نمایش همه 12 نتیجه

آکریلامید

آکریلامید به‌عنوان یک مونومر استراتژیک در زنجیره تأمین صنایع آب و فاضلاب، حفاری نفت و گاز، نساجی و صنایع شیمیایی شناخته می‌شود؛ زیرا پس از پلیمریزاسیون به پلی‌آکریلامید تبدیل می‌شود که به‌عنوان فلکولانت و افزودنی کنترل جریان در بسیاری از فرایندهای صنعتی کاربرد دارد. از نظر بازاری، تقاضای آکریلامید به‌صورت مستقیم با نیاز صنایع به مواد شیمیایی آب‌پالایی، ژل‌های الکتروفورزیس آزمایشگاهی و افزودنی‌های فرآیندی مرتبط است. در عین حال ریسک‌های بهداشتی و محدودیت‌های نظارتی (از جمله طبقه‌بندی به‌عنوان ماده‌ی خطرناک در اتحادیه اروپا و توصیه‌های بین‌المللی) باعث شده است که واحدهای تأمین‌کننده و خریداران صنعتی توجه ویژه‌ای به کنترل کیفیت، SDS و اجرای مقررات داشته باشند.

ساختار شیمیایی آکریلامید

آکریلامید یک آماید وینیلی است که فرمول مولکولی آن C₃H₅NO و وزن مولکولی حدود 71.08 g·mol⁻¹ است. شناسه‌های مهم صنعتی شامل CAS No. 79-06-1 و شناسه‌های ثبت بین‌المللی دیگری هستند که در مشخصات فنی و برگه‌های ایمنی (SDS) ذکر می‌شوند. ساختار شیمیایی و وجود گروه وینیل (—CH₂=CH—) باعث می‌شود آکریلامید به‌راحتی تحت واکنش‌های پلیمریزاسیون رادیکالی قرار بگیرد و در حضور سیستم‌های آغازگر یا گرما به پلی‌آکریلامید تبدیل شود. برای خرید و طراحی فرایند، اطلاع از گرید (صنعتی، آزمایشگاهی یا محلولی) و حضور مهارکننده‌های پلیمریزاسیون (مانند MEHQ) در محصول حیاتی است.

ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی آکریلامید

آکریلامید به‌صورت جامد بلوری (بی‌رنگ تا سفید) و با حلالیت بسیار بالا در آب شناخته می‌شود و مشخصات فیزیکی معمولی آن به‌صورت خلاصه عبارت‌اند از:

حالت فیزیکی: جامد کریستالی بی‌رنگ؛ قابلیت تبدیل به ژل پس از پلیمریزاسیون در حضور بایس‌آکریلامید در کاربردهای آزمایشگاهی.
نقطه ذوب: حدود 82–86 °C (مقادیر مرجع مختلف در بازهٔ 82–86 °C گزارش شده‌اند).
وزن مولکولی: ≈ 71.08 g·mol⁻¹.
انحلال‌پذیری در آب: بسیار بالا — آکریلامید به‌خوبی در آب حل می‌شود و این خصوصیت باعث می‌شود در تولید پلیمرهای محلول در آب مناسب باشد.
پایداری و پلیمریزاسیون: پایدار در شرایط محیطی عادی، اما در دماهای بالا یا در حضور نور/آغازگرها می‌تواند پلیمریزاسیون ناخواسته را تجربه کند؛ بنابراین افزودن مهارکننده‌های رادیکالی و کنترل دما در ذخیره‌سازی الزامی است.
ویژگی‌های شیمیایی: قابلیت واکنش از طریق پیوند وینیل برای تولید کوپلیمرها و شبکه‌های پلیمری؛ توانایی ایجاد پیوندهای آبگریز/آبلیافتی بسته به ساختار کوپلیمری.
مقادیر فوق از منابع مرجع صنعتی و پروفایل‌های سم‌شناسی استخراج شده‌اند؛ برای طراحی‌های مهندسی به داده‌های گرید خاص تأمین‌کننده مراجعه شود.

کاربردهای آکریلامید

آکریلامید به‌دلیل توانایی تبدیل به پلی‌آکریلامید و تهیه کوپلیمرهای محلول، در صنایع متعددی کاربرد دارد که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از:

تصفیه آب و فاضلاب: تولید فلکولانت‌ها و کمک انعقاد مبتنی بر پلی‌آکریلامید برای ته‌نشینی ذرات معلق و تولید آب شفاف؛ این بزرگ‌ترین کاربرد صنعتی آکریلامید در سطح جهان است.
صنعت نفت و گاز: استفاده در کنترل جریان، تثبیت خاک (گرِوتینگ) و بهبود برداشت از چاه‌ها با مشتقات پلیمری.
صنایع نساجی و کاغذ: کاربرد به‌عنوان افزودنی‌های بهبود‌دهنده‌ی خواص جریان، چسبندگی و تثبیت الیاف در فرمولاسیون‌های پردازش سطحی.
تحقیقات و آزمایشگاه‌ها: تهیه ژل‌های پلی‌آکریلامیدی برای الکتروفورز (PAGE) و جداسازی زیست‌مولکول‌ها؛ گریدهای مخصوص زیست‌شناسی و الکتروفورز به‌صورت محلول یا پودر عرضه می‌شوند.
صنایع شیمیایی و تولید پلیمر: تولید کوپلیمرها برای تنظیم ویسکوزیته، خواص سطحی و مقاومت فیلم در پوشش‌ها و چسب‌ها.

معایب آکریلامید

با وجود کاربردهای گسترده، آکریلامید دارای معایبی است که در انتخاب آن باید جدی گرفته شوند:

خطرات بهداشتی و سم‌شناسی: آکریلامید در مطالعات حیوانی اثرات نوروتوکسیک، موتاژنیک و سرطان‌زا نشان داده و توسط مراجع بین‌المللی به‌عنوان «احتمالاً سرطان‌زا برای انسان» (IARC گروه 2A) یا در طبقه‌بندی‌های جدیدتر به‌عنوان Muta.1B / Carc.1B گزارش شده است؛ بنابراین مواجهه شغلی و آلایندگی محیطی آن نیازمند کنترل دقیق است.
پلیمریزاسیون ناخواسته در ذخیره‌سازی: بدون مهارکننده و در شرایط نامناسب دما/نور می‌تواند شروع به پلیمریزاسیون خودبه‌خود کند که خطرات ایمنی و افت کیفیت ایجاد می‌کند.
محدودیت‌های نظارتی و بازار: برخی بازارها یا پروژه‌ها به‌دلیل محدودیت‌های زیست‌محیطی و قوانین مدرن به‌دنبال جایگزین‌های کم‌خطرتر یا کاهش مقادیر مونومر آزاد در محصولات نهایی هستند.

مزایای آکریلامید

در مقابل معایب، آکریلامید مزایای فنی و اقتصادی مهمی دارد که در تصمیم‌گیری خرید و طراحی فرایند مؤثرند:

بازده عملکردی بالا در تولید پلی‌آکریلامید: تبدیل مؤثر به پلیمرهای محلول در آب که به‌عنوان فلکولانت در تصفیه آب عملکردی بسیار اقتصادی و فنی ارائه می‌دهند.
قابلیت سفارشی‌سازی: از طریق کوپلیمریزاسیون با مونومرهای دیگر می‌توان خواص مکانیکی، نقطه ژل و ویسکوزیته را دقیق تنظیم کرد؛ این انعطاف‌پذیری برای تولید انواع رزین‌ها و افزودنی‌ها ارزش افزوده ایجاد می‌کند.
در دسترس بودن تجاری و تجربه صنعتی گسترده: بازار جهانی آکریلامید و پلی‌آکریلامید دارای زنجیره تأمین بالغ و استانداردهای صنعتی مشخص است که امکان تدارک گریدهای مختلف را فراهم می‌آورد.

ایمنی و نگهداری آکریلامید

مدیریت ایمنی آکریلامید باید بر اساس SDS گرید خریداری‌شده و مقررات محل اجرا شود. نکات مهم و اجرایی به‌صورت خلاصه:

مشخصات حفاظت فردی: استفاده از دستکش مقاوم (نیتریل)، محافظ چشمی، لباس کار مقاوم و در صورت احتمال انتشار بخارات یا آئروسل‌ها، ماسک تنفسی با فیلتر مناسب؛ آموزش کارکنان جهت جلوگیری از تماس پوستی و بلع از الزامات پایه است.
کنترل مواجهه و مرزهای شغلی: مرزهای توصیه‌شده توسط سازمان‌های کار/بهداشت (مثلاً TLV–TWA حدود 0.03 mg·m⁻³ برای برخی توصیه‌ها) باید رعایت و پایش محیطی انجام شود. استفاده از تهویه موضعی و سیستم‌های استخراج بخار ضروری است.
جلوگیری از پلیمریزاسیون ناخواسته: تأمین‌کنندگان معمولاً مهارکننده‌های رادیکالی (مثلاً MEHQ) را در مونومر اضافه می‌کنند؛ انبارش در دمای کنترل‌شده، دور از منابع گرما و نور مستقیم و استفاده از ظروف مناسب و دارای تهویه برای جلوگیری از تجمع گرمایی و پلیمریزاسیون خودبه‌خود لازم است.
اقدامات در صورت نشت یا تماس: جذب با جاذب‌های بی‌اثر، جلوگیری از ورود به منابع آب، شست‌وشوی نواحی آلوده با آب و سرویس‌دهی طبق دستورالعمل SDS؛ تماس‌های با واحدهای فوریت پزشکی و مراکز کنترل مسمومیت در موارد بلع یا تماس گسترده توصیه می‌شود.
حمل‌ونقل و برچسب‌گذاری: بسته‌بندی و حمل بر اساس مقررات ملی و بین‌المللی (مثل ADR/IMDG/ICAO) و همراه داشتن برگه MSDS/SDS و برچسب‌های هشدار مناسب امری الزام‌آور است.

نتیجه‌گیری

آکریلامید یک مونومر کلیدی در صنایع تصفیه آب، نفت، نساجی و علوم زیستی است که به‌واسطهٔ تبدیل به پلی‌آکریلامید خواص مهمی مانند غلظت‌دهی و انعقاد ذرات را فراهم می‌آورد؛ اما خطرات سم‌شناسی، موتاژنیک و سرطان‌زایی آن موجب شده است که خرید، نگهداری و کاربرد آن با الزاماتی از جمله کنترل مواجهه، استفاده از SDS گریدی، و رعایت مقررات ملی و بین‌المللی همراه باشد. خریداران صنعتی باید ضمن بررسی گرید، میزان مونومر آزاد، حضور مهارکننده‌ها و مستندات فنی (SDS/Certificates of Analysis)، استانداردهای محیطی و ایمنی را در برنامه‌ریزی تولید و استفاده لحاظ کنند.

اطلاعات بیشتر

آمونیاک

شیمیایی, آلکالین ها

آمونیاک (Ammonia) با فرمول شیمیایی NH₃، یک گاز بی‌رنگ، تندبو، سمی و بسیار محلول در آب است که نقش کلیدی در صنایع شیمیایی، کشاورزی، تصفیه آب و ساخت کودهای ازته دارد. آمونیاک یکی از مهم‌ترین ترکیبات پایه در زنجیره تولید مواد نیتروژن‌دار است و هم به‌صورت گاز فشرده (آمونیاک بی‌آب) و هم به‌صورت محلول آمونیاکی در آب (آمونیاک آبی) در بازار عرضه می‌شود.

