1و4 بوتان دی اویل
1و4 بوتان دی اویل (1,4-Butanediol | BDO) یک ترکیب آلی مهم از خانواده دیالها است که به صورت مایعی بیرنگ، شفاف، با ویسکوزیته متوسط و قابل حل در آب شناخته میشود. این ماده به دلیل داشتن دو گروه هیدروکسیل، توانایی واکنشپذیری بالایی دارد و بهعنوان یک ماده اولیه کلیدی در صنایع شیمیایی، پلیمر، رزین و داروسازی مورد استفاده قرار میگیرد.
ساختار شیمیایی 1و4 بوتان دی اویل
-
فرمول مولکولی: C₄H₁₀O₂
-
فرمول ساختاری: HO–CH₂–CH₂–CH₂–CH₂–OH
-
نوع ترکیب: یک دیال خطی متقارن با دو گروه هیدروکسیل در موقعیتهای 1 و 4.
این ساختار باعث میشود که 1و4 بوتان دی اویل بهطور گسترده در واکنشهای پلیمریزاسیون و سنتز شیمیایی استفاده شود.
ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی 1و4 بوتان دی اویل
-
ظاهر: مایع بیرنگ، شفاف و بوی ملایم
-
چگالی (در 20°C): حدود 1.017 g/cm³
-
نقطه جوش: ≈ 230 °C
-
نقطه ذوب: 20.1 °C
-
ویسکوزیته: متوسط، مناسب برای کاربری در صنایع پلیمر
-
حلالیت در آب: کاملاً محلول
-
پایداری شیمیایی: پایدار در شرایط عادی ولی در حضور اسیدهای قوی و عوامل اکسیدکننده واکنشپذیر است.
کاربردهای 1و4 بوتان دی اویل
-
صنایع پلیمر و پلاستیک: تولید پلیاورتانها، پلیاسترها و الاستومرها.
-
رزین و رنگ: بهعنوان حلال و کو-مونومر در رزینهای ترموپلاستیک.
-
صنایع دارویی: سنتز داروهای خاص و مواد واسط داروسازی.
-
صنایع شیمیایی: پیشماده تتراهیدروفوران (THF) و γ-بوتیرولاکتون (GBL).
-
چسب و پوششها: بهبود انعطافپذیری و استحکام مکانیکی.
مزایای فنی و صنعتی 1و4 بوتان دی اویل
-
چندمنظوره بودن در کاربردهای شیمیایی و صنعتی
-
قابلیت انحلال بالا در آب و حلالهای آلی
-
پایداری حرارتی مناسب برای استفاده در فرایندهای مختلف
-
بازار گسترده بهعنوان یک ماده اولیه کلیدی در پلیمر و رزین
معایب و محدودیتهای کاربردی 1و4 بوتان دی اویل
-
قابلیت اشتعال و نیاز به شرایط انبارداری ایمن
-
خطر سمیت در صورت بلع یا استنشاق در غلظتهای بالا
-
حساسیت به نور و اکسیدکنندهها در ذخیرهسازی طولانی مدت
ایمنی و نگهداری (HSE) 1و4 بوتان دی اویل
-
طبقهبندی GHS: مایع قابل اشتعال، تحریککننده چشم و پوست
-
تجهیزات حفاظت فردی (PPE): دستکش مقاوم، عینک ایمنی، ماسک تنفسی در محیطهای بسته
-
شرایط انبارداری: نگهداری در ظروف دربسته، در محیط خشک، خنک و با تهویه مناسب
-
تماس پوستی: شستشو با آب فراوان در صورت تماس مستقیم
-
اقدامات اضطراری: در صورت نشت، از مواد جاذب استفاده و محیط را تهویه کنید.
آلفا متیل استایرن
آلفا متیل استایرن بهعنوان یک حلال شیمیایی و واسط آلی در زنجیره تأمین صنایع پتروشیمی و پلیمر اهمیت بالایی دارد؛ این ترکیب، بهخاطر توانایی واکنشدهی نسبت به گروههای وینیل و امکان کوپلیمریزاسیون یا تبدیل به مُشتقات آکریلیک/آکریلاتی، در تولید رزینها، افزودنیهای پلاستیکی (مثل ABS-modifiers)، چسبها و پوششها کاربرد وسیع مییابد. از منظر بازاری، تقاضای AMS با رشد بخشهای خودروسازی، ساختوساز و محصولات الکترونیکی که به مواد پلیمری مهندسی نیاز دارند همگام است؛ بنابراین خریداران صنعتی باید علاوه بر قیمت، برگههای COA/SDS و خلوص گرید را در تصمیمگیریهای تأمین لحاظ نمایند.
ساختار شیمیایی آلفا متیل استایرن
آلفا متیل استایرن (که گاهی با نامهای isopropenylbenzene یا 2-phenylpropene نیز شناخته میشود) ساختاری شامل گروه ایزوپروپننیل متصل به حلقه بنزن دارد: فرمول ساختاری معمولاً بهصورت C₆H₅–C(CH₃)=CH₂ نشان داده میشود. جرم مولکولی حدود 118.18 g·mol⁻¹ است و این ساختار علت ویژگیهای واکنشی ترکیب—از جمله تمایل به پلیمریزاسیون خودبخودی تحت شرایط نامناسب—را توضیح میدهد. AMS معمولاً بهصورت مونومر حساس به پلیمریزاسیون عرضه میشود و در اغلب موارد با مهارکنندههای رادیکالی برای جلوگیری از پلیمریزاسیون ناخواسته تثبیت میگردد.
ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی
آلفا متیل استایرن مجموعهای از خواص فیزیکی ثابتی دارد که در طراحی فرایند، انتخاب تجهیزات و نکات ایمنی اهمیت دارد:
-
ظاهر فیزیکی: مایع شفاف، بیرنگ تا کمی زرد و دارای بوی مشخص آروماتیک.
-
نقطه جوش: حدود 165 °C (در فشار اتمسفریک گزارش شده).
-
نقطه ذوب / انجماد: حدود −23 °C (مقدارهای مرجع بین −23 تا −10 °C گزارش میشوند).
-
چگالی نسبی: تقریباً 0.91 g·cm⁻³ (کمتر از آب).
-
حلالیت در آب: بسیار کم (تقریباً نامحلول).
-
فشار بخار / بخارات: بخارات قابل اشتعال دارد و بخار آن سنگینتر از هوا است (Vapour density ≈ 4).
-
قابلیت پلیمریزاسیون: مستعد پلیمریزاسیون رادیکالی خودبهخودی در صورت عدم حضور مهارکننده و در معرض گرما یا نور.
