N- بوتیل استات
N- بوتیل استات یک حلال شیمیایی پرکاربرد با فرمول شیمیایی C₆H₁₂O₂ است که در دسته استرها قرار میگیرد. این ترکیب به دلیل فراریت مناسب، بوی مطبوع و قدرت حلکنندگی بالا در بسیاری از صنایع مانند رنگ و رزین، پوششهای صنعتی، چسبها و محصولات آرایشی مورد استفاده قرار میگیرد.
ساختار شیمیایی N- بوتیل استات
از نظر ساختاری، N- بوتیل استات حاصل استریفیکاسیون بین اسید استیک و N- بوتانول است. این ماده یک مایع بیرنگ، فرار و قابل اشتعال است که بوی آن شبیه به بوی میوههای شیرین (اغلب سیب یا موز) توصیف میشود.
ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی N- بوتیل استات
-
فرمول شیمیایی: C₆H₁₂O₂
-
شماره CAS: 123-86-4
-
جرم مولکولی: 116.16 g/mol
-
چگالی (در 20°C): حدود 0.88 g/cm³
-
نقطه جوش: 126 °C
-
نقطه ذوب: -78 °C
-
حلالیت در آب: کم محلول (تقریباً 0.3 g/100 ml)
-
ظاهر: مایع شفاف، بیرنگ با بوی میوهای خوشایند
کاربردهای N- بوتیل استات
N- بوتیل استات به عنوان یک حلال همهکاره در صنایع مختلف به کار میرود:
-
صنعت رنگ و پوششها: به عنوان حلال اصلی در تولید رنگهای صنعتی و خودرویی.
-
چسبها و رزینها: برای افزایش سیالیت و بهبود خواص خشکشوندگی.
-
صنعت چاپ: در جوهرهای چاپ افست و فلکسو.
-
لوازم آرایشی و بهداشتی: به عنوان حلال در لاک ناخن و اسپریها.
-
صنایع دارویی: در تولید داروها و پوششهای دارویی به عنوان حلال کمکی.
معایب N- بوتیل استات
-
اشتعالپذیری بالا و نیاز به شرایط نگهداری ویژه.
-
امکان ایجاد تحریک در دستگاه تنفسی و پوست در تماس مستقیم.
-
حلالیت محدود در آب که میتواند محدودیتهایی در برخی فرایندها ایجاد کند.
مزایای N- بوتیل استات
-
قدرت حلالیت بالا برای طیف گستردهای از پلیمرها و رزینها.
-
بوی مطبوع میوهای نسبت به بسیاری از حلالهای آلی.
-
فراریت کنترلشده که باعث خشک شدن یکنواخت رنگها و پوششها میشود.
-
کاربرد چندمنظوره در صنایع مختلف از شیمیایی گرفته تا آرایشی.
ایمنی و نگهداری N- بوتیل استات
-
مادهای قابل اشتعال است و باید در ظروف دربسته و در محیطی خنک و تهویهدار نگهداری شود.
-
در زمان کار با این ماده استفاده از دستکش مقاوم به مواد شیمیایی، ماسک و عینک ایمنی توصیه میشود.
-
تماس طولانیمدت با بخارات آن میتواند موجب سردرد، سرگیجه و تحریک چشم و پوست گردد.
-
باید از منابع حرارتی و جرقه به شدت دور نگه داشته شود.
اتوکسی پروپانال
اتوکسی پروپانال یک ترکیب شیمیایی از خانواده گلیکول اترها است که بهعنوان حلالی چندمنظوره در صنایع مختلف مورد استفاده قرار میگیرد. این ماده مایعی بیرنگ، شفاف و با بوی ملایم است که بهدلیل خواص دوگانه (قطبی و غیرقطبی)، توانایی حل طیف وسیعی از ترکیبات را دارد. در سایت تأمین کالا تک، این محصول بهعنوان یک ماده اولیه مهم برای صنایع رنگ، رزین، جوهر چاپ و شوینده معرفی و عرضه میشود.