ساختار شیمیایی آمونیاک

فرمول مولکولی: NH₃
ساختار فضایی: سه‌وجهی هرمی (Trigonal Pyramidal)
زاویه پیوند: حدود 107.8 درجه
ویژگی پیوند: یک اتم نیتروژن با سه اتم هیدروژن دارای یک جفت‌الکترون آزاد روی نیتروژن

ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی آمونیاک

حالت در دمای محیط: گاز (یا مایع فشرده تحت فشار)
بوی مشخصه: بسیار تند، سوزاننده و نافذ
نقطه جوش: -33.34 °C
pH محلول آبی (1M): حدود 11.6
حلالیت در آب: بسیار بالا – 1 حجم آب، حدود 700 حجم گاز NH₃ را در خود حل می‌کند
انحلال‌پذیری در اتانول: کم

کاربردهای آمونیاک

صنایع کشاورزی:

تولید کودهای نیتروژنی مانند اوره، نیترات آمونیوم و فسفات آمونیوم
تنظیم pH خاک‌های اسیدی

صنایع شیمیایی:

ماده پایه در تولید اسید نیتریک، آمین‌ها، نیترات‌ها، سدیم آمید و ترکیبات نیتروژنی دیگر
سنتز رزین‌ها و ترکیبات آلی نیتروژنه

صنایع پالایشگاهی و پتروشیمی:

جذب‌کننده CO₂ در فرایند ریفورمینگ بخار متان (Steam Reforming)
استفاده در واحدهای دمولسیون، گازشویی و کنترل آلاینده‌ها

تصفیه آب و پساب:

حذف یون‌های فلزی سنگین مانند مس، نیکل، سرب
تنظیم pH و مهار بوی نامطبوع حاصل از ترکیبات گوگردی

صنایع غذایی و دارویی:

استفاده محدود به عنوان ضدعفونی‌کننده، تنظیم‌کننده pH
تولید بیکربنات آمونیوم (جوش‌شیرین) و برخی ترکیبات دارویی نیتروژنه

صنایع برودتی:

یکی از قوی‌ترین مبردهای صنعتی با نام R-717
راندمان بالا در سیستم‌های چیلر و سردخانه

مزایای آمونیاک

منبع نیتروژن ارزان و مؤثر برای تولید کود
مبرد صنعتی قوی با راندمان بالا
محلول قلیایی مؤثر برای تصفیه آب و حذف فلزات سنگین
حلال مناسب برای برخی واکنش‌های شیمیایی خاص
قابلیت تولید داخلی از نیتروژن و هیدروژن (فرایند هابر-بوش)

معایب آمونیاک

سمیت بالا در صورت استنشاق یا تماس با پوست
اشتعال‌پذیر در شرایط خاص (با غلظت بالا در هوا)
بوی بسیار تند و تحریک‌کننده
خورندگی شدید در غلظت‌های بالا
نیاز به تجهیزات خاص برای نگهداری تحت فشار

ایمنی و نگهداری آمونیاک

طبقه‌بندی GHS:
- H331: سمی در صورت استنشاق
- H314: باعث سوختگی شدید پوست و آسیب جدی به چشم
تجهیزات ایمنی (PPE):
- ماسک با فیلتر مخصوص آمونیاک
- دستکش مقاوم شیمیایی
- عینک ایمنی و محافظ صورت
تهویه محیط الزامی است، استفاده در فضای بسته فقط با سیستم تهویه فعال مجاز است
خطر آتش‌سوزی:
- آمونیاک خودبه‌خود شعله‌ور نمی‌شود اما با هوا می‌تواند تشکیل مخلوط انفجاری دهد
شرایط نگهداری:
- در مخازن فولادی مقاوم در برابر خوردگی
- دور از رطوبت، در دمای کنترل‌شده
- دارای سیستم نشت‌یابی و ایمنی پیشرفته
حمل و نقل صنعتی:
- با تانکرهای تحت فشار
- دارای طبقه‌بندی خطرناک: UN 1005

اطلاعات بیشتر

ادتا (2 سدیم، 4 سدیم)

شیمیایی, سورفکتانت ها

ادتا 2 سدیم، 4 سدیم (EDTA Disodium & Tetrasodium) از مهم‌ترین نمک‌های اسید اتیلن دی آمین تترا استیک اسید است که به دلیل قدرت بالای کلاته‌کنندگی، در صنایع مختلف از جمله شوینده‌ها، غذایی، دارویی و تصفیه آب به‌طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ماده به‌عنوان عامل نگهدارنده و پایدارکننده در بسیاری از فرمولاسیون‌های صنعتی و مصرفی شناخته می‌شود.

ساختار شیمیایی ادتا 2 سدیم، 4 سدیم

ترکیب پایه: اتیلن دی آمین تترا استیک اسید (EDTA, C₁₀H₁₆N₂O₈)
ادتا 2 سدیم (Na₂EDTA): نمک دو سدیمی EDTA با حلالیت متوسط.
ادتا 4 سدیم (Na₄EDTA): نمک چهار سدیمی EDTA با حلالیت بالاتر در آب.
ساختار کلی شامل یک اسکلت آلی با دو گروه آمینی و چهار گروه کربوکسیلات است که قابلیت اتصال به یون‌های فلزی چندظرفیتی را دارد.

ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی

حالت فیزیکی: پودر سفید یا کریستالی.
حلالیت: ادتا 2 سدیم حلالیت متوسط در آب دارد، در حالی که ادتا 4 سدیم بسیار محلول در آب است.
pH محلول:
- دی سدیم: حدود 4.5 – 6.0 (محلول اسیدی ملایم)
- تترا سدیم: حدود 10 – 12 (محلول قلیایی)
بو: بی‌بو.
پایداری: پایدار در شرایط عادی اما حساس به تجزیه حرارتی.

کاربردهای ادتا 2 سدیم، 4 سدیم

صنایع شوینده و بهداشتی: به عنوان نرم‌کننده آب و پایدارکننده در شامپوها و صابون‌ها.
تصفیه آب: حذف یون‌های سختی مانند کلسیم و منیزیم.
داروسازی: در فرمولاسیون داروها به عنوان پایدارکننده و عامل کلاته‌کننده فلزات.
صنایع غذایی: جلوگیری از تغییر رنگ و اکسیداسیون در محصولات کنسروی دارد همچنین تری سدیم سیترات. هم ماننده این ماده در این صنعت غذایی کابرد دارد.
صنایع شیمیایی: کنترل واکنش‌های کاتالیستی و پایدارسازی محلول‌ها.
کشاورزی: به صورت کودهای کلاته برای تأمین عناصر کم‌مصرف.

معایب ادتا 2 سدیم، 4 سدیم

تجزیه‌پذیری زیستی پایین که ممکن است به تجمع در محیط‌زیست منجر شود.
در دوزهای بالا می‌تواند منجر به کمبود یون‌های ضروری در بدن شود.
استفاده بیش از حد در آب‌های سطحی می‌تواند اکوسیستم را تحت تأثیر قرار دهد.

مزایای ادتا 2 سدیم، 4 سدیم

قدرت بالای کلاته‌کنندگی فلزات چندظرفیتی.
افزایش اثربخشی شوینده‌ها در آب‌های سخت.
بهبود پایداری محصولات غذایی و دارویی.
در دسترس بودن در دو نوع ادتا 2 سدیم و ادتا 4 سدیم برای کاربردهای متنوع.

ایمنی و نگهداری ادتا 2 سدیم، 4 سدیم

باید در محیط خشک، خنک و ظروف دربسته نگهداری شود.
تماس مستقیم با چشم و پوست باید اجتناب شود (استفاده از دستکش و عینک ایمنی توصیه می‌شود).
در صورت استنشاق گرد و غبار، استفاده از ماسک ضروری است.
دفع پسماند باید مطابق با مقررات زیست‌محیطی انجام شود.

فرایند تولید ادتا 2 سدیم، 4 سدیم

تولید EDTA از واکنش اتیلن دی‌آمین با فرمالدهید و سیانید هیدروژن انجام می‌شود.
سپس با استفاده از واکنش‌های خنثی‌سازی، نمک‌های مختلف از جمله دی سدیم (Na₂EDTA) و تترا سدیم (Na₄EDTA) تولید می‌گردند.
کنترل شرایط pH و نوع نمک مورد نظر تعیین‌کننده محصول نهایی است.

EDTA یک ترکیب شیمیایی مهم از دسته عوامل کیلیت‌ساز است که به دلیل توانایی در تشکیل پیوندهای قوی با یون‌های فلزی، کاربردهای گسترده‌ای در صنایع مختلف دارد. تولید این ماده و نمک‌های آن مانند EDTA دی‌سدیم و EDTA تترا‌سدیم، بر پایه یک واکنش شیمیایی چندمرحله‌ای است که از مواد اولیه ساده‌ای آغاز می‌شود. این فرایند نیاز به کنترل دقیق دما و pH دارد تا محصولی با خلوص و کیفیت بالا تولید شود.

مراحل تولید قدم به قدم ادتا 2 سدیم، 4 سدیم

1. تهیه و آماده‌سازی مواد اولیه اولین قدم، تأمین و آماده‌سازی مواد اولیه با خلوص مناسب است. مواد اصلی برای تولید EDTA عبارتند از:

اتیلن دی‌آمین : به عنوان ستون فقرات ساختار مولکولی.
فرمالدهید: به عنوان منبع کربن.
سیانید سدیم : به عنوان منبع نیتروژن و گروه سیانید.
سود سوزآور : برای تنظیم pH و تولید نمک‌های نهایی.

2. مرحله اصلی سنتز (واکنش استرکر) این مرحله قلب فرایند تولید است در این بخش، اتیلن دی‌آمین با فرمالدهید و سیانید سدیم در یک محیط آبی و تحت کنترل دقیق دما و pH قلیایی واکنش می‌دهد. این واکنش به عنوان واکنش استرکر شناخته می‌شود. در نتیجه این واکنش، ابتدا یک ترکیب واسط به نام نیترولواستیک اسید تشکیل می‌شود و سپس با اضافه کردن بیشتر فرمالدهید و سیانید، ترکیب نهایی EDTA به صورت نمک تترا‌سدیم آن به دست می‌آید. 3. خالص‌سازی پس از اتمام واکنش، محلول حاصل حاوی نمک EDTA تترا‌سدیم و ناخالصی‌های مختلف است. برای خالص‌سازی، محلول وارد مرحله کریستالیزاسیون می‌شود. این فرایند شامل سرد کردن محلول یا تبخیر آب آن است تا بلورهای خالص EDTA تترا‌سدیم از محلول جدا شوند. این بلورها سپس با استفاده از سانتریفیوژ یا فیلتراسیون از مایع مادر جدا شده و با آب شستشو داده می‌شوند تا به بالاترین میزان خلوص برسند. 4. تولید EDTA دی‌سدیم و تترا‌سدیم

تولید نمک تترا‌سدیم (EDTA 4Na): اگر هدف تولید EDTA تترا‌سدیم باشد، محصول کریستالیزاسیون مستقیماً خشک و بسته‌بندی می‌شود. این محصول به دلیل حلالیت بالا در آب، کاربردهای گسترده‌ای دارد.
تولید نمک دی‌سدیم (EDTA 2Na): برای تولید EDTA دی‌سدیم، ابتدا نمک تترا‌سدیم یا خود EDTA خالص (که با اضافه کردن اسید به محلول تترا‌سدیم به دست می‌آید) با مقدار مشخصی از اسید قوی (مانند اسید سولفوریک یا هیدروکلریک اسید) خنثی می‌شود. این فرایند pH محلول را کاهش داده و دو یون سدیم را از ساختار خارج می‌کند و نمک دی‌سدیم را تشکیل می‌دهد که در مقایسه با فرم تترا‌سدیم، حلالیت کمتری دارد.

5. خشک‌کردن و بسته‌بندی در نهایت، محصول نهایی (بلورهای EDTA دی‌سدیم یا EDTA تترا‌سدیم) به خشک‌کن‌های صنعتی منتقل می‌شود تا تمامی رطوبت آن تبخیر شود. محصول خشک‌شده سپس به گرانول‌های یکنواخت تبدیل و در بسته‌بندی‌های استاندارد صنعتی (کیسه‌ها یا بشکه‌ها) برای عرضه به بازار آماده می‌گردد. کنترل دقیق رطوبت در این مرحله بسیار مهم است. اهمیت این فرایند برای کاربردهای صنعتی دقت در هر مرحله از فرایند تولید EDTA، به ویژه در کنترل pH و خلوص، مستقیماً بر کیفیت و کارایی محصول نهایی تأثیر می‌گذارد. محصول باکیفیت و استاندارد، تضمین‌کننده عملکرد صحیح در صنایع حساس مانند تولید مواد شوینده، داروسازی، و صنایع غذایی است. این فرایند دقیق، EDTA را به یک ماده اولیه کلیدی برای بسیاری از فرمولاسیون‌های صنعتی تبدیل کرده است.