این خواص فیزیکی در منابع صنعتی و TDS تولیدکنندگان تأیید شده است؛ برای مثال TDSهای تولیدکنندگان معتبر و مراکز مرجع مقادیر فوق را گزارش میکنند.
کاربردهای آلفا متیل استایرن
آلفا متیل استایرن بهعنوان واسط شیمیایی و مونومر جزئی در صنایع زیر کاربرد فراوان دارد:
-
تولید رزینها و افزودنیهای پلاستیکی: AMS بهعنوان مادهٔ اولیه یا واسط در تولید رزینهای آکریلیکی، افزودنیهای ضربهگیر و اصلاحکنندههای عملکردی در قطعات مهندسی مانند ABS و دیگر پلیمرهای مهندسی بهکار میرود.
-
پلاستیسایزرها و نرمکنندهها: تولید برخی پلاستیسایزرها و واسطههای شیمیایی که به بهبود چقرمگی و انعطافپذیری پلاستیکها کمک میکنند.
-
چسبها و پوششها: در سنتز مونومرها و رالهای آکریلیکی برای پوششهای خاص و چسبهای صنعتی، AMS کاربرد دارد.
-
واسط سنتزی در صنایع شیمیایی: بهعنوان یک میانواسط آروماتیک در سنتز ترکیبات پیچیدهتر، پتروشیمیایی و در تولید برخی افزودنیهای فرمالیته.
-
بازارهای تخصصی: کاربردهایی در صنایع خودروسازی، الکترونیک و بستهبندی که به رزینهای خاص و افزودنیهای عملکردی نیاز دارند.
بهدلیل نقش واسطهای AMS در تولید محصولات نهایی با ارزش افزوده بالا، تأمین پایدار و خلوص مناسب این ماده برای تولیدکنندگان کلیدی است.
معایب آلفا متیل استایرن
استفاده صنعتی از آلفا متیل استایرن با چندین محدودیت و ریسک همراه است که باید در طراحی زنجیره تأمین و فرایند در نظر گرفته شود:
-
قابلیت پلیمریزاسیون ناخواسته: در صورت نگهداری یا انتقال نامناسب، AMS میتواند خودبهخود پلیمریزه شده و خطر افزایش دما و انسداد خطوط یا مخازن را ایجاد کند؛ لذا تثبیت با مهارکنندههای رادیکالی و کنترل دما ضروری است.
-
قابلیت اشتعال و بخارات خطرناک: بخارات قابل اشتعال و تراکم بیشتر از هوا میتواند مخاطرات آتشسوزی/انفجار ایجاد کند؛ تهویه و تجهیزات ضدانفجار در سایتهای ذخیرهسازی و خط تولید ضروریاند.
-
خطرات بهداشتی: تماس پوستی، استنشاق یا بلع میتواند موجب تحریک شود؛ برخی گزارشها از احتمال تأثیرات سمی در مواجهات زیاد خبر میدهند؛ رعایت PPE و محدودیت مواجهه شغلی الزامی است.
-
محدودیت در انحلالپذیری: نامحلول بودن در آب ممکن است در برخی فرمولاسیونهای آبی محدودیت ایجاد کند و نیاز به امولسیفایر یا روشهای پیشفرمولاسیون داشته باشد.
مزایای آلفا متیل استایرن
در کنار معایب، آلفا متیل استایرن مزایایی دارد که دلیل استفاده گستردهٔ آن در صنایع را توجیه میکند:
-
واسطپذیری شیمیایی بالا: قابلیت تبدیل به طیف متنوعی از مشتقات آکریلیکی و رزینی که در تولید قطعات پلیمری با خواص تنظیمشده کاربرد دارند.
-
افزایش عملکرد نهایی محصولات پلیمر: استفاده از AMS در فرایندهای سنتزی میتواند منجر به بهبود خواص مکانیکی، چقرمگی و پایداری حرارتی رزینهای نهایی شود.
-
قابلیت تولید در مقیاس صنعتی و دسترسی بازار: بازار جهانی AMS رشد داشته و تولیدکنندگان بزرگ قادر به عرضه مقادیر صنعتی هستند—این نکته برای خریداران B2B مهم است زیرا ریسک تأمین کاهش مییابد.
-
قابلیت تثبیت و ذخیرهسازی با روشهای فنی: با افزودن مهارکنندهها، کنترل دما و بستهبندی مناسب میتوان ریسک پلیمریزاسیون را به سطح قابلپذیر کاهش داد و عمر نگهداری را افزایش داد.
ایمنی و نگهداری آلفا متیل استایرن
مدیریت ایمنی آلفا متیل استایرن باید مبتنی بر مستندات SDS و استانداردهای HSE باشد؛ نکات کلیدی عبارتاند از:
-
SDS و COA: قبل از دریافت محموله، دریافت برگه SDS و COA از تأمینکننده جهت اطلاع از مشخصات شیمیایی، محدودیتهای مواجهه و اقدامات اضطراری ضروری است.
-
حفاظت فردی: استفاده از دستکش مقاوم شیمیایی، عینک ایمنی، محافظ تنفسی (در صورت وجود بخارات) و لباس محافظ هنگام نمونهبرداری یا کار با ماده توصیه میشود.
-
انبارش و تثبیت: نگهداری در ظروف بسته، خنک و دور از منابع حرارت/جرقه؛ افزودن مهارکنندهٔ رادیکالی (مثلاً p-tert-بوتیلکاتکول یا سایر پایدارکنندهها) بهمنظور جلوگیری از پلیمریزاسیون ناخواسته مرسوم است.
-
تهویه و تجهیزات ضدانفجار: تأمین تهویه موضعی و کلی، استفاده از تجهیزات الکتریکی کلاس Ex در مناطق دارای بخار و اعمال مدیریت خطر آتشسوزی.
-
مدیریت نشت و دفع: در صورت نشت، جلوگیری از ورود به آبهای سطحی، جمعآوری با جاذبهای غیرفعال و دفع مطابق مقررات محلی و بینالمللی.
-
پایش مواجهه: پایش سطح هوای محیط کار و رعایت حدود مواجهه شغلی محلی/بینالمللی بهمنظور حفاظت کارکنان.
نتیجهگیری
آلفا متیل استایرن یک واسط شیمیایی ارزشمند در بسیاری از زنجیرههای تولید پلیمری و شیمیایی است که با توجه به قابلیت تبدیل به رزینها، افزودنیها و مونومرهای عملکردی نقش استراتژیک در صنایع پلاستیک، پوشش و چسب ایفا میکند. در عین حال، مخاطرات پلیمریزاسیون خودبخودی، اشتعالپذیری و نیاز به مدیریت دقیق ایمنی و تثبیت از نکات کلیدی خرید و نگهداری این ماده هستند. برای خریداران صنعتی در ایران و منطقه، توصیه میشود همواره گرید، COA، SDS و شرایط بستهبندی/حملونقل را از تأمینکننده درخواست کرده و بر اساس نیاز کاربردی (مثلاً واسطه تولید ABS یا رزینهای خاص) از تأمینکنندههای معتبر سفارش دهند تا ریسکهای عملیاتی و کیفیت محصول نهایی به حداقل برسد.