ساختار شیمیایی اتوکسی پروپانال
-
فرمول مولکولی: C₅H₁₂O₂
-
فرمول ساختاری: CH₃–CH(OCH₂CH₃)–CH₂OH
-
نام IUPAC: 1-Ethoxy-2-propanol
-
نوع ترکیب: گلیکولاتر تکعاملی با گروه –OH و شاخه –O–CH₂CH₃
این ساختار به اتوکسی پروپانال خاصیت انحلالپذیری بالا در هر دو سیستم قطبی و غیرقطبی میدهد.
ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی اتوکسی پروپانال
-
حالت فیزیکی: مایع بیرنگ تا زرد بسیار کمرنگ
-
بوی ملایم شبیه اتر
-
نقطه جوش: حدود 132 °C
-
نقطه اشتعال: 38–42 °C
-
چگالی (20 °C): حدود 0.91 g/cm³
-
حلالیت: بهخوبی در آب و اغلب حلالهای آلی امتزاجپذیر است
-
ضریب شکست نور: 1.406–1.407
کاربردهای اتوکسی پروپانال
اتوکسی پروپانال در صنایع گوناگون نقش کلیدی دارد:
-
صنایع رنگ و رزین: بهبود روانی رنگ، افزایش براقیت و جلوگیری از ایجاد حباب در پوششها.
-
چاپ و جوهر: بهعنوان حلال در جوهرهای Inkjet، Flexo و Gravure با نقش مؤثر در جلوگیری از گرفتگی نازلها.
-
مواد شوینده صنعتی: بهعنوان حلال چربیزدا در پاککنندههای فلزات، شیشه و پلاستیک.
-
آرایشی و بهداشتی (محدود): در برخی فرمولاسیونهای مراقبت از پوست و مو، تحت نظارت استانداردهای بینالمللی.
-
کشاورزی: بهبود پخش و جذب ترکیبات فعال در آفتکشها و کودهای مایع.
معایب اتوکسی پروپانال
-
قابل اشتعال و نیازمند شرایط ذخیرهسازی ایمن.
-
تحریکپذیری احتمالی پوست و چشم در تماس مستقیم.
-
استنشاق بخارات در غلظت بالا ممکن است اثرات عصبی و ریوی ایجاد کند.
-
در محصولات آرایشی و خوراکی نیازمند گرید خاص و خلوص بالا است.
مزایای اتوکسی پروپانال
-
حلالیت دوگانه (قطبی و غیرقطبی).
-
سرعت تبخیر کنترلشده برای کاربردهای صنعتی.
-
سازگاری بالا با آب و حلالهای آلی.
-
بهبود کشش سطحی در فرمولاسیونهای شیمیایی.
-
پایداری شیمیایی مناسب در شرایط فرایندی.
ایمنی و نگهداری اتوکسی پروپانال
-
طبقهبندی خطر: مایع و بخار قابل اشتعال.
-
تجهیزات حفاظت فردی (PPE): دستکش مقاوم شیمیایی، عینک ایمنی و ماسک مناسب.
-
انبارداری: در ظروف دربسته، مقاوم به حلال، در محیط خنک، خشک و دارای تهویه.
-
از منابع حرارتی، جرقه و شعله باز دور نگه داشته شود.
-
تماس مستقیم با پوست و چشم باید با آب فراوان شسته شود.
بوتیل دی گلیکول استات
بوتیل دی گلیکول استات یک حلال شیمیایی تخصصی از خانواده گلیکول اتر استرها است که بهواسطه تبخیر کنترلشده، قدرت حلالیت بالا و بوی ملایم استری، در صنایع رنگ، رزین، جوهر چاپ و پوششهای صنعتی کاربرد فراوان دارد. این ترکیب به دلیل ترکیب ویژگیهای گلیکول اتر و استر، یکی از مواد اولیه پرمصرف و کلیدی در صنایع شیمیایی مدرن محسوب میشود.