ادتا 2 سدیم، 4 سدیم به عنوان مواد اولیه پرکاربرد در صنایع مختلف، به دلیل خاصیت کلاته‌کنندگی قوی، توانسته‌اند جایگاه مهمی در بازار جهانی پیدا کنند. انتخاب بین دی سدیم و تترا سدیم به نوع کاربرد (اسیدی یا قلیایی بودن محیط و حلالیت مورد نیاز) بستگی دارد.

خرید ادتا 2 سدیم و 4 سدیم

در ادامه شرکت‌های معتبر شیمیایی در ایران و جهان این محصولات را در بسته‌بندی‌های ۲۵ کیلویی و با خلوص بالای ۹۹.۹٪ عرضه می‌کنند. هنگام خرید، توجه به موارد زیر ضروری است:

انتخاب گرید متناسب با کاربرد (صنعتی، غذایی، دارویی)
بررسی تاریخ تولید و شرایط نگهداری

برای استعلام قیمت ادتا ۲ سدیم و ۴ سدیم و دریافت مشاوره تخصصی، می‌توانید با کارشناسان فروش ما تماس بگیرید. ما با قیمتی مناسب و کیفیت عالی مواد اولیه تجربه بهتر خرید را برای شما فراهم کرده‌ایم.

سوالات متداول ادتا (2 سدیم، 4 سدیم)

1.تفاوت EDTA دو سدیم (2Na) و چهار سدیم (4Na) در چیست؟

ادتا دو سدیم (EDTA 2Na) و چهار سدیم (EDTA 4Na) هر دو از مشتقات اسید اتیلن‌دی‌آمین‌تترااستیک هستند، اما تفاوت آن‌ها در میزان قلیائیت و حلالیت در آب است.
EDTA 2Na دارای خاصیت اسیدی‌تر و حلالیت متوسط بوده و معمولاً در صنایع دارویی، تصفیه آب و حذف یون‌های فلزی به کار می‌رود.
در مقابل، EDTA 4Na خاصیت قلیایی‌تر و انحلال‌پذیری بالاتری دارد و بیشتر در صنایع آرایشی، شوینده و نساجی استفاده می‌شود. به‌طور کلی، انتخاب بین این دو نوع بستگی به pH محیط و نوع کاربرد صنعتی دارد.

2. آیا ادتا (EDTA) برای استفاده در محصولات غذایی و آرایشی بی‌خطر است؟

بله. گریدهای خالص و استاندارد EDTA مانند EDTA 2Na Food Grade و EDTA 4Na Cosmetic Grade توسط سازمان‌های جهانی مانند FDA و EFSA تأیید شده‌اند و در مقادیر مجاز برای محصولات خوراکی و آرایشی ایمن محسوب می‌شوند.

3. قیمت ادتا دو سدیم و چهار سدیم چگونه تعیین می‌شود؟

قیمت EDTA 2Na و EDTA 4Na به عوامل متعددی وابسته است؛ از جمله خلوص محصول، گرید (صنعتی، دارویی یا خوراکی)، برند تولیدکننده و نرخ جهانی مواد اولیه شیمیایی.
به طور معمول، گرید دارویی و خوراکی این ترکیب قیمت بالاتری نسبت به گرید صنعتی دارد.

اطلاعات بیشتر

اسید اسکوربیک

شیمیایی, اسیدها

اسید اسکوربیک (Ascorbic Acid) که بیشتر با نام ویتامین C شناخته می‌شود، یک ترکیب آلی با فرمول شیمیایی $C_{6} H_{8} O_{6}$ است. این ویتامین محلول در آب، به صورت یک جامد بلوری سفید یا کمی زرد رنگ وجود دارد و طعمی ترش دارد. اسید اسکوربیک یک ماده مغذی ضروری برای انسان و برخی حیوانات است، زیرا بدن قادر به تولید آن نیست و باید از طریق رژیم غذایی یا مکمل‌ها تأمین شود.

ساختار اسید اسکوربیک

ساختار اسید اسکوربیک یک ساختار حلقوی پنج عضوی است که شامل یک حلقه فوران با گروه کتون و چهار گروه هیدروکسیل (-OH) است. این ساختار به آن خاصیت اسیدی (به دلیل گروه انولیک در حلقه) و خاصیت آنتی‌اکسیدانی قوی می‌دهد. وجود پیوندهای دوگانه و گروه‌های هیدروکسیل، آن را به یک ترکیب فعال بیولوژیکی تبدیل می‌کند.

ویژگی‌های اسید اسکوربیک

حالت فیزیکی: جامد بلوری سفید یا کمی زرد رنگ
بو: بدون بو
طعم: ترش
حلالیت: کاملاً محلول در آب، تا حدی محلول در الکل. در روغن‌ها و چربی‌ها نامحلول است.
نقطه ذوب: حدود 190 درجه سانتی‌گراد (با تجزیه)
پایداری: ناپایدار در حضور گرما، نور، اکسیژن، و فلزات سنگین. به راحتی اکسید می‌شود. این ناپایداری یکی از چالش‌های اصلی در نگهداری و فرآوری مواد غذایی حاوی ویتامین C است.
خاصیت آنتی‌اکسیدانی: به دلیل قابلیت اهدا کردن الکترون و خنثی کردن رادیکال‌های آزاد، یک آنتی‌اکسیدان قوی است.

کاربردهای اسید اسکوربیک

اسید اسکوربیک به دلیل نقش حیاتی در سلامت انسان و خواص آنتی‌اکسیدانی خود، کاربردهای گسترده‌ای دارد:

مکمل غذایی و دارویی:
- درمان و پیشگیری از بیماری اسکوربوت (ناشی از کمبود ویتامین C).
- تقویت سیستم ایمنی بدن و کمک به مقاومت در برابر عفونت‌ها.
- کمک به بهبود زخم‌ها و ترمیم بافت‌ها.
- به عنوان یک آنتی‌اکسیدان برای محافظت از سلول‌ها در برابر آسیب‌های رادیکال‌های آزاد.
صنایع غذایی:
- افزودنی غذایی (E300): به عنوان آنتی‌اکسیدان و نگهدارنده در محصولات غذایی برای جلوگیری از اکسیداسیون، تغییر رنگ و فساد. (مثلاً در میوه‌های خشک، آبمیوه‌ها، گوشت‌های فرآوری شده و محصولات نان).
- عامل غنی‌کننده: برای افزایش محتوای ویتامین C در مواد غذایی مانند آبمیوه‌ها، غلات صبحانه و شیر خشک.
- بهبوددهنده آرد: در صنعت نان برای بهبود کیفیت خمیر و حجم نان.
صنایع آرایشی و بهداشتی:
- به عنوان آنتی‌اکسیدان در محصولات مراقبت از پوست برای کاهش آسیب‌های ناشی از اشعه UV و آلودگی.
- کمک به تولید کلاژن و کاهش چین و چروک.
- روشن‌کننده پوست و کاهش لکه‌های تیره.
صنایع عکاسی: در برخی فرآیندهای ظهور فیلم‌های عکاسی.
تصفیه آب: در برخی موارد برای حذف کلر از آب.

مزایای اسید اسکوربیک

آنتی‌اکسیدان قوی: نقش حیاتی در محافظت از سلول‌ها در برابر استرس اکسیداتیو و رادیکال‌های آزاد ایفا می‌کند.
تقویت سیستم ایمنی: به عملکرد صحیح سیستم دفاعی بدن کمک می‌کند.
کمک به سنتز کلاژن: برای سلامت پوست، استخوان‌ها، غضروف‌ها، لثه‌ها و رگ‌های خونی ضروری است.
افزایش جذب آهن: به جذب بهتر آهن از منابع گیاهی کمک می‌کند.
خواص ضد التهابی: می‌تواند به کاهش التهاب در بدن کمک کند.
ایمن و غیر سمی (در دوزهای معمول): به طور کلی در دوزهای توصیه‌شده، بی‌خطر و بدون عوارض جانبی جدی است.
نگهدارنده طبیعی: در صنایع غذایی جایگزین مناسبی برای برخی نگهدارنده‌های مصنوعی است.

معایب اسید اسکوربیک

ناپایداری: به راحتی تحت تأثیر گرما، نور، اکسیژن و فلزات تخریب می‌شود. این موضوع باعث می‌شود حفظ میزان آن در مواد غذایی و مکمل‌ها دشوار باشد.
حساسیت به دوزهای بالا: مصرف بیش از حد (مگا دوز) می‌تواند منجر به عوارض جانبی مانند اسهال، حالت تهوع، کرامپ شکمی و افزایش خطر سنگ کلیه در افراد مستعد شود.
واکنش با مس: در حضور مس، می‌تواند به عنوان یک پرو-اکسیدان عمل کند (باعث تولید رادیکال‌های آزاد شود)، اگرچه این پدیده در شرایط بیولوژیکی معمول کمتر مشاهده می‌شود.
pH پایین: ماهیت اسیدی آن می‌تواند برای افراد با معده حساس ناراحت‌کننده باشد، اگرچه فرم‌های بافری آن نیز موجود است.
اثر ملین: در برخی افراد، دوزهای بالا می‌تواند اثر ملین داشته باشد.

ایمنی و نگهداری اسید اسکوربیک

اسید اسکوربیک که با نام علمی ویتامین C نیز شناخته می‌شود، یک ترکیب آلی محلول در آب با خاصیت آنتی‌اکسیدانی قوی است که در صنایع غذایی، دارویی، آرایشی و شیمیایی کاربرد دارد. با وجود ایمنی بالا، نگهداری نادرست می‌تواند باعث کاهش کیفیت یا اکسید شدن آن شود.

مسیر تماس	اثرات احتمالی
تماس پوستی	در حالت پودری ممکن است در افراد حساس موجب تحریک خفیف یا خشکی پوست شود.
تماس چشمی	ورود ذرات پودر به چشم ممکن است باعث سوزش، قرمزی یا تحریک ملایم شود.
استنشاق	گرد و غبار اسید اسکوربیک در فضاهای بسته می‌تواند باعث سرفه یا تحریک تنفسی شود.
بلعیدن	در دوزهای صنعتی بالا، ممکن است مشکلات گوارشی ایجاد کند؛ در دوز مجاز، ایمن است.
اکسید شدن	در تماس با نور، حرارت یا هوا به‌سرعت اکسید شده و خواص خود را از دست می‌دهد.

برای محیط‌های تولید، بسته‌بندی یا مصرف عمده توصیه می‌شود از تجهیزات زیر استفاده شود:

دستکش یک‌بارمصرف یا نیتریل (در مواجهه با حجم زیاد)
عینک ایمنی جهت جلوگیری از تماس ذرات با چشم
ماسک گرد و غبار (در فرآیندهای پودری یا توزین صنعتی)
روپوش یا لباس آزمایشگاهی مقاوم به گرد و غبار

شرایط نگهداری اسید اسکوربیک

ویژگی	شرایط توصیه‌شده
بسته‌بندی مناسب	ظروف مات، آلومینیومی یا پلی‌اتیلن چندلایه، پلمب‌شده
محیط نگهداری	خشک، خنک، دور از نور مستقیم خورشید
دمای نگهداری	ترجیحاً زیر 25 درجه سانتی‌گراد
حساسیت به رطوبت	بسیار حساس – رطوبت باعث چسبندگی و کاهش عملکرد می‌شود
پایداری شیمیایی	ناپایدار در مجاورت اکسیدکننده‌ها و فلزات قلیایی

اطلاعات بیشتر

بی‌کربنات سدیم

شیمیایی, آلکالین ها

بی کربنات سدیم (Sodium Bicarbonate) که با نام‌های رایج جوش شیرین، سدیم هیدروژن‌کربنات یا NaHCO₃ شناخته می‌شود، یک ترکیب شیمیایی معدنی سفیدرنگ، بی‌بو، بلوری و جاذب رطوبت است. این ماده در صنایع غذایی، دارویی، آرایشی-بهداشتی، کشاورزی، شوینده‌ها، پتروشیمی، آتش‌نشانی و تصفیه آب کاربردهای گسترده دارد و به‌عنوان تنظیم‌کننده pH، عامل بافر، ضداسید، شوینده ملایم، تضعیف‌کننده شعله و عامل ضدبو شناخته می‌شود.