اسپن 40
اسپن 40 با نام شیمیایی Sorbitan Monopalmitate یک امولسیفایر غیریونی است که از واکنش اسید پالمیتیک با سوربیتول مشتق میشود. این ماده به دلیل سازگاری بالا با روغنها و چربیها، بهعنوان یک عامل پایداری امولسیون در صنایع غذایی، آرایشی-بهداشتی و دارویی به کار میرود. اسپن 40 به صورت پودر یا موم زرد تا قهوهای روشن عرضه میشود و در روغنهای گیاهی و حلالهای آلی محلول است ولی در آب عملاً نامحلول است.
ساختار شیمیایی اسپن 40
-
نام شیمیایی: سوربیتان مونوپالمیتات
-
فرمول شیمیایی: C₂₂H₄₂O₆
-
شماره CAS: 26266-57-9
-
نوع ترکیب: استر غیریونی حاصل از استری شدن سوربیتول با اسید پالمیتیک
-
دسته شیمیایی: امولسیفایر غیریونی با HLB حدود 6.7
ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی اسپن 40
-
ظاهر فیزیکی: موم یا پودر زرد کمرنگ تا قهوهای روشن
-
بو: ملایم، تقریباً بیبو
-
چگالی (در 20°C): حدود 1.03 g/cm³
-
نقطه ذوب: حدود 42–47 °C
-
حلالیت: محلول در روغنها و حلالهای آلی، نامحلول در آب
-
HLB: تقریباً 6.7 (مناسب برای امولسیونهای آب در روغن W/O)
-
پایداری حرارتی: پایدار تا دمای فرآیندهای معمول غذایی و آرایشی
کاربردهای اسپن 40
-
صنایع غذایی:
-
بهبود بافت و پایداری در شکلات، مارگارین و محصولات قنادی
-
جلوگیری از کریستالیزاسیون قند و چربی
-
-
صنایع آرایشی و بهداشتی:
-
امولسیفایر در کرمها، لوسیونها و محصولات مراقبت پوست
-
بهبود جذب روغنها و فاز چرب فرمولاسیون
-
-
صنایع دارویی:
-
کمک به پایداری داروهای مایع و نیمهجامد
-
افزایش زیستدسترسی ترکیبات لیپوفیل
-
-
صنایع شیمیایی:
-
پایدارکننده امولسیون در روغنهای صنعتی و روانکارها
-
معایب اسپن 40
-
نامحلول بودن در آب که نیاز به ترکیب با توئینها یا امولسیفایرهای HLB بالا دارد
-
در غلظتهای بالا ممکن است باعث تغییر بافت محصول شود
-
استفاده در محصولات خوراکی باید تحت استانداردهای بینالمللی (مانند FAO/WHO) باشد
مزایای اسپن 40
-
سازگاری بالا با روغنها و چربیهای گیاهی و حیوانی
-
پایداری حرارتی مناسب در فرآیندهای تولید
-
غیرسمی و بیخطر در غلظتهای مجاز
-
بهبود بافت و ظاهر محصول نهایی
-
افزایش ماندگاری امولسیونها
ایمنی و نگهداری اسپن 40
-
ایمنی: در غلظتهای مجاز ایمن است، اما بلع مستقیم یا تماس طولانی با پوست توصیه نمیشود.
-
PPE (تجهیزات حفاظت فردی): دستکش، ماسک گردوغبار و عینک ایمنی در هنگام کار با پودر یا موم جامد
-
شرایط نگهداری:
-
در ظروف دربسته، به دور از نور مستقیم خورشید و رطوبت
-
دمای نگهداری بین 15–30 °C
-
دور از منابع حرارتی و مواد اکسیدکننده قوی
-
اسپن 60
اسپن 60 (Sorbitan Monostearate) یک امولسیفایر غیریونی است که از واکنش سوربیتول با اسید استئاریک بهدست میآید. این ماده بهدلیل سازگاری بالا با روغنها و توانایی پایدارسازی امولسیونهای آب در روغن (W/O) بهطور گسترده در صنایع غذایی، آرایشی، دارویی و شیمیایی استفاده میشود. ظاهر آن بهصورت موم یا پودر زرد کمرنگ بوده و بهخوبی در روغنها و حلالهای آلی حل میشود اما در آب عملاً نامحلول است.
ساختار شیمیایی اسپن 60
-
نام شیمیایی: سوربیتان مونو استئارات
-
فرمول شیمیایی: C₂₄H₄₆O₆
-
شماره CAS: 1338-41-6
-
نوع ترکیب: استر غیریونی حاصل از استری شدن سوربیتول با اسید استئاریک
-
HLB: حدود 4.7 – مناسب برای امولسیونهای W/O
ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی اسپن 60
-
ظاهر فیزیکی: موم جامد زرد کمرنگ تا قهوهای روشن
-
بو: ملایم و تقریباً بیبو
-
چگالی (در 20°C): حدود 1.03 g/cm³
-
نقطه ذوب: 53–57 °C
-
حلالیت: نامحلول در آب، محلول در روغنها و حلالهای آلی
-
پایداری حرارتی: مقاوم در برابر دماهای فرآیندی معمول در صنایع غذایی و آرایشی
کاربردهای اسپن 60
-
صنایع غذایی:
-
بهبود بافت و پایداری محصولات مانند مارگارین، خامههای غیرلبنی، شکلات و کیک
-
جلوگیری از کریستالیزاسیون چربی
-
-
صنایع آرایشی و بهداشتی:
-
امولسیفایر در کرمها، لوسیونها و بالمها
-
افزایش پایداری ترکیبات روغنی در فرمولاسیونها
-
-
صنایع دارویی:
-
کمک به انتشار کنترلشده مواد فعال دارویی
-
بهبود پایداری سوسپانسیونها و کرمهای دارویی
-
-
صنایع شیمیایی:
-
پایدارکننده در روانکارها، روغنهای صنعتی و واکسها
-
معایب اسپن 60
-
نامحلول بودن در آب که نیاز به ترکیب با امولسیفایرهای HLB بالا دارد
-
در مصرف بیشازحد میتواند بافت محصول را تغییر دهد
-
محدودیتهای استفاده در صنایع غذایی و دارویی طبق استانداردهای بینالمللی
مزایای اسپن 60
-
سازگاری بالا با چربیها و روغنها
-
پایداری حرارتی خوب در فرآیندهای تولید
-
غیرسمی و بیخطر در دوزهای مجاز
-
افزایش ماندگاری و کیفیت امولسیونها
-
قابلیت ترکیبپذیری بالا با سایر امولسیفایرها
ایمنی و نگهداری اسپن 60
-
ایمنی: در غلظتهای مجاز ایمن است، ولی تماس مستقیم طولانی با پوست یا چشم توصیه نمیشود.