ساختار شیمیایی بوتیل دی گلیکول استات
-
نام شیمیایی (IUPAC): 2-(2-بوتوکسیاتوکسی)اتیل استات
-
فرمول مولکولی: C₁₀H₂₀O₄
-
شماره CAS: 124-17-4
-
ساختار: یک مولکول استری که از واکنش بوتیل دی گلیکول (BDG) با اسید استیک تشکیل میشود.
-
ترکیب همزمان گروه استر (–COO–) و زنجیره گلیکول اتر موجب حلالیت عالی در طیف وسیعی از مواد قطبی و غیرقطبی میگردد.
ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی بوتیل دی گلیکول استات
-
ظاهر: مایع بیرنگ با بوی استری ملایم
-
نقطه جوش: ~ 230 °C
-
نقطه اشتعال: ~ 96 °C (بسته)
-
چگالی (20°C): 0.95 g/cm³
-
حلالیت در آب: محدود، اما قابلیت امتزاج با اغلب حلالهای آلی
-
ویسکوزیته: متوسط – مناسب برای کاربردهای پوششدهی
-
تبخیر: کندتر از استاتهای سبک (مانند بوتیل استات) → کنترل بهتر خشک شدن
کاربردهای بوتیل دی گلیکول استات
صنایع رنگ و پوشش
-
بهعنوان حلال کنترلکننده سرعت خشک شدن در رنگهای صنعتی، دریایی، خودرویی و پوششهای پودری.
-
بهبود سطح نهایی، جریانپذیری و براقیت رنگ.
صنایع جوهر چاپ
-
حلال حامل در جوهرهای فلكسو، گراور و جوهرافشان.
-
جلوگیری از گرفتگی نازل و بهبود وضوح چاپ.
صنایع چسب و رزین
-
افزایش انعطافپذیری و همگنی در فرمولاسیون چسبهای پایه حلالی.
-
سازگاری عالی با رزینهای آلکید، نیتروسلولز، پلیاورتان و اپوکسی.
شویندهها و پاککنندههای صنعتی
-
حلال مؤثر برای حذف چربیها، رزینها و آلودگیهای صنعتی.
معایب بوتیل دی گلیکول استات
-
قیمت بالاتر نسبت به حلالهای سبکتر مانند بوتیل استات.
-
حلالیت محدود در آب.
-
قابل اشتعال، نیازمند رعایت نکات HSE.
مزایای بوتیل دی گلیکول استات
-
تبخیر کنترلشده → امکان تنظیم بهتر فرآیند خشک شدن.
-
قدرت حلالیت بالا برای طیف وسیعی از پلیمرها و رزینها.
-
بوی ملایم و سازگاری بیشتر در محیطهای کاری.
-
پایداری شیمیایی مناسب در ترکیبات پیچیده.
ایمنی و نگهداری بوتیل دی گلیکول استات
-
طبقهبندی خطر GHS: مایع قابل اشتعال (H226)، محرک چشم و پوست در تماس مستقیم.
-
تجهیزات حفاظت فردی (PPE): دستکش نیتریل، عینک ایمنی، ماسک با فیلتر آلی.
-
شرایط نگهداری:
-
در ظروف فلزی یا HDPE دربسته و مقاوم.
-
در محیط خشک، خنک و دارای تهویه.
-
دور از شعله، جرقه و منابع حرارتی.
-
-
در صورت نشت: استفاده از مواد جاذب (ورمیکولیت/خاک جاذب)، تهویه فوری محیط.
جمعبندی
بوتیل دی گلیکول استات بهعنوان یک حلال چندمنظوره و تخصصی، در صنایع رنگ، چاپ، رزین و شویندهها جایگاهی ویژه دارد. ترکیب خاص ویژگیهای شیمیایی آن باعث شده هم در عملکرد صنعتی و هم در کیفیت محصول نهایی بهعنوان گزینهای مطمئن انتخاب شود. انتخاب و خرید بوتیل دی گلیکول استات با گرید صنعتی معتبر، نقشی کلیدی در بهینهسازی فرآیندهای تولید دارد.