ساختار شیمیایی بی کربنات سدیم

فرمول شیمیایی: NaHCO₃
نام IUPAC: Sodium hydrogen carbonate
ساختار مولکولی: یونی (Na⁺ + HCO₃⁻)
شماره CAS: 144-55-8
ساختار سه‌بعدی: یون هیدروژن‌کربنات مسطح (planar) بوده و در فاز جامد با یون سدیم تشکیل بلورهای یونی پایدار می‌دهد.
وزن مولکولی: 84.01 g/mol
منبع طبیعی: یافت می‌شود در رسوبات طبیعی نظیر نهراکلین (Nahcolite)

ویژگی‌های بی کربنات سدیم

حالت فیزیکی: جامد پودری یا بلوری سفیدرنگ
طعم و بو: بی‌بو، مزه کمی قلیایی
دمای تجزیه: حدود 270°C
pH محلول 1%: بین 8.2 تا 8.6
ویسکوزیته: ندارد (جامد است)
پایداری شیمیایی: پایدار در شرایط عادی – در گرمای بالا به CO₂، Na₂CO₃ و H₂O تجزیه می‌شود

کاربردهای بی کربنات سدیم

صنایع غذایی (گرید خوراکی - E500):
- عامل ورآورنده در تهیه نان و کیک
- تنظیم‌کننده pH در محصولات غذایی
- ضداسید در نوشیدنی‌های گازدار و پودرهای فوری
صنایع دارویی:
- ضداسید برای درمان سوزش معده و رفلاکس
- ماده فعال در محلول شست‌وشوی دهان، بینی و لنز
- بافر در فرمولاسیون قرص‌های جوشان، تزریقی و شربت‌ها
صنایع شوینده و پاک‌کننده:
- پاک‌کننده ملایم و ضدبو طبیعی
- نرم‌کننده آب سخت در پودرهای شوینده
- جذب‌کننده بو در یخچال و کفش‌ها
آتش‌نشانی:
- ماده اصلی در کپسول‌های پودر خشک (Dry Chemical Powder)
- خنثی‌سازی اسیدهای نشت‌کرده در حوادث شیمیایی
کشاورزی و دامداری:
- متعادل‌کننده pH خاک‌های اسیدی
- تنظیم‌کننده pH خوراک دام و طیور
- ضدقارچ برای برگ گیاهان
تصفیه آب و فاضلاب:
- تنظیم‌کننده pH در پساب صنعتی
- خنثی‌کننده یون‌های فلزی محلول

مزایای بی کربنات سدیم

غیرسمی، زیست‌سازگار و قابل‌تجزیه طبیعی
قابل‌دسترس در گریدهای خوراکی، دارویی و صنعتی
بی‌خطر برای انسان و محیط‌زیست در دوزهای مجاز
کاربرد چندمنظوره و هزینه پایین
پایداری بالا در طولانی‌مدت در صورت نگهداری مناسب
سازگار با بسیاری از مواد شیمیایی دیگر

معایب بی کربنات سدیم

حساس به رطوبت – در محیط مرطوب کارایی کاهش می‌یابد
تجزیه در دمای بالا – نامناسب برای فرآیندهای حرارتی مستقیم
مصرف زیاد آن ممکن است باعث قلیایی شدن بیش از حد محیط شود
در برخی کاربردهای خاص نیازمند درجه خلوص بسیار بالا است (مثل دارویی و غذایی)
غیرمناسب برای سیستم‌های بسته تحت فشار (به‌دلیل تولید CO₂)

ایمنی و نگهداری بی کربنات سدیم

کد خطر (GHS): ماده‌ای غیرخطرناک طبقه‌بندی می‌شود
سمیت خوراکی: غیرسمی در دوزهای خوراکی ایمن (GRAS توسط FDA)
استنشاق: کم‌خطر – گرد پودری ممکن است در دوزهای بالا موجب تحریک مجاری تنفسی شود
تماس پوستی و چشمی: بی‌خطر – اما تماس طولانی‌مدت می‌تواند باعث خشکی پوست شود

واکنش‌پذیری: پایدار – در دمای بالا به Na₂CO₃ + CO₂ + H₂O تجزیه می‌شود

نکات ایمنی بیکربنات سدیم

	استفاده از ماسک تنفسی در محیط‌های گرد و غبارآلود صنعتی
	دستکش محافظ هنگام کار با حجم زیاد
	عینک ایمنی در خطوط تولید و محیط‌های پودری
	تهویه مناسب در انبار یا فضای بسته
	عدم تماس مستقیم با اسیدها (ایجاد واکنش شدید و کف)

شرایط نگهداری بیکربنات سدیم

پارامتر	شرایط توصیه‌شده
دمای نگهداری	بین ۱۵ تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد
رطوبت محیط	خشک و کم‌ رطوبت (رطوبت باعث کلوخه شدن پودر می‌شود)
نور و تابش مستقیم	دور از نور مستقیم خورشید
بسته‌بندی مناسب	کیسه‌های چندلایه پلی‌پروپیلن یا کاغذ کرافت با لایه ضد رطوبت
محل نگهداری	انبار سرپوشیده، دارای تهویه و دور از مواد اسیدی
برچسب‌گذاری	خوانا و استاندارد (تاریخ تولید، گرید، هشدارهای ایمنی و شرایط نگهداری)

اطلاعات بیشتر

پلی آکریل آمید

شیمیایی, مونومرها

پلی آکریل آمید یکی از پرمصرف‌ترین و چندمنظوره‌ترین مواد شیمیایی صنعتی در زنجیره تأمین محسوب می‌شود؛ زیرا با تغییر مشخصه‌هایی مانند وزن مولکولی و درصد هیدرولیز/بار یونی می‌توان خواص ویسکوزیته، جذب آب، و کارایی جداسازی را به‌دقت کنترل کرد. در بازارهای صنعتی امروز تقاضا برای پلی آکریل آمید به‌دلیل نیاز روزافزون به راهکارهای تصفیه آب و بازیابی مواد در فرایندهای معدنی و صنعتی رو به رشد است؛ بنابراین انتخاب گرید صنعتی مناسب، مستندات فنی (مثل SDS و COA) و تضمین کیفیت برای خریداران صنعتی امری حیاتی است.

ساختار شیمیایی پلی آکریل آمید

ساختار پایهٔ پلی آکریل آمید از واحدهای تکرارشوندهٔ آکریلامید —CH₂–CH(CONH₂)— تشکیل شده است (فرمول پلی‌مر به‌صورت (C₃H₅NO)ₙ نمایش داده می‌شود). با انجام واکنش‌های جزئی مثل هیدرولیز، بخشی از گروه‌های امید (—CONH₂) به گروه‌های کربوکسیلات (—COO⁻) تبدیل می‌شوند و در نتیجه HPAM (Partially Hydrolyzed Polyacrylamide) با بار آنیونی تولید می‌گردد. از منظر مهندسی، پارامترهای کلیدی که برای توصیف یک پلی آکریل آمید توسط تأمین‌کننده و خریدار بررسی می‌شوند.

ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی پلی آکریل آمید

پلی آکریل آمید در گریدهای مختلف دارای مشخصات فیزیکی و شیمیایی ویژه‌ای است که تعیین‌کننده رفتار آن در فرایندها می‌باشد: معمولاً به صورت پودر سفید یا بی‌رنگ با ذرات گرانولی یا به‌صورت محلول آبی (در غلظت‌های متغیر) توزیع می‌شود. این پلیمر در آب به‌سرعت حل شده و لایهٔ ویسکوزی و شبکه‌ای ژله‌ای ایجاد می‌کند؛ ویسکوزیته محلول‌های PAM رابطهٔ قوی با وزن مولکولی دارد — هرچه MW بالاتر، ویسکوزیته در غلظت‌های پایین بیشتر خواهد شد. محدودهٔ وزن مولکولی در بازار بسته به گرید از حدود 10⁵ تا بیش از 10⁷ گرم بر مول متغیر است؛ انتخاب MW مناسب وابسته به کاربرد (مثلاً انتقال سیالات، فلوکولاسیون یا EOR) است. انحلال‌پذیری نهادهٔ PAM در آب بسیار خوب است اما در حضور نمک‌های با غلظت بالا، پایداری و عملکرد آن تحت تأثیر قرار می‌گیرد (کاهش کارایی در آب‌های شور؛ مگر آنکه گرید مخصوص نمک‌دوست انتخاب شود). پایداری حرارتی محدود است — در دماها و شرایط شیمیایی سخت (pH بسیار بالا/پایین، اکسیدان‌ها)، تجزیه یا کاهش کارایی ممکن است رخ دهد. از منظر ایمنی شیمیایی، خود پلیمر در حالت پخته/پلیمری معمولاً کمتر سمی است اما حضور مونومر آزاد آکریلامید در محصول می‌تواند نگرانی‌های بهداشتی ایجاد کند؛ بنابراین کنترل مقدار مونومر آزاد و ارائه مستندات COA برای خریداران ضروری است.

کاربردهای پلی آکریل آمید

پلی آکریل آمید به‌عنوان یک فلکولانت و افزودنی کنترل ویسکوزیته در صنایع متنوعی به‌کار می‌رود:

تصفیه آب و فاضلاب: مهم‌ترین کاربرد صنعتی؛ PAM (عموماً آن‌یونی یا کاتیونی متناسب با نوع آلاینده) به‌عنوان فلکولانت در ته‌نشینی، فیلتراسیون و شفاف‌سازی آب مصرفی و پساب مورد استفاده قرار می‌گیرد. سیستم‌های تصفیه شهری، صنعتی و تصفیه پساب معادن به‌طور گسترده به آن اتکا دارند.
معدن و صنایع معدنی: در فرآیندهای غلظت و آبگیری کنسانتره (thickening & dewatering) و همچنین در فرایندهای فلوکولاسیون در سنگ‌آهن و مس/طلا کاربرد دارد.
صنایع نفت و گاز (EOR): HPAM با وزن مولکولی و درصد هیدرولیز مشخص برای افزایش ویسکوزیتهٔ آب تزریقی و بهبود راندمان بازیابی نفت به‌کار می‌رود.
کاغذ و نساجی: به‌عنوان چسب و بهبوددهندهٔ خواص الیاف و نگهداری آب در فرایندهای تولید کاغذ و پوشش‌دهی پارچه‌ها استفاده می‌شود.
صنایع غذایی و دارویی/آزمایشگاهی: در قالب گریدهای خاص و با کنترل دقیق مونومر، در جداسازی زیست‌مولکول‌ها (ژل‌های پلی‌آکریلامید برای الکتروفورز، PAGE) و به‌عنوان مواد نگهدارنده و افزایش‌دهنده ویسکوزیته در برخی فرمولاسیون‌ها به‌کار می‌رود.
کشاورزی و مهندسی عمران: به‌عنوان تثبیت‌کننده خاک، کنترل فرسایش سطحی و در فرمولاسیون‌های آبیاری کنترل‌شده در برخی موارد مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در تمام موارد بالا، انتخاب گرید (آن‌یونی/کاتیونی/غیر یونی)، وزن مولکولی و درصد هیدرولیز باید براساس شرایط فرایندی (نمک، pH، دما، شرایط برش مکانیکی) صورت گیرد تا عملکرد مطلوب حاصل شود.

معایب پلی آکریل آمید

هرچند پلی آکریل آمید یک مادهٔ بسیار کاربردی است، محدودیت‌ها و معایبی نیز دارد که باید در طراحی فرایند و انتخاب محصول لحاظ شوند:

وجود مونومر آزاد (آکریلامید): هرگونه مونومر آزاد باقیمانده در محصول می‌تواند از منظر بهداشتی و محیط‌زیستی خطرآفرین باشد؛ آکریلامید یک مادهٔ دارای نگرانی‌های سم‌شناسی است و خریداران صنعتی باید COA و مقادیر مونومر آزاد را بررسی کنند.
حساسیت به نمک و یون‌ها: در آب‌های شور یا محیط‌های با یون‌های چندظرفیتی عملکرد برخی گریدها کاهش می‌یابد؛ نیاز به گریدهای اختصاصی یا افزودنی دارد.
پایداری مکانیکی: در پمپ‌کاری با برش بالا، ویسکوزیته محلول PAM کاهش می‌یابد که ممکن است عملکرد را تضعیف کند.
پایداری بیولوژیک و زیست‌تخریب‌پذیری: برخی فرم‌ها ممکن است در طول زمان توسط میکروارگانیسم‌ها تخریب شده یا نیاز به نگهدارندهٔ میکروبی (biocide) داشته باشند؛ در مقابل برخی نگرانی‌ها در مورد تجزیه‌پذیری و تجمع طولانی‌مدت در محیط وجود دارد.
محدودیت‌های دمایی و pH: در شرایط کاری بسیار قلیایی یا اسیدی و دماهای بالا، ساختار و عملکرد پلیمر ممکن است دچار افت شود.
نیاز به راهبری فنی: برای دستیابی به عملکرد اقتصادی و فنی بهینه، انتخاب و تنظیم پارامترهای عملیاتی (دوزینگ، نرخ اختلاط، زمان تماس) نیازمند تخصص و تست میدانی است.

