کامپاند پلی اتیلن سبک

ترکیب پلی‌اتیلن با چگالی پایین (LDPE) ماده‌ای است که از ترکیب رزین LDPE با افزودنی‌ها، پرکننده‌ها یا پلیمرهای دیگر به‌منظور بهبود خواص آن برای کاربردهای خاص ساخته می‌شود. خود LDPE یک پلیمر ترموپلاستیک است که به‌دلیل انعطاف‌پذیری، چگالی پایین، مقاومت شیمیایی و فرآیندپذیری خوب شناخته شده است.

ساختار LDPE

ساختار ترکیب LDPE شامل یک پلیمر پایه است، یعنی پلی‌اتیلن با چگالی پایین (LDPE) که دارای ساختار مولکولی بسیار منشعب بوده و همین عامل باعث انعطاف‌پذیری و چگالی پایین آن می‌شود. پرکننده‌هایی مانند تالک یا کربنات کلسیم ممکن است برای اصلاح خواصی مانند سختی، استحکام و کاهش هزینه به آن افزوده شوند. پایدارکننده‌ها، از جمله آنتی‌اکسیدان‌ها و پایدارکننده‌های UV، به بهبود پایداری حرارتی و محیطی کمک می‌کنند. کمک‌فرآیندهایی مانند روان‌کننده‌ها و بهبوددهنده‌های جریان، قابلیت فرآیندپذیری را ارتقا می‌دهند و ممکن است از نرم‌کننده‌ها برای تنظیم انعطاف‌پذیری استفاده شود. رنگدانه‌ها و افزودنی‌های دیگر نیز می‌توانند برای دستیابی به رنگ و خواص عملکردی مورد نظر، به ترکیب اضافه شوند. ترکیب نهایی LDPE بسته به کاربرد مورد نظر و نیازهای عملکردی آن تعیین می‌شود.

ویژگی‌های LDPE

ترکیب LDPE دارای مجموعه‌ای از ویژگی‌هاست که آن را برای کاربردهای مختلف مناسب می‌سازد. این ماده انعطاف‌پذیر، سبک و دارای چگالی کم است که به‌دلیل ساختار مولکولی منشعب آن می‌باشد. مقاومت خوب در برابر ضربه، مقاومت شیمیایی بالا و ویژگی‌های مانع رطوبتی عالی، آن را برای بسته‌بندی بسیار مناسب می‌سازد. ترکیب LDPE همچنین دارای ویژگی‌های عایق الکتریکی خوبی است که آن را برای پوشش کابل و سیم مناسب می‌کند. دمای ذوب نسبتاً پایین آن امکان فرآیند آسان از طریق اکستروژن، قالب‌گیری تزریقی و قالب‌گیری دمشی را فراهم می‌سازد. این ماده در برابر ترک‌خوردگی ناشی از تنش محیطی مقاوم بوده و شفافیت خوبی دارد، هرچند افزودنی‌ها می‌توانند ظاهر و خواص مکانیکی آن را تغییر دهند. پایداری حرارتی و مقاومت در برابر اشعه UV را نیز می‌توان با افزودن پایدارکننده‌ها بهبود بخشید تا برای کاربردهای خارجی مناسب‌تر گردد.

کاربردهای ترکیب LDPE

• مواد بسته‌بندی مانند کیسه‌های پلاستیکی، فیلم‌ها و لفاف‌ها • ظروف، بطری‌ها و لوله‌های فشاری • عایق سیم و کابل • بسته‌بندی‌های پزشکی و دارویی • اسباب‌بازی‌ها و لوازم خانگی • فیلم‌های کشاورزی و پوشش گلخانه‌ها • پوشش‌های فنجان‌های کاغذی و جعبه‌های مقوایی

مزایای ترکیب LDPE

• انعطاف‌پذیری بالا و وزن سبک • مقاومت شیمیایی بسیار خوب • استحکام ضربه‌ای و دوام بالا • مقاوم در برابر رطوبت با مانع خوب در برابر آب • فرآیندپذیری آسان با استفاده از اکستروژن، قالب‌گیری دمشی و تزریقی • خواص عایق الکتریکی مناسب • شفافیت و قابلیت چاپ برای کاربردهای بسته‌بندی

معایب ترکیب LDPE

• استحکام کششی کمتر نسبت به پلاستیک‌های دیگر • مقاومت ضعیف در برابر دمای بالا و تغییر شکل حرارتی • مستعد ترک‌خوردگی ناشی از تنش محیطی • سفتی و استحکام کمتر نسبت به HDPE • در برخی موارد بازیافت آن دشوار است، به‌ویژه به‌دلیل آلودگی در زباله‌های پلاستیکی مخلوط

مستربچ کمک فرایند

مستربچ کمک‌فرآیند (Processing Aid Masterbatch یا PPA) نوعی افزودنی در فرآیند تولید پلاستیک است که برای بهبود جریان‌پذیری، کیفیت سطح و کارایی تولید در پلیمرها به کار می‌رود. این افزودنی به کاهش ترک‌خوردگی مذاب، تجمع مواد در قالب، و مصرف انرژی در حین اکستروژن، قالب‌گیری تزریقی و قالب‌گیری دمشی کمک می‌کند.