تولوئن
ساختار تولوئن
تولوئن دارای یک حلقه بنزن است که به یک گروه متیل (–CH₃) متصل شده است. این ساختار باعث میشود تولوئن همزمان دارای پایداری آروماتیک و واکنشپذیری آلکیلها باشد.- فرمول مولکولی: C₇H₈
- ساختار شیمیایی: یک حلقه بنزن با یک گروه متیل متصل
- نام IUPAC: Methylbenzene
- شماره CAS: 108-88-3
ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی تولوئن
- ظاهر: مایع شفاف، بیرنگ و فرّار با بوی شیرین و نافذ
- جرم مولکولی: 14 g/mol
- دانسیته (20 °C): حدود 866–0.870 g/cm³
- نقطه جوش: 6 °C
- نقطه ذوب: −95 °C
- فشار بخار (20 °C): حدود 28–30 mmHg
- حلالیت در آب: محدود (~0.52 g/L در 25 °C)
- حلالیت در حلالهای آلی: کاملاً محلول در استون، اتانول، اتر و سایر حلالهای آلی
- قابلیت اشتعال: بسیار بالا (نقطه اشتعال 4 °C)
مزایای تولوئن
- قدرت حلالی بسیار بالا برای ترکیبات آلی مختلف
- قیمت مناسب و در دسترس بودن در مقیاس صنعتی
- سازگاری بالا با فرآیندهای شیمیایی متنوع
- نقش کلیدی در تولید مواد صنعتی و دارویی
معایب و محدودیتها
- سمیت نسبی برای انسان (بهویژه در استنشاق طولانیمدت یا تماس مکرر)
- تأثیر مستقیم بر سیستم عصبی مرکزی (سرگیجه، سردرد، خوابآلودگی)
- خطر زیستمحیطی در صورت دفع یا نشت نادرست
- اشتعالپذیری بالا و نیاز به شرایط نگهداری ایمن
کاربردهای تولوئن
- تولید رنگها، لاکها و تینرها
- استفاده در صنعت چاپ و جوهرسازی
- ساخت پلیاورتانها، نایلون و رزینها
- ماده اولیه در سنتز ترکیبات شیمیایی مانند:
- بنزن (از طریق دیآلکیلاسیون)
- ترینیتروتولوئن (TNT)
- بنزوئیک اسید و مشتقات آن
- در داروسازی بهعنوان واسطه سنتز ترکیبات دارویی
- بهعنوان افزودنی در سوختها برای بهبود عدد اکتان
ایمنی و نگهداری تولوئن
- طبقهبندی GHS: مایع قابل اشتعال، خطرناک برای سلامت انسان و محیط زیست
- کدهای خطر (H-Statements):
- H225: مایع و بخار بهشدت قابل اشتعال
- H304: ممکن است در صورت بلعیدن و ورود به مجاری تنفسی کشنده باشد
- H315: باعث تحریک پوست میشود
- H336: ممکن است باعث خوابآلودگی یا سرگیجه شود
- H361d: مشکوک به آسیبزایی برای جنین
- H373: آسیب به اندامها در اثر مواجهه طولانیمدت
- PPE مورد نیاز:
- دستکش مقاوم در برابر مواد شیمیایی (نیتریل یا بوتیل)
- عینک ایمنی یا شیلد محافظ
- ماسک تنفسی در محیطهای با بخار بالا
- لباس مقاوم در برابر حلالها
- شرایط ذخیرهسازی:
- محیط خنک، خشک و دارای تهویه مناسب
- دور از منابع حرارت و جرقه
- نگهداری در ظروف فلزی یا شیشهای مقاوم و دربسته
- اقدامات اضطراری:
- در صورت استنشاق: انتقال به هوای تازه و مراجعه به پزشک
- در صورت تماس با پوست: شستوشو با آب و صابون
- در صورت تماس با چشم: شستوشوی فوری با آب فراوان و مراجعه پزشکی
- در صورت بلعیدن: عدم القای استفراغ و مراجعه سریع به مراکز درمانی
متوکسی پروپیل استات
متوکسی پروپیل استات (Methoxypropyl Acetate - MPA) یک ترکیب شیمیایی آلی از خانواده گلیکول اتر استاتها است که به عنوان یک حلال چندمنظوره در صنایع مختلف کاربرد گسترده دارد. این ماده به دلیل تبخیر کنترلشده، بوی ملایم و حلالیت بالا برای ترکیبات آلی و معدنی، جایگزین مناسبی برای حلالهای سنتی در فرمولاسیونهای رنگ، پوشش، رزین و جوهر به شمار میرود.