مزایای پلی آکریل آمید

مزایای فنی و اقتصادی پلی آکریل آمید دلیل اصلی کاربرد گستردهٔ آن در صنایع است:

کارایی بالای فلکولاسیون و آبگیری: PAM در حذف کدورت، کاهش TSS و افزایش راندمان آبگیری لجن عملکرد فوق‌العاده‌ای دارد که منجر به کاهش هزینه‌های تصفیه و دفع می‌شود.
قابلیت تنظیم خواص: با تغییر وزن مولکولی و چگالی بار می‌توان به‌سرعت فرمولاسیون را برای نیازهای متفاوت سازگار کرد؛ این انعطاف به طراحان محصول اجازه می‌دهد تا پلیمر محلول در آب متناسب با شرایط فرآیندی تولید کنند.
صرفه‌جویی اقتصادی: در بسیاری از فرایندها، استفاده از PAM موجب کاهش هزینه‌های انرژی و مواد شیمیایی جانبی و ارتقای راندمان تولید می‌شود؛ این موضوع در صنایع معدنی و تصفیه آب به‌وضوح قابل مشاهده است.
قابلیت تولید در مقیاس و تنوع گرید: بازار بالغ تولید PAM و پشتیبانی فنی از تولیدکنندگان صنعتی امکان تأمین سریع گریدهای مختلف را فراهم می‌آورد.
کاربری چندمنظوره: از فرایندهای صنعتی سنگین تا کاربردهای آزمایشگاهی و تولیدی، PAM نقش‌های متنوعی را ایفا می‌کند که ارزش افزوده تجاری بالایی ایجاد می‌نماید.

ایمنی و نگهداری پلی آکریل آمید

مدیریت ایمنی در تأمین، نگهداری و به‌کارگیری پلی آکریل آمید از اهمیت بالایی برخوردار است؛ نکات کلیدی به‌شرح زیر هستند:

برگه اطلاعات ایمنی (SDS): پیش از خرید یا استفاده، SDS گرید مورد نظر را به‌دقت بررسی کنید و به محدودیت‌های تماس پوستی/تنفسی، الزامات PPE و اقدامات در شرایط اضطراری توجه داشته باشید. همچنین COA جهت تعیین میزان مونومر آزاد (آکریلامید) و سایر پارامترهای کیفی درخواست کنید.
حفاظت فردی (PPE): هنگام کار با پودر از ماسک تنفسی مناسب (برای جلوگیری از استنشاق گرد و غبار)، عینک محافظ و دستکش مقاوم استفاده شود؛ در محلول‌های غلیظ از محافظ چشمی و محافظ پوستی جلوگیری گردد.
انبارش: پودر یا گرانول PAM باید در کیسه‌ها یا ظروف خشک، بسته‌بندی‌شده و دور از رطوبت، منابع حرارتی و نور مستقیم آفتاب نگهداری شود؛ دما و رطوبت کنترل‌شده از تجمع و چسبیدن ذرات جلوگیری می‌کند. برای محلول‌های آبی، توصیه می‌شود در تانک‌های استیل یا پلی‌اتیلن مناسب نگهداری شده و از رشد میکروبی با افزودن نگهدارنده مناسب جلوگیری شود.
آماده‌سازی محلول: برای حل کردن پودر در آب از سیستم‌های دیسپرسیون تدریجی با همزن ملایم استفاده کنید تا کف و توده‌نشینی جلوگیری شود؛ افزودن پودر به آب (نه بالعکس) و کنترل دما و زمان اختلاط کلیدی است.
حمل‌ونقل و بسته‌بندی: PAM در حالت پودر معمولاً به‌عنوان کالا خطرناک طبقه‌بندی نمی‌شود، اما مقادیر بالای مونومر آزاد یا محلول‌های خاص ممکن است شرایط متفاوتی داشته باشند — بنابراین برچسب‌گذاری، MSDS و شرایط حمل بر اساس مقررات ملی و بین‌المللی تنظیم گردد.

نتیجه‌گیری

پلی آکریل آمید به‌عنوان یک پلیمر کلیدی و مواد اولیه شیمیایی در صنایع آب و فاضلاب، معدن، کاغذ و نفت جایگاه محوری دارد؛ انعطاف‌پذیری در تنظیم وزن مولکولی و چگالی بار و کارایی بالا در فرایندهای فلکولاسیون و آبگیری، آن را به یک انتخاب اقتصادی و فنی مطلوب تبدیل کرده است. در عین حال، توجه ویژه به موضوعات ایمنی—به‌خصوص کنترل مونومر آزاد (آکریلامید)، انتخاب گرید مناسب برای شرایط نمکی و دمایی، و پیروی از SDS/COA برای تضمین کیفیت و انطباق با مقررات محیط‌زیستی و بهداشتی ضروری است.

اطلاعات بیشتر

سدیم تری پلی فسفات

شیمیایی, فسفات ها

سدیم تری پلی فسفات یک نمک معدنی چندکاره و پرکاربرد در زنجیره تأمین مواد اولیه شیمیایی است که به‌عنوان کلاته‌کننده و دیسپرسانت در فرمولاسیون‌های صنعتی نقش کلیدی دارد. این ترکیب به‌دلیل توانایی بالا در حذف سختی آب، تثبیت ذرات، و بهبود کارایی شوینده‌ها، جایگاه تثبیت‌شده‌ای در بازارهای شوینده، بهداشتی، غذایی، سرامیک و نفت و گاز دارد. برای خریداران سدیم تری پلی فسفات به‌واسطه ترکیب ارزش‌–‌کارایی مناسب، دسترس‌پذیری و تطبیق‌پذیری فرایندی، یک انتخاب مطمئن و اقتصادی محسوب می‌شود.

ساختار سدیم تری پلی فسفات

از نظر شیمیایی، سدیم تری پلی فسفات نمک تری‌پلی‌فسفریک اسید است و با فرمول مولکولی Na5P3O10 شناخته می‌شود. ساختمان آن شامل زنجیره‌ای از سه واحد فسفات متصل به‌هم است که با پنج کاتیون سدیم متعادل می‌شود و به آن ماهیت قوی در کلاته‌کردن یون‌های سختی می‌بخشد. این ترکیب معمولاً به صورت بی‌آب عرضه می‌شود و در محیط‌های آبی، محلولی با خاصیت قلیایی ملایم ایجاد می‌کند که برای بسیاری از فرایندهای صنعتی مطلوب است.

ویژگی‌های سدیم تری پلی فسفات

در یک نگاه، سدیم تری پلی فسفات به‌صورت پودر یا گرانول سفید، بی‌بو و با رفتار رطوبت‌گیر شناخته می‌شود. در آب به‌خوبی محلول است و محلول‌های رقیق آن قلیایی ملایم بوده و به بهبود عملکرد سورفکتانت‌ها و جلوگیری از رسوب کمک می‌کنند. این ماده در برابر دما پایدار است، اما در شرایط اسیدی و حرارت طولانی‌مدت می‌تواند به فسفات‌های ساده‌تر هیدرولیز شود.

ویژگی	مقدار/توضیح
فرمول شیمیایی	Na5P3O10\mathrm{Na_5P_3O_{10}}
جرم مولکولی	حدود 367.86 g/mol
شکل ظاهری	پودر/گرانول سفید، بی‌بو
حلالیت در آب	بالا، با ایجاد pH قلیایی ملایم
پایداری	پایدار در شرایط معمول؛ هیدرولیز در pH اسیدی و دمای بالا
خلوص صنعتی	معمولاً 94–96% به‌عنوان محتوای STPP
رطوبت‌گیری	رطوبت‌گیر؛ نیازمند بسته‌بندی در کیسه‌های لاینردار
کد HS	2835.31
CAS	7758-29-4

نکته: بسته به گرید تأمین‌کننده، اندازه ذرات، دانسیته ظاهری و شاخص‌های کیفی مانند محتوای فاز I/II می‌تواند متفاوت باشد.

کاربردهای سدیم تری پلی فسفات

شوینده‌های خانگی و صنعتی: بیلدر اصلی برای نرم‌کردن آب، افزایش کارایی سورفکتانت‌ها، جلوگیری از رسوب و بازرسوب آلودگی روی الیاف.
بهداشتی و خمیر دندان: کمک به دیسپرسیون ذرات ساینده و کنترل سختی آب بزاق برای پایداری فرمول.
صنعت غذایی (E451(i)): به‌عنوان عامل نگهدارنده آب و بهبود بافت در محصولات گوشت، مرغ و آبزیان؛ همچنین کلاته‌کردن یون‌های فلزی برای پایداری رنگ و طعم.
سرامیک و کاشی: دیفلوکولانت برای سوسپانسیون‌های دوغابی، کاهش ویسکوزیته و بهبود ریخته‌گری.
نساجی و رنگرزی: دیسپرسانت و بافر قلیایی ملایم برای یکنواختی رنگ و جلوگیری از لکه.
نفت و گاز/حفاری: کنترل رئولوژی و دیسپرسیون جامدات در گل حفاری.
تصفیه آب و سیستم‌های صنعتی: کلاته‌کردن یون‌های سختی و کاهش تشکیل رسوب در مبدل‌ها و بویلرها.
چرم و فلزکاری: دیسپرسانت و عامل کمپلکس‌ساز برای مراحل دباغی و پاک‌سازی سطح.

مزایای سدیم تری پلی فسفات

کلاته‌سازی قوی یون‌های سختی: بهبود محسوس عملکرد شوینده‌ها در آب‌های سخت و کاهش مصرف سورفکتانت‌ها.
جلوگیری از رسوب و بازرسوب: تثبیت آلودگی‌ها در محلول و ممانعت از چسبندگی مجدد بر بستر.
بافر قلیایی ملایم: پایداری pH مطلوب برای بسیاری از فرمول‌ها بدون قلیاییت شدید.
سازگاری فرمولاسیونی بالا: کارآمد در کنار آنیونی‌ها، نانیونی‌ها و بسیاری از افزودنی‌ها.
صرفه اقتصادی برای B2B: نسبت هزینه به عملکرد مطلوب، دسترس‌پذیری و امکان تأمین پایدار در مقیاس حجمی.
بهبود رئولوژی سوسپانسیون‌ها: کاهش ویسکوزیته و کمک به پایدارسازی دوغاب‌ها در سرامیک و پوشش‌ها.

معایب سدیم تری پلی فسفات

ملاحظات زیست‌محیطی فسفات‌ها: ورود فسفر به پساب‌ها می‌تواند خطر اوتریفیکاسیون را افزایش دهد؛ بسیاری از کشورها محدودیت‌هایی برای مصرف فسفات در شوینده‌های خانگی اعمال کرده‌اند.
حساسیت به رطوبت: رطوبت‌گیری و گلوله‌ای‌شدن در صورت نگهداری نامناسب؛ نیازمند بسته‌بندی و انبارش خشک.
هیدرولیز در شرایط اسیدی/داغ: احتمال کاهش کارایی کلاته‌سازی در فرمولاسیون‌های با pH پایین یا دمای بالا.
تحریک‌پذیری موضعی: گرد و غبار می‌تواند برای چشم و پوست محرک باشد؛ رعایت PPE ضروری است.