-
PPE: دستکش، ماسک و عینک ایمنی در حین کار
-
شرایط نگهداری:
-
در ظروف دربسته و مقاوم
-
بهدور از رطوبت و نور مستقیم خورشید
-
دمای نگهداری بین 15–30 °C
-
دور از مواد اکسیدکننده قوی
-
استون
استون با نام شیمیایی پروپانون (Propanone) و فرمول مولکولی C₃H₆O، سادهترین و کوچکترین ترکیب از دسته کتونها است. این ماده دارای یک گروه کربونیل (C=O) در مرکز مولکول بوده که خاصیت قطبی و حلالیت بالای آن را در بسیاری از ترکیبات آلی و معدنی تضمین میکند.
ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی استون
-
فرمول شیمیایی: C₃H₆O
-
شماره CAS: 67-64-1
-
ظاهر فیزیکی: مایع بیرنگ، شفاف و فرار
-
بوی مشخص: تند و مشابه میوه یا شیرین
-
نقطه جوش: 56 °C
-
نقطه ذوب: -95 °C
-
چگالی (در 20°C): 0.79 g/cm³
-
حلالیت در آب: کاملاً محلول (یکی از معدود کتونهای محلول در آب)
-
ویژگی مهم: اشتعالپذیر و فرار با تبخیر سریع
کاربردهای استون
استون به دلیل قدرت حلالیت بالا، فراریت مناسب و سازگاری با بسیاری از مواد اولیه صنعتی، کاربردهای گستردهای دارد:
صنایع رنگ و رزین
-
به عنوان حلال اصلی در تولید رنگ، لاک و تینرها
-
تمیزکننده ابزارهای رنگآمیزی و پوششدهی
صنایع شیمیایی
-
ماده اولیه در تولید متاکریلاتها، بیسفنول A، متیل متاکریلات
-
واسطه کلیدی در سنتز بسیاری از ترکیبات آلی
صنایع آرایشی و بهداشتی
-
در تولید لاک پاککنها
-
بهعنوان حلال در عطر و محصولات مراقبت شخصی
داروسازی و پزشکی
-
استفاده در استخراج مواد مؤثره گیاهی
-
بهعنوان حلال کمکی در برخی داروها
دیگر کاربردها
-
در صنایع پلاستیک، چسب، نساجی و پاککنندههای صنعتی
معایب استون
-
قابلیت اشتعال بالا: نیازمند شرایط ایمن نگهداری و استفاده
-
تبخیر سریع: میتواند باعث کاهش بهرهوری در برخی فرایندها شود
-
تحریککننده پوست و چشم: در تماس مستقیم ممکن است ایجاد خشکی یا سوزش کند
-
محدودیت زیستمحیطی: در غلظت بالا میتواند اثرات منفی بر محیطزیست داشته باشد
مزایای استون
-
قدرت حلالیت عالی در طیف وسیعی از مواد
-
هزینه نسبتاً پایین در مقایسه با بسیاری از حلالها
-
تبخیر سریع که به خشک شدن سریع پوششها کمک میکند
-
سازگاری صنعتی و قابلیت استفاده در صنایع متنوع
-
قابل بازیافت بودن در فرایندهای صنعتی
ایمنی و نگهداری استون
-
شرایط نگهداری: در ظروف محکم و دربسته، دور از نور خورشید و منابع حرارتی
-
تهویه مناسب: در محیطهای بسته باید جریان هوای کافی وجود داشته باشد
-
تجهیزات ایمنی فردی: استفاده از دستکش مقاوم در برابر مواد شیمیایی، عینک ایمنی و ماسک در حین کار توصیه میشود
-
اقدامات اضطراری: در صورت تماس پوستی، محل تماس با آب شسته شود. در صورت استنشاق غلظت بالا، فرد باید به فضای باز منتقل شود
جمعبندی
استون یکی از پرکاربردترین و مهمترین حلالهای صنعتی است که در صنایع رنگ، شیمیایی، آرایشی و دارویی جایگاه ویژهای دارد. ترکیبی از قدرت حلالیت بالا، هزینه اقتصادی، و تبخیر سریع باعث شده استون بهعنوان مادهای کلیدی در زنجیره تأمین بسیاری از صنایع شناخته شود. با رعایت اصول ایمنی و انتخاب گرید مناسب، استون میتواند ارزش افزوده بالایی برای صنایع مختلف ایجاد کند.
بوتیل استات
بوتیل استات یک حلال شیمیایی پرکاربرد با فرمول شیمیایی C₆H₁₂O₂ است که به دلیل بوی میوهای و فرّاریت بالا، در صنایع مختلف از جمله رنگ، پوشش، چاپ و تولید محصولات آرایشی ـ بهداشتی مورد استفاده قرار میگیرد. این ماده در دسته استرها قرار میگیرد و به دلیل خواص فیزیکی و شیمیایی مناسب، جایگاه ویژهای در بازار جهانی مواد اولیه شیمیایی دارد.
ساختار شیمیایی بوتیل استات
بوتیل استات حاصل واکنش بوتانول و اسید استیک است و در گروه استرها طبقهبندی میشود.
-
فرمول مولکولی: C₆H₁₂O₂
-
ساختار: شامل یک زنجیره بوتیل متصل به گروه استات است.
-
شماره CAS: 123-86-4
این ساختار باعث ایجاد خواص حلالیت بالا و فرّاریت کنترلشده میشود که برای فرآیندهای صنعتی بسیار ارزشمند است.
ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی بوتیل استات
-
ظاهر: مایع بیرنگ با بوی شیرین و میوهای
-
جرم مولکولی: 116.16 g/mol
-
نقطه جوش: حدود 126 °C
-
چگالی (در 20°C): 0.88 g/cm³
-
حلالیت در آب: بسیار کم (حدود 0.7 g/L در 25 °C)
-
نقطه اشتعال: 22 °C (مایع قابل اشتعال)
-
ویژگی شیمیایی: واکنشپذیر با اکسیدکنندههای قوی
کاربردهای بوتیل استات
بوتیل استات به دلیل خواص ویژهاش، در صنایع گوناگون به کار گرفته میشود:
-
بهعنوان حلال رنگها، لاکها و پوششهای صنعتی
-
در صنعت چاپ و جوهرها به دلیل تبخیر یکنواخت
-
در تولید چسبها و رزینها
-
بهعنوان حلال در محصولات آرایشی و لاک ناخن
-
در صنایع دارویی و شیمیایی بهعنوان حلال فرمولاسیون
معایب بوتیل استات
-
قابل اشتعال بودن بالا (نیازمند شرایط ذخیرهسازی ویژه)
-
حلالیت کم در آب که در برخی کاربردها محدودیت ایجاد میکند
-
میتواند در صورت تماس طولانی، تحریک پوستی و تنفسی ایجاد کند
-
در مقادیر زیاد، اثرات مخرب زیستمحیطی دارد
مزایای بوتیل استات
-
بوی خوشایند و میوهای (در مقایسه با بسیاری از حلالها)
-
تبخیر یکنواخت و کنترلشده، مناسب برای کاربردهای پوششی
-
قدرت حلالیت بالا برای رزینها، رنگها و پلیمرها
-
قابلیت استفاده گسترده در صنایع مختلف
-
کیفیت بالا در ترکیب با سایر حلالها برای بهبود فرمولاسیون
ایمنی و نگهداری بوتیل استات
به دلیل ماهیت قابل اشتعال و فرّار، رعایت نکات ایمنی در نگهداری بوتیل استات بسیار ضروری است:
-
نگهداری در ظروف دربسته و مقاوم در برابر حلالها
-
دور از حرارت، شعله مستقیم و منابع جرقه
-
استفاده از تجهیزات تهویه مناسب در انبارها
-
استفاده از دستکش، ماسک و عینک ایمنی هنگام کار
-
رعایت استانداردهای HSE برای حملونقل مواد شیمیایی
بوتیل گلیکول
بوتیل گلیکول یک ترکیب شیمیایی مایع و شفاف است که با نام علمی 2-بوتوکسی اتانول شناخته میشود. این ماده به دلیل داشتن خاصیت دوگانه (محلول در آب و چربی) به عنوان یک حلال چندمنظوره در صنایع مختلف مورد استفاده قرار میگیرد. بوتیل گلیکول در تولید رنگ، پوششها، مواد شوینده و محصولات شیمیایی صنعتی نقش کلیدی دارد و به همین دلیل یکی از مواد اولیه پرکاربرد در صنایع به شمار میرود.
ساختار شیمیایی بوتیل گلیکول
-
نام شیمیایی: 2-بوتوکسی اتانول
-
فرمول شیمیایی: C₆H₁₄O₂
-
گروه عاملی: ترکیب اتری و الکلی (حاوی گروه هیدروکسیل و اتر)
-
ساختار: دارای زنجیره کربنی همراه با یک گروه هیدروکسیل (–OH) که قابلیت انحلال بالا در آب و ترکیبات آلی را فراهم میکند.
ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی بوتیل گلیکول
-
ظاهر: مایع شفاف و بیرنگ با بوی ملایم شیرین
-
چگالی: حدود 0.9 گرم بر سانتیمتر مکعب (در دمای 20 درجه سانتیگراد)
-
نقطه جوش: حدود 171 درجه سانتیگراد
-
نقطه ذوب: حدود –77 درجه سانتیگراد
-
حلالیت: بهخوبی در آب، الکلها و حلالهای آلی حل میشود
-
فراریت: نسبتاً پایین، اما قابلیت تبخیر در دماهای بالا دارد
-
پایداری: در شرایط عادی پایدار است، اما در تماس با مواد اکسیدکننده قوی واکنشپذیر میباشد.
کاربردهای بوتیل گلیکول
بوتیل گلیکول به دلیل خواص منحصربهفرد خود، در طیف گستردهای از صنایع استفاده میشود:
1. صنعت رنگ و پوششها
-
به عنوان حلال در رنگها، جوهرها و لاکها
-
بهبود یکنواختی و زمان خشک شدن رنگ
-
افزایش قدرت پوششدهی
2. صنعت شویندهها و پاککنندهها
-
استفاده در مواد شوینده خانگی و صنعتی
-
حذف لکههای چربی و روغنی بهعنوان یک سورفکتانت مؤثر
-
تولید پاککنندههای شیشه و سطوح
3. صنایع شیمیایی و دارویی
-
به عنوان واسطه شیمیایی در سنتز مواد دیگر
-
استفاده در تولید رزینها و پلیمرها
-
کاربرد محدود در فرمولاسیون دارویی
4. کشاورزی و نساجی
-
استفاده به عنوان حلال در آفتکشها
-
نقش در بهبود فرایند رنگرزی و چاپ پارچهها
معایب بوتیل گلیکول
-
سمیت نسبی: در صورت تماس طولانی با پوست یا استنشاق بخار میتواند باعث تحریک چشم، پوست و دستگاه تنفسی شود.
-
زیستمحیطی: تجزیه آهسته در محیط زیست و احتمال آلودگی منابع آبی.
-
ایمنی کارگاهی: اشتعالپذیر بوده و در صورت عدم رعایت شرایط نگهداری، خطر آتشسوزی دارد.
مزایای بوتیل گلیکول
-
چندمنظوره بودن: قابلیت استفاده در صنایع مختلف
-
حلالیت بالا: انحلالپذیر در آب و بسیاری از ترکیبات آلی
-
پایداری شیمیایی: در بسیاری از فرایندهای صنعتی پایدار است
-
مقرونبهصرفه: نسبت به سایر حلالهای مشابه قیمت اقتصادی دارد
ایمنی و نگهداری بوتیل گلیکول
-
شرایط نگهداری: در ظروف فلزی یا پلاستیکی مقاوم در برابر خوردگی، در محیط خنک، خشک و دور از نور مستقیم نگهداری شود.
-
حمل و جابجایی: استفاده از تجهیزات ایمنی شامل دستکش مقاوم، عینک ایمنی و ماسک تنفسی ضروری است.
-
حفاظت فردی: از تماس مستقیم با پوست و چشم باید اجتناب شود.
-
اقدامات اضطراری: در صورت نشت، محل باید بهسرعت تهویه شود و از انتشار آن به محیط زیست جلوگیری گردد.
بوتیل گلیکول یک ماده اولیه مهم و پرکاربرد در صنایع مختلف از جمله رنگسازی، شویندهها و شیمیایی است. این ماده به دلیل خواص حلالیت بالا، پایداری و قیمت مناسب، جایگاه ویژهای در بازار مواد اولیه دارد. با این حال، رعایت نکات ایمنی و استانداردهای HSE در استفاده و نگهداری از آن الزامی است.