ساختار شیمیایی متوکسی پروپیل استات
-
فرمول شیمیایی: C₆H₁₂O₃
-
شماره CAS: 108-65-6
-
نام IUPAC: 1-Methoxy-2-propyl acetate
-
ساختار مولکولی: شامل یک گروه استات (-COOCH₃) متصل به زنجیره متوکسی پروپیل
-
گروه ترکیبی: گلیکول اتر استات (Glycol Ether Acetate)
ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی متوکسی پروپیل استات
-
ظاهر: مایع بیرنگ، شفاف، با بوی ملایم شبیه استر
-
نقطه جوش: حدود 145–150 °C
-
نقطه اشتعال: حدود 45–49 °C (Closed Cup)
-
چگالی (در 20 °C): 0.965–0.970 g/cm³
-
فشار بخار (در 20 °C): 3–4 mmHg
-
حلالیت در آب: قابل اختلاط تا حدود 20%
-
پایداری شیمیایی: پایدار در شرایط عادی نگهداری
کاربردهای متوکسی پروپیل استات
-
صنایع رنگ و رزین
-
بهعنوان حلال در رنگهای پایه آب و پایه حلال
-
بهبود جریان، یکنواختی سطح و کاهش کشش سطحی رنگ
-
-
صنایع چاپ و جوهر
-
حلال در جوهرهای چاپ Flexo، Gravure و Inkjet
-
جلوگیری از گرفتگی نازلها و بهبود کیفیت چاپ
-
-
پوششهای صنعتی و خودرویی
-
بهبود زمان خشک شدن کنترلشده
-
افزایش براقیت و چسبندگی پوشش
-
-
مواد شوینده و پاککننده صنعتی
-
حلال مؤثر برای گریس، روغن و آلودگیهای آلی
-
-
صنایع الکترونیک و نیمههادیها
-
استفاده به عنوان حلال در فوتورزیستها و پوششهای خاص
-
معایب متوکسی پروپیل استات
-
قابل اشتعال بودن (نیازمند شرایط ایمن در نگهداری و کاربری)
-
تحریکپذیری پوست و چشم در تماس مستقیم
-
نیاز به رعایت تهویه مناسب در محیطهای بسته به دلیل بخارات آلی
مزایای متوکسی پروپیل استات
-
حلالیت بالا برای طیف وسیعی از رزینها و ترکیبات آلی
-
تبخیر متوسط، مناسب برای کنترل سرعت خشکشدن پوششها
-
سازگاری بالا با آب و بسیاری از حلالهای آلی
-
بوی ملایمتر نسبت به حلالهای سنتی مانند تولوئن یا استون
-
کارایی بالا در فرمولاسیونهای دوستدار محیط زیست
ایمنی و نگهداری متوکسی پروپیل استات
-
طبقهبندی GHS: H226 (مایع و بخار قابل اشتعال)، H319 (تحریک چشم)، H336 (اثر بر سیستم عصبی مرکزی)
-
تجهیزات ایمنی: استفاده از دستکش مقاوم، عینک ایمنی و ماسک مناسب
-
شرایط انبارداری:
-
در محیط خنک، خشک و دارای تهویه مناسب
-
دور از منابع حرارتی و شعله مستقیم
-
در ظروف دربسته فلزی یا پلاستیکی مقاوم به حلال نگهداری شود
-
جمعبندی متوکسی پروپیل استات
متوکسی پروپیل استات یک حلال کارآمد و چندمنظوره است که به دلیل ویژگیهای فنی منحصربهفرد، در صنایع رنگ، رزین، جوهر، شویندهها و الکترونیک جایگاه ویژهای دارد. این ماده با مزایایی چون تبخیر متوسط، حلالیت دوگانه و سازگاری زیستمحیطی، انتخابی ایدهآل برای تولیدکنندگان محسوب میشود.