ساختار مستربچ کمک‌فرآیند

ساختار مستربچ کمک‌فرآیند از سه بخش اصلی تشکیل شده است: یک رزین حامل، ماده کمک‌فرآیند فعال، و در صورت نیاز عوامل پخش‌کننده. رزین حامل، که معمولاً از نوع پلی‌اتیلن سبک (LDPE)، پلی‌اتیلن سبک خطی (LLDPE)، پلی‌پروپیلن (PP) یا EVA است، نقش واسطه‌ای برای توزیع یکنواخت افزودنی فعال در سراسر پلیمر ایفا می‌کند.

ماده فعال اصلی، که نقش کلیدی در بهبود عملکرد دارد، معمولاً از نوع فلوئوروپلیمرها (بر پایه PTFE)، ترکیبات سیلیکونی، واکس‌ها یا استئارات‌های فلزی می‌باشد. این مواد با بهبود جریان پلیمر، کاهش ترک‌خوردگی مذاب، جلوگیری از تجمع مواد در قالب، و ارتقاء کیفیت سطح نهایی عمل می‌کنند.

برای تضمین پخش یکنواخت و پایداری، عوامل کمکی مانند سازگارکننده‌ها، آنتی‌اکسیدان‌ها، و روان‌کننده‌ها نیز ممکن است به فرمول افزوده شوند. این ترکیب ساختاری به مستربچ کمک‌فرآیند اجازه می‌دهد تا به طور یکپارچه در فرمولاسیون پلاستیک وارد شود، جریان مذاب را بهینه کند، نواقص فرآیندی را کاهش دهد، و کیفیت محصولات نهایی را در فرآیندهای اکستروژن و قالب‌گیری افزایش دهد.


خواص مستربچ کمک‌فرآیند

مستربچ کمک‌فرآیند دارای چندین ویژگی کلیدی است که باعث بهبود کارایی و کیفیت فرآیند تولید پلاستیک می‌شود:

  • بهبود جریان مذاب پلیمر، کاهش ویسکوزیته و تسهیل اکستروژن و قالب‌گیری

  • کاهش ترک‌خوردگی مذاب (اثر پوست کوسه)، که منجر به سطحی صاف و شفاف در فیلم‌ها می‌شود

  • جلوگیری از تجمع مواد در سر قالب (Die Build-up)، که نیاز به توقف خط تولید و تمیزکاری را کاهش می‌دهد

  • افزایش یکنواختی در پخش پیگمنت‌ها و پرکننده‌ها، برای محصولاتی با رنگ و ساختار یکدست

  • کاهش مصرف انرژی با امکان کاهش دمای فرآیند و فشار اکستروژن

  • افزایش روانکاری داخلی، کاهش تنش برشی و فرسایش تجهیزات

  • پایداری حرارتی خوب، که موجب دوام عملکرد در دماهای بالا می‌شود


کاربردهای مستربچ کمک‌فرآیند

  • اکستروژن فیلم دمشی (Blown Film): بهبود جریان مذاب، کاهش ترک‌خوردگی، افزایش براقیت

  • اکستروژن فیلم ریخته‌گری (Cast Film): افزایش وضوح و خواص مکانیکی

  • اکستروژن لوله و پروفیل: کاهش تجمع در قالب، بهبود سطح

  • قالب‌گیری تزریقی: تسهیل پرشدن قالب، کاهش زمان چرخه، افزایش کیفیت ظاهری

  • قالب‌گیری دمشی: دستیابی به ضخامت یکنواخت و آزادسازی بهتر از قالب

  • پوشش‌دهی سیم و کابل: کاهش خروج مواد از قالب و بهبود سطح

  • اکستروژن ورق: افزایش یکنواختی ضخامت و خواص مکانیکی

  • بازیافت پلاستیک‌ها: بهبود جریان مذاب و کاهش نواقص در مواد بازیافتی


مزایا مستربچ کمک‌فرآیند

  • بهبود فرآیندپذیری و کاهش نواقص تولید

  • افزایش کیفیت سطح، براقیت و صافی نهایی

  • کاهش ترک‌خوردگی مذاب و عیوب سطحی

  • کاهش دمای فرآیند و مصرف انرژی

  • افزایش بهره‌وری و کاهش زمان تولید

  • کاهش هزینه‌های کلی با کاهش ضایعات و افزایش عمر تجهیزات

  • بهبود پخش افزودنی‌ها در پلیمر

  • سازگار با پلیمرهای متنوع مانند پلی‌الفین‌ها، PVC و ترموپلاست‌های دیگر


معایب مستربچ کمک‌فرآیند

  • افزایش هزینه تولید به دلیل استفاده از افزودنی‌های تخصصی

  • نیاز به تنظیم فرمولاسیون در برخی پلیمرها برای دستیابی به عملکرد مطلوب

  • تأثیر بر خواص مکانیکی در صورت استفاده بیش از حد

  • حساسیت دمایی، برخی افزودنی‌ها در دماهای بسیار بالا دچار تجزیه می‌شوند

  • نگرانی‌های زیست‌محیطی، برخی ترکیبات ممکن است تجزیه‌پذیر نباشند یا بازیافت را دشوار کنند