ایمنی و نگهداری سدیم تری پلی فسفات

اقدامات فردی: از تماس با چشم و پوست اجتناب شود؛ از عینک ایمنی، دستکش و ماسک ذرات ریز استفاده کنید.
تهویه و کنترل گرد و غبار: در محیط‌های بسته، تهویه موضعی برقرار و تولید گرد و غبار به حداقل برسد.
انبارداری: در جای خشک، خنک و دور از رطوبت و اسیدها نگهداری شود؛ کیسه‌های 25 کیلوگرمی لاینردار (PE داخل) پیشنهاد می‌شود.
حمل‌ونقل: معمولاً در طبقه مواد غیرخطرناک حمل می‌شود؛ از آسیب به کیسه‌ها و نفوذ رطوبت جلوگیری کنید.
مدیریت ریزش: با جاروبرقی صنعتی جمع‌آوری و از ورود مستقیم به فاضلاب جلوگیری شود.
پایداری و ماندگاری: در بسته‌بندی پلمب و شرایط خشک، ماندگاری تا 24 ماه معمول است؛ پس از باز شدن، سریعاً مصرف شود.
دفع پسماند: مطابق مقررات محلی و با درنظرگرفتن بار فسفر در پساب انجام شود.

فرایند تولید سدیم تری پلی فسفات

سدیم تری پلی فسفات یکی از مهم‌ترین نمک‌های فسفاته است که در مقیاس صنعتی به‌صورت انبوه تولید می‌شود. آشنایی با مراحل تولید این ماده برای خریداران صنعتی و مدیران تولید اهمیت زیادی دارد، زیرا کیفیت نهایی محصول به دقت در اجرای این فرایند وابسته است. در ادامه، مراحل تولید تری پلی فسفات سدیم به‌صورت دقیق و مرحله‌به‌مرحله شرح داده می‌شود. 1. آماده‌سازی مواد اولیه مواد اولیه اصلی برای تولید سدیم تری پلی فسفات شامل:

مونو سدیم فسفات (NaH₂PO₄)
دی سدیم فسفات (Na₂HPO₄)

این دو ترکیب با نسبت‌های استوکیومتری دقیق آماده‌سازی می‌شوند. کنترل نسبت‌ها در این مرحله بسیار حیاتی است، زیرا کوچک‌ترین انحراف می‌تواند بر کیفیت و خلوص محصول نهایی اثر بگذارد. 2. واکنش شیمیایی اصلی مخلوط مونو سدیم فسفات و دی سدیم فسفات تحت شرایط حرارتی کنترل‌شده قرار می‌گیرد. در این واکنش، با گرمادهی در دمای بالا (حدود 350 تا 450 درجه سانتی‌گراد)، آب آزاد شده و ترکیب نهایی سدیم تری پلی فسفات تشکیل می‌شود. 3. خنک‌سازی و تبلور پس از واکنش، محصول مذاب به‌سرعت خنک می‌شود تا از تشکیل فازهای ناخواسته جلوگیری گردد. در این مرحله، بسته به شرایط خنک‌سازی، دو فاز بلوری مختلف از STPP (فاز I و فاز II) قابل تولید است. انتخاب فاز مناسب به کاربرد نهایی محصول بستگی دارد. 4. آسیاب و دانه‌بندی محصول جامد به‌دست‌آمده پس از خنک‌سازی، آسیاب شده و به شکل پودر یا گرانول سفید در می‌آید. کنترل اندازه ذرات در این مرحله اهمیت زیادی دارد، زیرا بر حلالیت، سرعت واکنش‌پذیری و کارایی در فرمولاسیون‌های صنعتی اثر مستقیم دارد. 5. فیلتراسیون و حذف ناخالصی‌ها برای دستیابی به محصولی با خلوص بالا، محلول آبی سدیم تری پلی فسفات در غلظت مشخص (معمولاً 17 تا 22 درصد) تهیه و سپس فیلتر می‌شود. این مرحله باعث حذف ناخالصی‌های محلول و بهبود کیفیت نهایی می‌گردد. 6. خشک‌کردن و بسته‌بندی محلول یا کریستال‌های خالص‌شده در شرایط خلأ یا با استفاده از خشک‌کن‌های صنعتی، خشک می‌شوند تا محصول نهایی به‌صورت پودر یا گرانول آماده گردد. سپس در کیسه‌های چندلایه (معمولاً 25 کیلوگرمی با لایه داخلی پلی‌اتیلن) بسته‌بندی می‌شود تا از جذب رطوبت جلوگیری شود. 7. کنترل کیفیت در پایان، محصول نهایی تحت آزمون‌های کنترل کیفیت قرار می‌گیرد. مهم‌ترین شاخص‌ها عبارتند از:

درصد خلوص (معمولاً 94–96%)
میزان رطوبت
نسبت فاز I و II
حلالیت در آب و pH محلول

خرید سدیم تری پلی فسفات

شرکت تأمین کالا تک با تجربه تخصصی در تأمین مواد اولیه شیمیایی، آماده ارائه سدیم تری پلی فسفات با گریدهای متنوع و کیفیت تضمین‌شده است. ما با ارائه آنالیز معتبر، بسته‌بندی استاندارد و قیمت رقابتی، شرایطی فراهم کرده‌ایم تا خریداران صنعتی و تجاری بتوانند با اطمینان خرید خود را انجام دهند.

جمع‌بندی

اگر به‌دنبال ماده‌ای هستید که هم از نظر علمی و فنی کارایی بالایی داشته باشد و هم از نظر اقتصادی مقرون‌به‌صرفه باشد، خرید سدیم تری پلی فسفات بهترین انتخاب برای صنایع شوینده، غذایی، سرامیک و تصفیه آب است. برای دریافت مشاوره تخصصی، استعلام قیمت و ثبت سفارش، همین امروز با تیم کارشناسان تأمین کالا تک تماس بگیرید.

اطلاعات بیشتر

سود مایع

شیمیایی, آلکالین ها

سود مایع یا سدیم هیدروکسید محلول (NaOH(aq)) یک محلول قلیایی بسیار قوی، شفاف، بی‌رنگ و به‌شدت خورنده است که معمولاً در غلظت‌های ۳۰٪ تا ۵۰٪ وزنی تولید و عرضه می‌شود. این ترکیب، یکی از مهم‌ترین مواد شیمیایی پایه در صنعت است و در بسیاری از فرآیندهای سنتزی، خنثی‌سازی، تصفیه، خورنده‌زدایی و قلیایی‌سازی به‌کار می‌رود.

ساختار شیمیایی سود مایع

نام شیمیایی: سدیم هیدروکسید محلول
فرمول مولکولی: NaOH(aq)
شماره CAS: 1310-73-2
ساختار: محلول یونی شامل یون‌های Na⁺ و OH⁻ در آب
وزن مولکولی NaOH: 40.00 g/mol
غلظت صنعتی رایج: ۵۰٪ وزنی (محلول اشباع جزئی در دمای محیط)

ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی (در غلظت 50%)

حالت فیزیکی: مایع شفاف، بی‌رنگ، بدون بو
چگالی (20°C): 1.515 – 1.520 g/cm³
نقطه انجماد: حدود 12°C+ (در غلظت 50٪، کریستال‌سازی هیدرات‌ها آغاز می‌شود)
نقطه جوش: حدود 143°C
pH محلول (1%): حدود 14
ویسکوزیته (20°C): 3.4 – 3.6 mPa·s (بالاتر از آب)
حلالیت در آب: کامل – واکنش گرمازا و تولید حرارت بالا
ظاهر: شفاف، روان، بدون ذرات معلق

کاربردهای سود مایع

صنایع شیمیایی پایه:

خنثی‌سازی اسیدها و کنترل pH
واکنش‌دهنده در تولید شوینده‌ها، سفیدکننده‌ها، رزین‌ها، رنگ‌ها و چسب‌ها

تصفیه آب و فاضلاب:

تنظیم pH و حذف یون‌های فلزات سنگین
خنثی‌سازی پساب اسیدی

صنعت کاغذ و خمیرکاغذ (Pulp & Paper):

فرآیند کرافت برای جداسازی لیگنین از سلولز
سفیدسازی و بازیافت کاغذ

صنایع نفت، گاز و پتروشیمی:

شیرین‌سازی گاز طبیعی (حذف H₂S و CO₂)
تصفیه روغن‌های صنعتی و خنثی‌سازی اسیدها

صنایع غذایی (گرید خوراکی - FCC):

تمیزکاری خطوط تولید (CIP)
فرآوری زیتون (Lye Curing) و کاکائو در غلظت‌های کنترل‌شده

مزایای سود مایع

فرم محلول = آماده‌به‌استفاده و مناسب برای تزریق مستقیم
پایداری بالا در محلول – عدم نیاز به حل‌سازی قبل از مصرف
حمل‌ونقل و ذخیره‌سازی آسان‌تر نسبت به سود جامد
تنوع کاربرد از صنایع شیمیایی تا صنایع غذایی

معایب سود مایع

خورندگی بسیار بالا برای پوست، چشم، فلزات سبک و تجهیزات غیرمقاوم
واکنش گرمازا در زمان رقیق‌سازی ←نیاز به افزودن سود به آب، نه بالعکس
نیاز به مخازن مقاوم (HDPE یا فولاد کربنی روکش‌دار)
جذب CO₂ هوا ← کاهش خلوص محلول در طول زمان

ایمنی و نگهداری سود مایع

طبقه‌بندی GHS:

H314 – آسیب شدید به پوست و چشم
P280 – استفاده از تجهیزات حفاظت فردی کامل

تجهیزات حفاظت فردی (PPE):

دستکش نئوپرن یا PVC مقاوم به قلیا
عینک ایمنی + شیلد محافظ صورت
ماسک تنفسی در محیط‌های با بخار یا اسپری سود

اقدامات اضطراری:

تماس با پوست/چشم: شست‌وشوی فوری با آب سرد حداقل ۱۵ دقیقه و مراجعه به پزشک
بلع: عدم القای استفراغ، نوشیدن آب فراوان، مراجعه سریع به اورژانس

شرایط ذخیره‌سازی:

مخزن HDPE یا فولاد روکش‌دار اپوکسی
دمای بهینه: 15°C تا 35°C
دور از اسیدها، فلزات سبک و مواد آلی کلردار

بسته‌بندی صنعتی رایج:

بشکه ۲۲۰ لیتری
تانکر IBC هزار لیتری
حمل فله‌ای با تانکر مخصوص مقاوم به قلیا

اطلاعات بیشتر

سودا اش دنس

شیمیایی, آلکالین ها

دنس سودا (Dense Soda Ash) یا کربنات سدیم سنگین یک نمک معدنی قلیایی با فرمول شیمیایی Na₂CO₃ است که در حالت جامد به‌صورت کریستال سفید، دانه‌درشت و بدون بو دیده می‌شود. این ماده برخلاف نوع سبک (Light Soda Ash)، دارای دانسیته بالاتر و سایز ذرات بزرگ‌تر است و در فرآیندهایی که نیاز به استحکام فیزیکی بیشتر یا سرعت انحلال کمتر دارند استفاده می‌شود.