نفتا 100
- CAS Number: 64742-48-9 (Hydrotreated Light Naphtha)
- فرمول شیمیایی کلی: C₅–C₁₀ (مخلوطی از هیدروکربنها)
- ظاهر: مایع بیرنگ و شفاف
- بو: شبیه بنزین (mild petroleum odor)
ویژگیهای نفتا 100
- فراریت بالا: به دلیل نقطه جوش نسبتاً پایین، به سرعت تبخیر میشود.
- حلالیت قوی: قابلیت حل کردن انواع رزینها، روغنها و چربیها را دارد.
- قابلیت اشتعال: بسیار قابل اشتعال (Flammable Liquid, Category 2 - GHS) است و باید با احتیاط نگهداری شود.
- بیرنگ و شفاف: ظاهر شفاف و بیرنگ دارد که در کاربردهای مختلف مفید است.
کاربردهای نفتا 100
- صنعت رنگ و پوشش: به عنوان حلال در تولید رنگها و لاکها استفاده میشود.
- صنعت چاپ: در تولید جوهرهای چاپ و تمیزکنندههای مربوطه کاربرد دارد.
- صنعت چسب و رزین: برای حل کردن و رقیقسازی رزینها و چسبها به کار میرود.
- صنعت خودرو: در تولید محصولات مراقبت از خودرو مانند واکسها و تمیزکنندهها استفاده میشود.
- صنعت نساجی: در فرآیندهای تمیزکاری و آمادهسازی پارچهها کاربرد دارد.
- پتروشیمی: به عنوان خوراک در تولید مواد شیمیایی و سوختها استفاده میشود.
مزایای نفتا 100
- حلالیت بالا: قابلیت حل کردن گستردهای برای مواد مختلف دارد.
- تبخیر سریع: باعث کاهش زمان خشک شدن در کاربردهای مختلف میشود.
- دسترسپذیری: به راحتی در بازار موجود است و قیمت مناسبی دارد.
- چندمنظوره بودن: در صنایع مختلف قابل استفاده است.
معایب نفتا 100
- قابلیت اشتعال بالا: نیاز به نگهداری و استفاده با احتیاط دارد.
- خطرات بهداشتی: استنشاق بخارات آن میتواند باعث سرگیجه، سردرد، تحریک دستگاه تنفسی و در تماس طولانی مدت آسیب به سیستم عصبی و کبد شود.
- تأثیرات زیستمحیطی: در صورت نشت یا دفع نادرست، میتواند به محیط زیست و آبهای سطحی آسیب برساند.
- محدودیت در استفاده با برخی مواد: ممکن است با اکسیدکنندههای قوی واکنش نشان دهد.
ایمنی و نگهداری نفتا 100
- خطرات GHS:
- H225: مایع و بخار به شدت قابل اشتعال
- H304: در صورت بلع و ورود به دستگاه تنفسی ممکن است کشنده باشد
- H336: ممکن است باعث خوابآلودگی یا سرگیجه شود
- H411: برای موجودات آبزی با اثرات طولانی مدت سمی است
- اقدامات ایمنی:
- P210: دور از حرارت، جرقه و شعله باز نگهداری شود.
- P261: از تنفس بخار خودداری شود.
- P280: استفاده از دستکش و عینک ایمنی الزامی است.
- P301+P310: در صورت بلع، فوراً با مرکز مسمومیت تماس گرفته شود.
- شرایط نگهداری:
- در مخازن دربسته، خنک، خشک و دارای تهویه مناسب نگهداری شود.
- دور از منابع حرارت و نور مستقیم خورشید باشد.
- ظروف باید ضد اشتعال و مقاوم به هیدروکربنها باشند.