پلی اتیلن گلیکول
پلی اتیلن گلیکول یا به اختصار PEG یک ترکیب شیمیایی پرکاربرد از خانواده پلیاترهاست که از پلیمریزاسیون اتیلن اکسید تولید میشود. این ماده بسته به وزن مولکولی میتواند به شکل مایع شفاف یا جامد مومی سفید ظاهر شود. به دلیل ویژگیهای منحصربهفرد، پلی اتیلن گلیکول در صنایع دارویی، آرایشی، شیمیایی و حتی غذایی کاربرد وسیعی دارد.
ساختار شیمیایی پلی اتیلن گلیکول
-
فرمول شیمیایی کلی: H–(O–CH₂–CH₂)ₙ–OH
-
ساختار: زنجیرههای تکرارشونده اتیلن اکسید متصل به گروههای هیدروکسیل انتهایی
-
نوع ترکیب: پلیاتر هیدروفیل، با قابلیت تنظیم وزن مولکولی (PEG-200 تا PEG-8000 و بالاتر)
ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی پلی اتیلن گلیکول
-
ظاهر: بسته به وزن مولکولی، مایع بیرنگ و بیبو تا جامد مومی سفید
-
حلالیت: کاملاً محلول در آب و بسیاری از حلالهای آلی
-
نقطه ذوب: متغیر بین 4 °C (برای PEG سبک) تا 65 °C (برای PEG سنگینتر)
-
چگالی (در 20°C): حدود 1.12–1.15 g/cm³
-
ویسکوزیته: متناسب با وزن مولکولی افزایش مییابد
-
پایداری: پایدار در برابر حرارت ملایم، غیر فرّار و غیر خورنده
کاربردهای پلی اتیلن گلیکول
صنایع دارویی و پزشکی
-
عامل نرمکننده در قرصها و کپسولها
-
حلال برای مواد فعال دارویی (API)
-
ماده مؤثر در تولید ملینها و کرمهای دارویی
صنایع آرایشی و بهداشتی
-
استفاده در شامپو، کرم، لوسیون و خمیر دندان
-
مرطوبکننده و حامل ترکیبات فعال
-
ایجاد بافت نرم و یکنواخت در فرمولاسیونها
صنایع شیمیایی و صنعتی
-
بهعنوان روانکننده و خنککننده در فرآیندهای صنعتی
-
عامل پراکندگی در پوششها، رنگ و جوهر چاپ
-
کمک در فرمولاسیون رزینها و پلیمرها
صنایع غذایی
-
افزودنی با نقش پایدارکننده و رطوبترسان (با گرید خوراکی)
معایب پلی اتیلن گلیکول
-
در مقادیر بالا ممکن است اثرات ملین شدید ایجاد کند
-
حساسیتهای پوستی در برخی افراد حساس
-
برای گرید صنعتی امکان وجود ناخالصیهایی مانند دیاکسان وجود دارد که باید کنترل شود
مزایای پلی اتیلن گلیکول
-
حلالیت بالا در آب و حلالهای آلی
-
سازگاری گسترده با ترکیبات دارویی، آرایشی و صنعتی
-
بیبو و بیمزه بودن (در گرید خوراکی)
-
قابلیت تنظیم خواص با تغییر وزن مولکولی (انعطافپذیری بالا در کاربردها)
-
پایداری شیمیایی و فیزیکی
ایمنی و نگهداری پلی اتیلن گلیکول
-
ایمنی: در گرید دارویی و خوراکی بهطور کلی ایمن شناخته میشود (GRAS)
-
حفاظت فردی: استفاده از دستکش و عینک ایمنی در هنگام کار توصیه میشود
-
نگهداری: در ظروف دربسته، به دور از رطوبت، گرما و نور مستقیم خورشید
-
حملونقل: بدون طبقهبندی خاص خطرناک، اما نیازمند رعایت استانداردهای GMP برای گرید دارویی
پلی اتیلن گلیکول 200
پلی اتیلن گلیکول 200 یک ترکیب شیمیایی مهم از خانواده پلیاترها است که به دلیل خواص فیزیکی و شیمیایی منحصربهفرد، در صنایع مختلف دارویی، آرایشی، شیمیایی و کشاورزی بهعنوان حلال، نرمکننده و پایدارکننده مورد استفاده قرار میگیرد. این ماده مایعی بیرنگ، شفاف و با ویسکوزیته کم است که بهراحتی در آب و بسیاری از حلالهای قطبی حل میشود.
ساختار شیمیایی پلی اتیلن گلیکول 200
پلی اتیلن گلیکول 200 با فرمول کلی:
HO–(CH₂CH₂O)n–H
ساخته شده از تکرار واحدهای اتیلن اکسید است. عدد "200" بیانگر میانگین جرم مولکولی این گرید است. این ساختار باعث ایجاد خواصی همچون حلالیت بالا در آب، غیرسمی بودن و پایداری شیمیایی میشود.
ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی پلی اتیلن گلیکول 200
-
ظاهر: مایع شفاف، بیرنگ و بدون بو
-
نقطه جوش: حدود 250 °C
-
نقطه انجماد: -65 °C
-
چگالی (در 20°C): 1.124 g/cm³
-
حلالیت: کاملاً محلول در آب و الکلها
-
ویسکوزیته: کم، مناسب برای کاربردهای حلالی و روانکنندگی
-
فشار بخار: بسیار پایین (پایداری در شرایط عادی)
کاربردهای پلی اتیلن گلیکول 200
پلی اتیلن گلیکول 200 به دلیل ویژگیهای خاص، در صنایع مختلف به کار میرود:
صنایع دارویی و آرایشی
-
به عنوان حلال و حامل داروها
-
استفاده در کرمها، لوسیونها، ژلها و شامپوها
-
پایدارکننده در محصولات بهداشتی
صنایع شیمیایی
-
عامل رقیقکننده و حلال در رزینها و پوششها
-
افزودنی در روانکنندهها و سیالات هیدرولیک
-
عامل پخشکننده در فرمولاسیونهای شیمیایی
کشاورزی
-
استفاده در فرمولاسیون کودها و آفتکشها برای بهبود جذب برگی
-
کاهش کشش سطحی محلولهای اسپری
صنایع غذایی (محدود و تحت استاندارد)
-
به عنوان عامل رطوبتگیر و حلال برای اسانسها (با رعایت استانداردهای FDA و EFSA)
معایب پلی اتیلن گلیکول 200
-
در غلظتهای بالا ممکن است موجب تحریک چشم و پوست شود.
-
نیاز به گرید دارویی یا خوراکی در صنایع حساس (دارو و غذا).
-
زیستتخریبپذیری کندتر نسبت به ترکیبات طبیعی.
مزایای پلی اتیلن گلیکول 200
-
محلول در آب و الکلها → سهولت در فرمولاسیون.
-
غیرسمی و ایمن در گریدهای دارویی و بهداشتی.
-
پایداری شیمیایی و حرارتی مناسب.