ساختار شیمیایی دنس سودا

نام شیمیایی: سدیم کربنات سنگین (Dense Sodium Carbonate)
فرمول مولکولی: Na₂CO₃
ساختار: یون‌های Na⁺ و CO₃²⁻ در ساختار بلوری یونی
شماره CAS: 497-19-8
وزن مولکولی: 105.99 g/mol
شماره EC: 207-838-8

ویژگی‌های سودا اش دنس

حالت فیزیکی: جامد، دانه‌درشت، کریستالی سفید
چگالی ظاهری (20°C): حدود 1.04 g/cm³ – بسته به فشردگی
دانسیته بالک: 1.0 تا 1.2 g/cm³ (معمولاً 1.1 g/cm3)
چگالی حقیقی: 2.53 g/cm³
نقطه جوش: در دمای بالا تجزیه به Na₂O و CO₂
pH محلول آبی (1%): حدود 11.4 – 11.6
ظاهر: فاقد بو، غیرخورنده در حالت معمولی اما قلیایی و تحریک‌کننده پوست و چشم
پایداری شیمیایی: پایدار در شرایط عادی، اما در حضور رطوبت تمایل به کلوخه‌شدن دارد

کاربردهای سودا اش دنس

صنعت شیشه‌سازی

یکی از سه ماده اصلی تولید شیشه (همراه با سیلیس و آهک)
کاهش نقطه ذوب سیلیس و بهبود خواص شیشه مذاب

تصفیه آب

تنظیم pH و کاهش سختی موقت آب
خنثی‌سازی اسیدها و بهبود شرایط رسوب‌گیری

شوینده‌ها

کاربرد در پودر لباسشویی صنعتی برای افزایش خاصیت قلیایی و حذف یون‌های سخت
کمک به عملکرد مؤثر سورفکتانت‌ها

صنایع کاغذ و نساجی

بازیافت الیاف سلولزی، پاکسازی خمیر کاغذ
کنترل اسیدیته در فرایند رنگرزی و سفیدسازی

صنایع فلزی و پتروشیمی

کنترل pH در فرآیندهای استخراج فلز
عامل پاک‌کننده قلیایی یا تنظیم‌کننده pH در واحدهای شیمیایی

مزایای سودا اش دنس

تراکم بالا = مصرف کمتر در مقایسه با سودا سبک
گرد و غبار کمتر = حمل و انبارداری ایمن‌تر
پایداری شیمیایی و دمایی بالا
مقرون‌به‌صرفه و در دسترس در مقیاس صنعتی
سازگار با طیف وسیعی از سیستم‌های صنعتی

معایب سودا اش دنس

قلیایی بودن زیاد → نیاز به مراقبت در تماس با پوست و چشم
واکنش با اسیدها → تولید گرما و گاز CO₂
در شرایط نامناسب → جذب رطوبت و کلوخه‌شدن (Cake Formation)
الزام نگهداری در محیط خشک و دور از اسیدها

ایمنی و نگهداری سودا اش دنس

طبقه‌بندی GHS: Irritant (تحریک پوست و چشم) – H319 و H315
تماس پوستی: استفاده از دستکش لاستیکی یا نیتریلی
تماس چشمی: استفاده از عینک ایمنی یا محافظ صورت
استنشاق گرد و غبار: استفاده از ماسک فیلتردار در محیط‌های بسته
بسته‌بندی: کیسه‌های چندلایه 25 یا 50 کیلوگرمی – ضد رطوبت
شرایط انبارداری: خشک، خنک، دور از مواد اسیدی و منابع رطوبت
حمل و نقل: بدون طبقه‌بندی خطرناک – بار خشک معمولی

اطلاعات بیشتر

کربنات باریم

شیمیایی, کربنات ها

کربنات باریم (Barium carbonate, BaCO₃) یک ترکیب معدنی سفیدرنگ، بی‌بو و بلوری است که در صنایع مختلف به دلیل خواص فیزیکی و شیمیایی ویژه به‌طور گسترده استفاده می‌شود. این ماده به‌طور طبیعی در کانی ویترایت (Witherite) یافت می‌شود و یکی از مهم‌ترین ترکیبات معدنی باریم به شمار می‌رود. به دلیل ویژگی‌های خاص خود، کربنات باریم در صنایع شیشه‌سازی، سرامیک، تولید آجر نسوز، رنگ‌سازی، فرآوری فلزات و حتی در تصفیه آب کاربرد دارد. البته باید توجه داشت که این ترکیب به دلیل سمیت بالا، نیازمند رعایت دقیق نکات ایمنی است.

ساختار شیمیایی کربنات باریم

کربنات باریم یک نمک معدنی یونی است که از ترکیب یون‌های باریم دوظرفیتی (Ba²⁺) و کربنات (CO₃²⁻) تشکیل شده است.

ساختار بلوری: ارتورومبیک (Orthorhombic)
دسته‌بندی: کربنات‌های معدنی
ویژگی کلیدی: پایداری بالا در شرایط محیطی، اما در تماس با اسیدها به‌سرعت تجزیه شده و دی‌اکسید کربن آزاد می‌کند.

این ساختار موجب شده که ماده در صنایع حرارتی و شیمیایی، جایی که پایداری اهمیت دارد، بسیار پرکاربرد باشد.

ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی کربنات باریم

فرمول شیمیایی: BaCO₃
نام شیمیایی: کربنات باریم (Barium carbonate)
جرم مولی: 34 g/mol
ظاهر فیزیکی: پودر یا بلور سفید، بی‌بو
پایداری شیمیایی: در شرایط محیطی پایدار، اما در تماس با اسیدها تجزیه می‌شود

کاربردهای کربنات باریم

صنعت شیشه: افزایش شفافیت، استحکام مکانیکی و کاهش انتقال اشعه‌های مضر
تولید سرامیک و لعاب: بهبود مقاومت حرارتی، افزایش جلای سطحی و جلوگیری از ایجاد ترک
تصفیه آب: حذف سولفات‌ها و یون‌های مضر (به‌ویژه در آب‌های سخت)
تولید آجر نسوز: افزایش مقاومت به شوک حرارتی و بهبود پایداری مکانیکی
فرآوری فلزات: کمک به ذوب و تصفیه فلزات غیرآهنی مانند مس و آلومینیوم
صنعت رنگ‌سازی: به‌عنوان رنگدانه، فیلر و پایدارکننده رنگ‌ها
پیروتکنیک و مواد آتش‌بازی: در برخی ترکیبات خاص به‌عنوان تثبیت‌کننده

مزایا کربنات باریم

کارایی صنعتی بالا در طیف وسیعی از صنایع
پایداری حرارتی و مقاومت عالی در دماهای بالا
بهبود کیفیت محصولات شیشه‌ای و سرامیکی از نظر خواص مکانیکی و ظاهری
قابلیت حذف یون‌های مزاحم مانند سولفات‌ها در فرآیندهای تصفیه

معایب کربنات باریم

سمیت بالا: در صورت بلع یا استنشاق می‌تواند بسیار خطرناک باشد
اثر زیست‌محیطی منفی: ورود به آب‌های زیرزمینی می‌تواند باعث آلودگی شدید شود
محدودیت مصرف در صنایع غذایی: به دلیل اثرات سمی، استفاده از کربنات باریم در صنایع غذایی و دارویی ممنوع است

ایمنی و نگهداری کربنات باریم

شرایط نگهداری: در محیط خشک، خنک و به‌دور از رطوبت و مواد اسیدی ذخیره شود
تجهیزات ایمنی فردی: استفاده از ماسک تنفسی، دستکش و عینک ایمنی هنگام کار با پودر ضروری است
حمل و نقل: باید مطابق با استانداردهای بین‌المللی مواد شیمیایی سمی (GHS) انجام شود
اقدامات اضطراری: در صورت تماس با پوست یا چشم، شستشوی فوری با آب فراوان لازم است؛ در صورت بلع، مراجعه سریع به مراکز درمانی ضروری است

اثرات زیست‌محیطی کربنات باریم

کربنات باریم به دلیل حلالیت پایین در آب، در حالت عادی انتشار گسترده‌ای در محیط ندارد. اما در صورت ورود مقادیر زیاد آن به خاک یا منابع آبی، می‌تواند باعث مسمومیت آبزیان و ایجاد آلودگی محیطی شود. به همین دلیل مدیریت پسماند و حمل و نقل آن بسیار مهم است.

جایگزین‌های کربنات باریم

در برخی کاربردها، به‌ویژه به دلیل نگرانی‌های ایمنی، از ترکیبات جایگزین استفاده می‌شود:

کربنات کلسیم (CaCO₃): جایگزین ارزان‌تر در شیشه‌سازی و سرامیک
کربنات استرانسیم (SrCO₃): در صنایع آتش‌بازی و برخی سرامیک‌ها
باریم سولفات (BaSO₄): به دلیل غیرسمی بودن، در پزشکی و رنگ‌سازی بیشتر کاربرد دارد

اطلاعات بیشتر

کربنات سدیم

شیمیایی, آلکالین ها

کربنات سدیم (Na₂CO₃) یک ترکیب غیرآلی، سفیدرنگ، بی‌بو و به‌صورت پودر یا دانه است که با نام‌های تجاری سودا اش (Soda Ash)، خاکستر سودا، سود معدنی یا Washing Soda شناخته می‌شود. این ماده یکی از پرکاربردترین مواد شیمیایی پایه در جهان است و به‌صورت سه گرید اصلی: سبک، سنگین و خلوص بالا عرضه می‌شود.

ساختار شیمیایی کربنات سدیم

نام شیمیایی: Sodium Carbonate
فرمول مولکولی: Na₂CO₃
ساختار: یونی شامل ۲ یون Na⁺ و یک یون CO₃²⁻
شماره CAS: 497-19-8
وزن مولکولی: 105.99 g/mol
ساختار بلوری: مونوکلینیک (در فرم بی‌آب / Anhydrous)
کد EC: 207-838-8

ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی

حالت فیزیکی: پودر یا دانه سفیدرنگ
چگالی: 2.53 g/cm³ (در دمای 20°C)
دانسیته ظاهری:
- چگالی کم (Light): 0.50 – 0.60 g/cm³
- چگالی زیاد (Dense): 0.90 – 1.10 g/cm³
نقطه ذوب: 851°C (تجزیه تدریجی به Na₂O و CO₂ در دماهای بالاتر)
نقطه جوش: ندارد، پیش از جوش دچار تجزیه می‌شود
pH محلول 1%: حدود 11.6 (در 25°C)
ویسکوزیته: ندارد (جامد)
حلالیت در آب (20°C): 215 g/L
انحلال‌پذیری در اتانول: بسیار کم (~0.1 g/100 mL)
فشار بخار: صفر (غیر فرار)

کاربردهای کربنات سدیم

شیشه‌سازی:
- کاهش دمای ذوب سیلیس
- پرمصرف‌ترین کاربرد کربنات سدیم در جهان
صنایع شوینده:
- ماده قلیایی پایه برای پودرهای لباسشویی و شوینده‌ها
- کمک به حذف یون‌های سختی آب در فرمولاسیون
تصفیه آب:
- افزایش pH آب و حذف سختی (Ca²⁺ و Mg²⁺)
صنایع غذایی: (کد افزودنی E500) این ماده ماننده سدیم اسید پیرو فسفات در صنایع غذایی استفاده می‌شود
- تنظیم pH در نوشابه‌های گازدار
- عامل ضداسیدی و کنترل‌کننده اسیدیته
متالورژی:
- حذف گوگرد از سنگ آهن
- استفاده در احیای آلومینا و صنایع مس
سایر:
- چرم‌سازی
- نساجی (فرایند رنگرزی)
- تولید کاغذ
- صنایع رنگ و پوشش
- پتروشیمی

مزایای کربنات سدیم

در دسترس، ارزان و ایمن برای حمل‌ونقل
پایداری شیمیایی بالا در شرایط عادی
سازگار با محیط‌زیست در گریدهای مجاز
افزایش pH بدون سمیت بالا
جایگزین مناسب برای سدیم هیدروکسید در برخی کاربردها

معایب کربنات سدیم

خورنده برای پوست و چشم در تماس مستقیم با محلول
جذب CO₂ از هوا و تشکیل NaHCO₃ در طول نگهداری
تمایل به جذب رطوبت و کلوخه شدن در محیط مرطوب
کاربرد محدود در محیط‌های با حساسیت بالا به یون سدیم

ایمنی و نگهداری کربنات سدیم

طبقه‌بندی GHS: Skin Irrit. 2; Eye Irrit. 2; STOT SE 3 (ایجاد تحریک تنفسی)
PPE مورد نیاز: دستکش مقاوم شیمیایی، عینک ایمنی، ماسک گرد و غبار
استنشاق گرد و غبار: ایجاد تحریک مجاری تنفسی در غلظت‌های بالا
تماس با پوست / چشم: شست‌وشوی فوری با آب سرد به مدت حداقل 15 دقیقه
بسته‌بندی استاندارد: کیسه‌های پلی‌پروپیلنی 25 یا 50 کیلوگرمی، پالت‌شده
شرایط نگهداری: مکان خشک، خنک، سرپوشیده و دارای تهویه
ناسازگاری شیمیایی: اسیدهای قوی (تولید CO₂) و رطوبت زیاد

اطلاعات بیشتر

گلیسیرین

شیمیایی, اولئو كميكال

گلیسیرین مایعی ویسکوز، بی‌رنگ و شیرین‌مزه است که به‌عنوان حلال شیمیایی و مرطوب‌کننده طبیعی در صنایع دارویی، غذایی، آرایشی-بهداشتی و صنعتی کاربرد فراوان دارد. این ماده هم‌چنین محصول جانبی مهم تولید بیودیزل است و در گریدهای مختلف از جمله گلیسیرین USP / EP و گرید صنعتی عرضه می‌شود؛ انتخاب گرید مناسب نقش محوری در کیفیت نهایی محصول و انطباق با استانداردهای بازار دارد.