وایت اسپریت
ساختار شیمیایی وایت اسپریت
- فرمول کلی: ترکیبی از آلکانها (n-آلکان و iso-آلکان)، سیکلوآلکانها و درصد کمی آروماتیکها مانند تولوئن و زایلن
- ترکیب شیمیایی: بسته به گرید محصول، عمدتاً شامل هیدروکربنهای C₇ تا C₁₂
- ساختار مولکولی: زنجیرههای خطی و شاخهدار از هیدروکربنهای اشباعشده با بخش کوچکی از ترکیبات معطر
- شماره CAS: 8052-41-3 (برای وایت اسپریت نوع 1)
ویژگیهای وایت اسپریت
- حالت فیزیکی: مایع بیرنگ، شفاف و فرار
- بوی مشخصه: بوی ملایم نفتی
- نقطه جوش: در محدوده 130 تا 230 درجه سانتیگراد
- نقطه اشتعال: بین 38 تا 55 درجه سانتیگراد، بسته به نوع
- ویسکوزیته در 40 درجه: حدود 1 تا 2 سانتیاستوکس
- ضریب شکست نوری: بین 1.43 تا 1.46
- حلالیت در آب: عملاً نامحلول
- ضریب LogP: حدود 3.5، چربیدوست و قابل جذب در ترکیبات آلی
کاربردهای وایت اسپریت
صنعت رنگ و تینر:- حلال در رنگهای روغنی، آلکیدی و رزینی
- تنظیمکننده ویسکوزیته در تولید تینرها و لاکها
- استفاده در پوششدهیهای پایه حلال برای یکنواختسازی خشکشدن رنگ
- پاکسازی تجهیزات صنعتی از روغن و گریس
- شستوشوی قطعات فلزی پیش از رنگآمیزی
- استفاده در چربیزدایی خشک (dry degreasing) در خطوط تولید فلزکاری
- حلال برای جوهرهای چاپی پایه نفتی (فلکسو، گراور)
- پاککننده قطعات موتوری، ابزارآلات فلزی و قطعات مکانیکی
- رقیقکننده برای روغن جلا، واکس و پلیش چوب
- حذف روغنهای اضافی و چربی پیش از رنگآمیزی چوب
- استفاده در پرداخت نهایی مبلمان برای افزایش یکنواختی سطح
مزایای وایت اسپریت
- قدرت حلالیت بالا برای روغنها، رزینها و رنگهای پایه نفتی
- فراریت متوسط که باعث خشکشدن مناسب بدون تبخیر سریع میشود
- ایمنی نسبی نسبت به حلالهایی مانند استون یا زایلن، مخصوصاً برای سطوح چوبی
- قیمت مقرونبهصرفه و در دسترس بودن در مقیاس صنعتی
- پایداری بالا در شرایط نگهداری استاندارد
معایب وایت اسپریت
- قابل اشتعال و نیازمند رعایت کامل ایمنی در محیطهای بسته
- تحریککننده چشم و پوست در تماس مستقیم
- بخارات آن در صورت استنشاق باعث گیجی، تهوع یا سردرد میشود
- دارای بوی نسبتاً آزاردهنده در غلظت بالا
- ناسازگار با مواد اکسیدکننده قوی مانند پرمنگنات یا پراکسیدها
ایمنی و نگهداری وایت اسپریت
- بر اساس طبقهبندی GHS، دارای خطر اشتعال (H226)، کشندگی در صورت بلع (H304) و آثار عصبی (H336) است
- استفاده از تجهیزات حفاظت فردی شامل دستکش نیتریل، ماسک نیمصورت با فیلتر بخارات آلی و عینک ایمنی ضروری است
- تهویه محیط کار الزامی است (ترجیحاً تهویه موضعی یا مکانیکی)
- باید در ظروف بسته، مقاوم، و دور از گرما، شعله و نور مستقیم خورشید نگهداری شود
- در حملونقل، تحت کد UN 1300 طبقهبندی شده و برچسب اشتعالزا باید روی ظرف درج شود