-
قابلیت تنظیم ویسکوزیته در ترکیب با دیگر گریدهای PEG.
-
قیمت اقتصادی و در دسترس بودن در بازار جهانی.
ایمنی و نگهداری پلی اتیلن گلیکول 200
-
این ماده در دسته مواد کمخطر قرار دارد، اما رعایت نکات ایمنی الزامی است.
-
از تماس مستقیم طولانی با چشم و پوست اجتناب شود.
-
نگهداری در ظروف دربسته و مقاوم به مواد شیمیایی، در محیط خشک، خنک و دور از نور مستقیم خورشید.
-
استفاده از دستکش و عینک ایمنی توصیه میشود.
-
در صورت بلع یا تماس شدید، مراجعه فوری به پزشک الزامی است.
جمعبندی
پلی اتیلن گلیکول 200 یک ترکیب شیمیایی با ارزش بالا در صنایع مختلف است که به دلیل حلالیت عالی، غیرسمی بودن، پایداری و قیمت مناسب، در بسیاری از فرمولاسیونها به کار گرفته میشود. انتخاب گرید مناسب (صنعتی، دارویی یا خوراکی) نقش مهمی در افزایش بهرهوری و کیفیت محصول نهایی دارد.
پلی اتیلن گلیکول 600
پلی اتیلن گلیکول 600 (PEG 600) یک پلیمر خطی محلول در آب است که به دلیل وزن مولکولی متوسط خود و ویژگیهای منحصر به فرد فیزیکی و شیمیایی، در صنایع دارویی، آرایشی و بهداشتی، شیمیایی و صنعتی کاربرد گسترده دارد. این ماده به عنوان نرمکننده، مرطوبکننده و حلال در فرمولاسیونهای مختلف مورد استفاده قرار میگیرد. به دلیل حلالیت بالا، غیر سمی بودن و سازگاری با مواد مختلف، پلی اتیلن گلیکول 600 یکی از مواد اولیه پرکاربرد در بازار شیمیایی به شمار میآید.
ساختار شیمیایی پلی اتیلن گلیکول 600
پلی اتیلن گلیکول 600 یک پلیاتر خطی است که از واکنش اتیلن اکساید با آب یا الکلها تولید میشود. فرمول شیمیایی آن به شکل زیر است:
H-(O-CH₂-CH₂)n-OH
که در آن n ≈ 13 برای PEG 600 است و این نشاندهنده متوسط وزن مولکولی حدود 600 دالتون میباشد.
ساختار شیمیایی آن باعث میشود که PEG 600 خاصیت هیدروفیلی و حلالیت بالا در آب و برخی حلالهای آلی داشته باشد.
ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی پلی اتیلن گلیکول 600
ویژگی | مشخصات |
---|---|
ظاهر فیزیکی | مایع چسبناک شفاف تا زرد روشن |
وزن مولکولی | تقریباً 600 دالتون |
حلالیت | محلول در آب و اکثر حلالهای آلی قطبی |
نقطه ذوب | حدود 20-25°C |
چگالی (در 20°C) | 1.12 g/cm³ |
PH محلول آبی 10% | 5-7 |
بوی | بدون بو یا کمبو |
پایداری | پایدار در شرایط معمولی، مقاوم در برابر اکسیداسیون و حرارت متوسط |
ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی PEG 600 باعث شده است که این ماده در فرمولاسیونهای دارویی و صنعتی به عنوان حلال، مرطوبکننده، نرمکننده و عامل پراکنش به کار رود.
کاربردهای پلی اتیلن گلیکول 600
پلی اتیلن گلیکول 600 به دلیل خواص منحصر به فرد خود در صنایع مختلف استفاده میشود:
-
صنایع دارویی و بهداشتی
-
به عنوان حامل دارویی در کرمها، لوسیونها و قرصها
-
نرمکننده و مرطوبکننده پوست در محصولات آرایشی
-
حلال برای داروهای محلول در آب
-
-
صنایع شیمیایی و صنعتی
-
تولید رزینها و روانکنندهها
-
استفاده به عنوان ضد یخ و حلال صنعتی
-
عامل پراکنش در فرمولاسیونهای مختلف
-
-
صنایع غذایی و مکملها
-
به عنوان حامل مواد فعال در مکملها و محصولات خوراکی
-
معایب پلی اتیلن گلیکول 600
-
در دوزهای بالا ممکن است باعث حساسیت یا تحریک پوستی شود.
-
در محیطهای بسیار سرد ممکن است غلظت و جریانپذیری آن کاهش یابد.
-
استفاده بیش از حد در فرمولاسیون ممکن است بر ویسکوزیته و پایداری محصول تأثیر منفی بگذارد.
مزایای پلی اتیلن گلیکول 600
-
سازگاری بالا با مواد مختلف و غیر سمی بودن
-
حلالیت عالی در آب و برخی حلالهای آلی
-
قابلیت مرطوبکنندگی و نرمکنندگی برای محصولات آرایشی و دارویی
-
پایداری شیمیایی و حرارتی نسبی
-
کاربرد گسترده در صنایع مختلف و فرمولاسیونهای متنوع
ایمنی و نگهداری پلی اتیلن گلیکول 600
برای نگهداری و استفاده ایمن از پلی اتیلن گلیکول 600 باید موارد زیر رعایت شود:
-
در محیط خشک و خنک و به دور از منابع حرارت و نور مستقیم آفتاب نگهداری شود.
-
از تماس مستقیم با پوست و چشم خودداری شود و در صورت تماس، با آب فراوان شستشو داده شود.
-
ظرف حاوی PEG 600 باید به خوبی بسته و از آلوده شدن به گرد و غبار یا مواد خارجی جلوگیری شود.
-
در هنگام حمل و نقل از تجهیزات ایمنی مناسب استفاده شود.
پلیاتیلن گلیکول ۳۰۰
ساختار شیمیایی پلیاتیلن گلیکول ۳۰۰
پلیاتیلن گلیکول ۳۰۰ (Polyethylene Glycol 300 یا PEG 300) یک پلیاتر خطی است که از تکرار واحدهای اتیلن اکسید تشکیل شده و دو انتهای آن دارای گروههای هیدروکسیل (-OH) است.- فرمول کلی: H(OCH₂CH₂)ₙOH
- میانگین وزن مولکولی: ۲۸۵ تا ۳۱۵ گرم بر مول
- شماره CAS: 25322-68-3
- این ترکیب به دلیل وزن مولکولی متوسط، در دمای محیط به صورت مایع شفاف و بیرنگ وجود دارد و در آب و بسیاری از حلالهای قطبی بهخوبی حل میشود.
ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی پلیاتیلن گلیکول ۳۰۰
- حالت فیزیکی: مایع شفاف، بیرنگ و بیبو
- چگالی (۲۰°C): حدود 1.12 g/cm³
- ویسکوزیته (۹۸.۹°C): 5.4 – 6.4 cSt
- pH محلول ۱۰٪: 4.5 – 7.5
- عدد هیدروکسیل: 356 – 393 mg KOH/g
- حلالیت: محلول کامل در آب، اتانول، متانول، گلیکولها و کلروفرم؛ نامحلول در اتر، پارافین و روغنهای معدنی
- نقطه انجماد: حدود 10- درجه سانتیگراد
- پایداری شیمیایی: پایدار در شرایط عادی، غیر فرار و غیر سوزاننده
کاربردهای پلیاتیلن گلیکول ۳۰۰
پلیاتیلن گلیکول ۳۰۰ به دلیل خواص فیزیکی و شیمیایی متعادل، در صنایع مختلف بهکار میرود: صنایع دارویی و پزشکی- بهعنوان حامل دارویی و حلال برای مواد مؤثره
- استفاده در قطرههای چشمی بهعنوان روانکننده
- پایه شیافها و کرمهای دارویی
- مرطوبکننده و نرمکننده در کرمها و لوسیونها
- تنظیمکننده ویسکوزیته در شامپوها و شویندههای ملایم
- عامل رئولوژی و مرطوبکننده در رنگ و رزین
- استفاده در فرمولاسیون چسبها و روانکنندهها
- افزودنی در صنایع کاشی و سرامیک بهعنوان عامل قالبپذیر
- حامل برای حشرهکشهای آلی محلول در آب
معایب پلیاتیلن گلیکول ۳۰۰
- جذب رطوبت بالا که نیازمند بستهبندی و نگهداری مناسب است
- در صورت استفاده خوراکی بیش از حد، ممکن است اثر ملین ایجاد کند
- ناسازگاری با برخی اکسیدکنندههای قوی
- در دماهای پایین، احتمال افزایش ویسکوزیته و کاهش سیالیت
مزایای پلیاتیلن گلیکول ۳۰۰
- غیر سمی و ایمن در محدوده کاربرد صنعتی و دارویی
- حلالیت بالا در آب و حلالهای قطبی
- پایداری شیمیایی و مقاومت در برابر اکسیداسیون
- سازگاری بالا با طیف وسیعی از مواد شیمیایی و فرمولاسیونها
- قابل تجزیه زیستی و کمخطر برای محیط زیست
ایمنی و نگهداری پلیاتیلن گلیکول ۳۰۰
- نگهداری در ظروف دربسته، در محیط خشک و خنک، دور از نور مستقیم خورشید
- استفاده از دستکش و عینک ایمنی هنگام کار با حجم زیاد
- اجتناب از تماس مستقیم با چشم و بلعیدن
- در صورت تماس با چشم، شستوشوی فوری با آب فراوان
- ماندگاری محصول: حدود ۲۴ ماه در شرایط مناسب
پلیاتیلن گلیکول ۴۰۰
پلیاتیلن گلیکول ۴۰۰ یک ترکیب پلیمری محلول در آب از خانواده پلیاتیلن گلیکولها است که به دلیل ویسکوزیته پایین، غیرسمی بودن و سازگاری زیستی در صنایع دارویی، بهداشتی، آرایشی و شیمیایی بهطور گسترده مورد استفاده قرار میگیرد. این ماده بهصورت مایع شفاف و بیبو عرضه میشود و بهعنوان حلال، نرمکننده، روانکننده و حامل مواد فعال کاربرد دارد.
ساختار شیمیایی پلیاتیلن گلیکول ۴۰۰
پلیاتیلن گلیکول ۴۰۰ دارای فرمول کلی:
H(OCH₂CH₂)nOH
میباشد که مقدار n در آن به گونهای است که وزن مولکولی متوسط این ماده حدود ۴۰۰ گرم بر مول است.
ساختار این ماده شامل زنجیرههای تکراری از واحد اتیلن اکسید است که بهوسیله پیوندهای اتری به هم متصل شدهاند.
ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی پلیاتیلن گلیکول ۴۰۰
-
ظاهر: مایع شفاف، بیرنگ و بیبو
-
چگالی (در 20°C): حدود 1.13 g/cm³
-
نقطه جوش: بالاتر از 250°C (تجزیه پیش از جوش کامل)
-
نقطه انجماد: حدود 4 – 8 °C
-
ویسکوزیته (در 20°C): حدود 90 – 100 cP
-
فشار بخار: بسیار پایین (غیر فرار در دمای اتاق)
-
حلالیت: محلول در آب، الکلها و بسیاری از حلالهای قطبی
کاربردهای پلیاتیلن گلیکول ۴۰۰
صنایع دارویی و بهداشتی
-
بهعنوان حلال دارویی در شربتها، قطرهها و کپسولها
-
ماده پایه در پمادها و کرمهای پوستی
-
نرمکننده و روانکننده در داروهای ملین
صنایع آرایشی
-
استفاده در کرمها، لوسیونها، شامپوها و محصولات مراقبت از پوست و مو
-
نقش مرطوبکننده و نرمکننده برای جلوگیری از خشکی
صنایع شیمیایی و صنعتی
-
بهعنوان عامل ضد الکتریسیته ساکن در فرمولاسیونها
-
حلال در تولید رنگها و پوششها
-
استفاده بهعنوان نرمکننده و پایدارکننده پلیمرها
معایب پلیاتیلن گلیکول ۴۰۰
-
حساسیت پوستی در برخی افراد (بهندرت)
-
امکان جذب آب (Hygroscopic) و تغییر در فرمولاسیون محصول نهایی در صورت عدم نگهداری صحیح
-
در دماهای بالا دچار تجزیه و کاهش عملکرد میشود
مزایای پلیاتیلن گلیکول ۴۰۰
-
غیرسمی و ایمن برای استفاده انسانی (در گرید دارویی و خوراکی)
-
محلولیت عالی در آب و حلالهای قطبی
-
قابلیت اختلاط با بسیاری از مواد فعال
-
پایداری شیمیایی بالا در شرایط عادی
-
کاربرد چندمنظوره در صنایع مختلف
ایمنی و نگهداری پلیاتیلن گلیکول ۴۰۰
-
طبقهبندی ایمنی: ماده کمخطر (Generally Recognized As Safe – GRAS)
-
تجهیزات ایمنی: استفاده از دستکش و عینک ایمنی در کاربرد صنعتی توصیه میشود
-
شرایط نگهداری:
-
در ظروف دربسته و مقاوم به رطوبت
-
در محیط خشک، خنک و دور از تابش مستقیم نور خورشید
-
دور از مواد اکسیدکننده قوی
-