ساختار شیمیایی گلیسیرین

گلیسیرین با نام شیمیایی 1,2,3-propanetriol و فرمول مولکولی C₃H₈O₃ شناخته می‌شود. ساختار آن شامل یک اسکلت سه‌کربنه با سه گروه هیدروکسیل (—OH) است که باعث قطبیت بالا، قابلیت هیدروژنه شدن و امکان تشکیل پیوندهای هیدروژنی گسترده می‌گردد. این ویژگی‌های ساختاری توضیح‌دهندهٔ حلالیت بسیار خوب آن در آب، خاصیت مرطوب‌کنندگی (hygroscopicity) و توانایی شرکت در واکنش‌های استریفیکاسیون و اکسیداسیون هستند. در صنعت معمولاً با نام‌های گلیسیرین، گلیسرول و در اسناد رسمی با شماره CAS (56-81-5) ارجاع داده می‌شود؛ گریدهای غذایی/دارویی (مثلاً USP, EP) از نظر خلوص و کنترل ناخالصی با گریدهای صنعتی متفاوت‌اند.

ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی گلیسیرین

گلیسیرین مجموعه‌ای از ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی را داراست که آن را برای کاربردهای متنوع مناسب می‌سازد. در این‌جا مشخصات کلیدی به‌صورت خلاصه و کاربردی نقل شده‌اند (مقادیر تقریبی و مرجع‌پذیر؛ برای طراحی مهندسی از COA/SDS تأمین‌کننده استفاده کنید):

ظاهر فیزیکی: مایع ویسکوز، شفاف و بی‌رنگ؛ در گریدهای ناخالص ممکن است رنگ کهربایی تا قهوه‌ای روشن دیده شود.
چگالی (در ~20 °C): تقریباً 1.26 g/cm³؛ این چگالی بالاتر از آب است و در محاسبات طراحی مخزن و انتقال باید لحاظ شود.
نقطه ذوب/انجماد: گلیسیرین خالص در حدود ~17–19 °C جامد می‌شود (بنابراین در دمای محیط معمولاً مایع است اما در شرایط پایین‌تر می‌تواند کریستالیزه شود).
نقطه جوش: حدود ~290 °C در فشار اتمسفریک؛ تبخیر در دماهای عملیاتی بسیار کم است.
انحلال‌پذیری: امتزاج‌پذیر با آب به‌صورت کامل و حل‌پذیر در بسیاری از حلال‌های قطبی مانند اتانول و متانول؛ نامحلول در اکثر هیدروکربن‌های غیرقطبی مگر پس از گرم شدن یا افزودنی.
ویسکوزیته: بسیار ویسکوز و وابسته به دما — در دمای پایین ویسکوزیته افزایش می‌یابد؛ نکته‌ای مهم برای سیستم‌های پمپاژ و اختلاط.
خواص شیمیایی: پایدار در شرایط عادی اما در حضور اکسیدکننده‌ها یا دماهای بسیار بالا ممکن است تخریب یا واکنش دهد؛ گروه‌های —OH امکان استریفیکاسیون، اترگیری و پلیمرسازی محدود را فراهم می‌کنند.
ویژگی‌های ایمنی/سم‌شناسی: کم‌سمیت نسبی در مقایسه با بسیاری از حلال‌های آلی؛ در گریدهای با خلوص بالا برای مصارف دارویی و غذایی مجاز است ولی مواجههٔ پوستی طولانی یا بلع مقادیر زیاد می‌تواند مشکلات گوارشی ایجاد نماید.

این مشخصات گویای آن است که گلیسیرین هم به‌صورت مادهٔ فنی (Industrial Grade) و هم در قالب محصولات با الزامات بالاتر (Food Grade / USP) به بازار عرضه می‌شود و هر گرید برای کاربردهای متفاوتی مناسب است.

کاربردهای گلیسیرین

گلیسیرین یکی از منعطف‌ترین مواد اولیه شیمیایی است که در زنجیره‌های صنعتی و B2B جایگاه ویژه‌ای دارد. در ادامه مهم‌ترین حوزه‌های کاربرد به‌تفصیل آمده‌اند:

صنایع آرایشی و بهداشتی: به‌عنوان مرطوب‌کننده ، نگهدارنده‌های رطوبت پوست، حلال برای مواد معطر و فعال، نرم‌کنندهٔ فرمولاسیون‌ها و پایهٔ لوسیون‌ها و کرم‌ها. استفاده از گلیسیرین USP در محصولات تماس پوستی اهمیت دارد تا ریسک ناخالصی کاهش یابد.
صنایع دارویی و بیوفارما: حامل داروهای موضعی و خوراکی، نگهدارندهٔ فرمولاسیون‌های تزریقی و خوراکی، مادهٔ مرطوب‌کننده در قرص‌سازی و محیط‌های تبخیری؛ تطابق با استانداردهای USP/EP در این کاربردها ضرورت دارد.
صنایع غذایی: به‌عنوان شیرین‌کننده، نگهدارنده رطوبت در کیک و شیرینی، حامل طعم‌دهنده‌ها و حفظ بافت؛ استفاده فقط با گریدهای غذایی مجاز و با رعایت محدودیت‌های قانونی.
شیمی‌فنی و حلال‌پذیری: حلال شیمیایی برای واکنش‌های سنتزی و فرآیندهای صنعتی که نیاز به حلال‌های قطبی و غیرفرار دارند؛ نیز به‌عنوان واسط در سنتز پلاستیسایزرها، استرها و اترها.
تصفیه و صنایع شیمیایی سنگین: نرم‌کننده برای رزین‌ها، افزودنی در تولید پلیمرها، مهار‌کننده کریستالیزاسیون، و مادهٔ واسط در سنتز بیس‌پروپیل و سایر مشتقات که در روانکارها یا پوشش‌ها به‌کار می‌روند.
صنعت بیودیزل و پالایش: محصول جانبی تولید بیودیزل است؛ خالص‌سازی و بازارپسندی گلیسیرین به‌عنوان محصول ارزش افزوده یکی از فاکتورهای اقتصادی واحدهای تولیدی است.
الکترونیک و باتری‌ها (موارد تخصصی): در برخی فرمولاسیون‌ها به‌عنوان عامل مرطوب‌کننده یا جزء الکترولیت‌های خاص استفاده می‌شود.
کاربردهای صنعتی تخصصی: آنتی-فریز در سیستم‌های خاص (در مقایسه با اتینگلایکول/پروپیلن گلایکول محدودیت دارد)، تولید نایلون‌ها و پلیمرهای خاص پس از تبدیل شیمیایی و استفاده در کاربردهای حفظ (preservation) چوب و مصالح.

هر یک از این کاربردها مستلزم انتخاب گرید مناسب (گلیسیرین USP، گرید غذایی، گرید صنعتی) و کنترل پارامترهای کیفی مانند محتوای آب، اندیس اسیدی، درصد مشتقات کلردار یا سولفات است تا عملکرد فرمولاسیون تضمین گردد.

معایب گلیسیرین

با وجود گستردگی کاربردها، گلیسیرین دارای محدودیت‌هایی است که در تصمیم‌گیری فنی و خرید باید لحاظ شوند:

ویسکوزیته بالا در دماهای پایین باعث مشکلات پمپاژ، اختلاط و دوزینگ می‌شود؛ نیاز به گرم‌کاری یا پمپ‌های مخصوص در خطوط تولید دارد.
حساسیت به آلودگی میکروبی در محلول‌های آبی؛ در موارد ذخیره‌سازی و محلول‌سازی نیاز به نگهدارنده‌های مناسب یا شرایط استریل دارد.
قیمت و دسترسی بازار: پس از رشد تولید بیودیزل، عرضهٔ گلیسیرین تغییرپذیری داشته؛ کیفیت و قیمت تحت تأثیر منشأ (گیاهی، حیوانی، بصورت جانبی از بایو) و هزینه‌های پالایشی قرار می‌گیرد.
محدودیت‌های عملکردی در برخی کاربردها: به‌عنوان مثال در سیستم‌های ضدیخ صنعتی یا خنک‌کننده‌های خودرو، گلیسیرین به‌دلیل ویسکوزیته و خواص حرارتی کمتر رایج است و اغلب جایگزین مناسبی برای اتیلن‌گلایکول/پروپیلن‌گلایکول نیست مگر در کاربردهای ویژه.
نیاز به گرید مناسب برای تماس انسانی: استفاده از گلیسیرین با خلوص پایین در محصولات غذایی یا دارویی می‌تواند ریسک سلامت و انطباق با مقررات ایجاد نماید؛ بنابراین هزینهٔ بالاتر برای گریدهای USP/Ph. Eur الزامی است.

مزایای گلیسیرین

مزیت‌های کلیدی گلیسیرین که استفادهٔ گستردهٔ آن را در صنایع توجیه می‌کنند عبارت‌اند از:

پایداری شیمیایی و بی‌خطر بودن نسبی: در مقایسه با بسیاری از حلال‌های آلی، گلیسیرین دارای سمیت پایین و سازگاری بالاتر با محیط زیست است (به‌ویژه در گریدهای غذایی/دارویی).
حلالیت و مرطوب‌کنندگی عالی: سه گروه —OH ساختار آن را به یک هومیكتانت مؤثر تبدیل می‌کند که رطوبت پوست و محصولات غذایی را حفظ می‌نماید.
منبع تجدیدپذیر: هنگامی که از روغن‌های گیاهی یا به‌عنوان جانشین در زنجیره بیودیزل تولید می‌شود، جنبهٔ زیست‌پایه و پایداری دارد.
قابلیت مشتق‌سازی شیمیایی: امکان سنتز استرها، اترها، پلی‌اُکسی‌الکایلین‌ها و دیگر مشتقات ارزشمند که در صنایع مختلف کاربرد دارند.
سازگاری با الزامات بازارهای حساس: در گریدهای USP/EP/Food Grade می‌تواند برای مصارف حساس مانند دارو و غذا به‌کار رود؛ این موضوع برای خریداران B2B که نیاز به مستندات انطباق دارند حیاتی است.
خواص فیزیکی مناسب برای فرمولاسیون‌ها: نقطهٔ جوش بالا و قابلیت miscibility با آب اجازه می‌دهد در سیستم‌هایی که تبخیر کم و پایداری بالایی می‌خواهیم از آن استفاده شود.

ایمنی و نگهداری گلیسیرین

استفادهٔ ایمن و نگهداری مؤثر گلیسیرین نیازمند رعایت نکات زیر است:

مطالعه SDS: پیش از دریافت و بکارگیری هر گرید، برگه اطلاعات ایمنی (SDS) تأمین‌کننده را بررسی کنید تا جزئیات تماس، محدودیت‌ها و اقدامات اضطراری را بدانید.
حفاظت فردی (PPE): هنگام کار با محصول فشرده یا داغ از دستکش، عینک و محافظ صورت بهره ببرید؛ تماس طولانی با پوست ممکن است موجب خشکی یا تحریک شود.
انبارش: در ظروف دربسته و مقاوم در برابر رطوبت نگهداری شود؛ برای گریدهای حساس (دارویی/غذایی) از مخازن استیل و شرایط کنترل‌شده استفاده گردد. در دماهای پایین احتمال کریستالیزاسیون وجود دارد؛ برای جلوگیری از گرفتگی خطوط دما را کنترل کنید.
حمل‌ونقل: گلیسیرین معمولاً به‌عنوان کالای غیرخطرناک طبقه‌بندی می‌شود اما برای حمل مقادیر بزرگ باید دستورالعمل‌های محلی را در نظر گرفت و مدارک فنی همراه باشد.
پایش کیفیت: نظارت بر میزان آب، اندیس اسیدی، اندیس پراکسید و ناخالصی‌های کلرید/سولفات/متانول از الزامات ورود به خط تولید است تا گرید مناسب انتخاب شود.
پاسخ به نشت: جمع‌آوری مکانیکی، جلوگیری از ورود به آب‌های سطحی و دفع مطابق مقررات محیط‌زیستی؛ جلوگیری از لغزش سطوح با تمیزکاری مناسب (گلیسیرین چسبناک است).
کنترل میکروبیولوژیک: برای محلول‌های آبی، افزودن نگهدارنده یا استفاده از روش‌های استریل‌سازی در محصولات حساس توصیه می‌شود.