در حال نمایش 5 نتیجه

(ETPV) ولکانیزه های ترموپلاستیک مهندسی

الاستومرهای ترموپلاستیک مهندسی ولکانیزه (ETPV) نوعی از الاستومرهای ترموپلاستیک پیشرفته (TPE) هستند که ویژگی‌های ترموپلاستیک‌ها را با انعطاف‌پذیری لاستیک‌های ولکانیزه ترکیب می‌کنند. این مواد با ایجاد پیوندهای متقاطع دینامیکی در فاز الاستومری (مانند EPDM یا NBR) درون یک ماتریس ترموپلاستیک (مانند پلی‌آمید، PBT یا سایر پلاستیک‌های مهندسی) تولید می‌شوند.

ساختار

ساختار الاستومرهای ترموپلاستیک مهندسی ولکانیزه (ETPV) شامل فازی از الاستومرهای پراکنده و دارای پیوندهای متقاطع دینامیکی است که درون یک ماتریس ترموپلاستیک پیوسته تعبیه شده است. فاز الاستومری که معمولاً از موادی مانند EPDM (اتیلن-پروپیلن-دی‌ان مونومر) یا NBR (لاستیک نیتریل بوتادین) ساخته شده، طی فرآیند ذوب، ولکانیزه شده و یک شبکه لاستیکی پایدار تشکیل می‌دهد. این فاز لاستیکی پیوندیافته، خاصیت ارتجاعی بالا، انعطاف‌پذیری و خواص مکانیکی عالی را به ETPV می‌بخشد. در مقابل، ماتریس ترموپلاستیکی که اغلب از پلیمرهای مهندسی مانند پلی‌آمید (PA)، پلی‌بوتیلن‌ترفتالات (PBT)، یا پلی‌فنیلن‌سولفید (PPS) تشکیل شده است، به عنوان فاز پیوسته عمل کرده و قابلیت فرآوری ترموپلاستیکی و استحکام ساختاری را به ماده می‌دهد. تعامل قوی بین فاز لاستیکی و ترموپلاستیک منجر به ایجاد ماده‌ای می‌شود که هم انعطاف‌پذیری الاستومرها و هم دوام پلاستیک‌های مهندسی را ارائه می‌دهد. این ریزساختار منحصر‌به‌فرد به ETPV اجازه می‌دهد که پس از تغییر شکل، فرم اصلی خود را حفظ کند، در عین حال مانند ترموپلاستیک‌های معمولی قابلیت بازیافت و فرآوری مجدد داشته باشد.

ویژگی‌ها

الاستومرهای ترموپلاستیک مهندسی ولکانیزه (ETPV) ترکیبی منحصر‌به‌فرد از خواص مکانیکی و حرارتی را ارائه می‌دهند که آن‌ها را برای کاربردهای سخت و چالش‌برانگیز ایده‌آل می‌کند. به دلیل پیوندهای متقاطع دینامیکی در فاز الاستومری، این مواد انعطاف‌پذیری و خاصیت ارتجاعی بالایی دارند، در حالی که ماتریس ترموپلاستیک، استحکام مکانیکی، پایداری ابعادی و فرآوری آسان را فراهم می‌کند.

مقاومت حرارتی بالا: ETPV در مقایسه با الاستومرهای ترموپلاستیک معمولی، مقاومت بیشتری در برابر دماهای بالا دارد و برای محیط‌های صنعتی و خودرویی مناسب است.
مقاومت شیمیایی و روغنی برتر: در برابر روغن‌ها، مواد شیمیایی و محیط‌های سخت مقاوم است.
استحکام مکانیکی فوق‌العاده: این ماده دوام بالا، مقاومت در برابر سایش و خستگی مکانیکی را ارائه می‌دهد، که برای شرایط بارگذاری دینامیکی ایده‌آل است.
خاصیت الاستیکی و انعطاف‌پذیری مناسب: عملکردی مشابه لاستیک دارد اما قابلیت فرآوری با روش‌های ترموپلاستیکی را نیز حفظ می‌کند.
فرآوری آسان: می‌توان آن را با قالب‌گیری تزریقی، اکستروژن و ترموفرمینگ مشابه ترموپلاستیک‌های معمولی پردازش کرد.
سبک و قابل بازیافت: یک جایگزین پایدار و دوستدار محیط زیست برای لاستیک‌های ولکانیزه سنتی محسوب می‌شود.

کاربردهای ETPV

🔹 صنعت خودروسازی: درزگیرها، واشرها، شیلنگ‌ها، قطعات زیر کاپوت و نوارهای آب‌بندی.
🔹 الکترونیک و برق: عایق سیم، کانکتورها و محفظه‌های مقاوم.
🔹 ماشین‌آلات صنعتی: کوپلینگ‌های انعطاف‌پذیر، تسمه‌های نقاله، ضربه‌گیرهای ارتعاشی و آب‌بندها.
🔹 تجهیزات پزشکی: لوله‌های پزشکی، دستگیره‌ها و قطعات قابل استریل.
🔹 محصولات مصرفی: تجهیزات ورزشی، دستگیره‌ها و کاربردهای دارای سطح نرم لمسی.

مزایای ETPV

مقاومت بالا در برابر دما – عملکرد بهتری نسبت به TPVهای معمولی در دماهای بالا دارد.
مقاومت عالی در برابر مواد شیمیایی و روغن‌ها – گزینه‌ای ایده‌آل برای محیط‌های صنعتی سخت.
خواص مکانیکی برتر – استحکام بالا، دوام زیاد و مقاومت سایشی فوق‌العاده.
خاصیت الاستیکی و انعطاف‌پذیری بالا – ترکیب عملکرد لاستیکی با فرآوری آسان ترموپلاستیک.
فرآوری ساده – قابلیت قالب‌گیری تزریقی، اکستروژن و ترموفرمینگ دارد.
سبک‌وزن و قابل بازیافت – یک جایگزین پایدار و دوستدار محیط زیست برای لاستیک‌های ولکانیزه سنتی.

معایب ETPV

هزینه بالاتر – گران‌تر از TPVهای استاندارد و لاستیک‌های سنتی است.
✖ انعطاف‌پذیری کمتر نسبت به لاستیک‌های کاملاً ولکانیزه – ممکن است برای کاربردهایی که به کشش فوق‌العاده بالا نیاز دارند، مناسب نباشد.
✖ محدودیت در شرایط تنش‌های بسیار بالا – ممکن است نتواند در تمامی کاربردهای الاستومری پیشرفته جایگزین شود.

(TPA) الاستومر پلی آمید ترموپلاستیک

الاستومر ترموپلاستیک پلی‌آمید (TPA) نوعی از الاستومرهای ترموپلاستیک (TPE) است که انعطاف‌پذیری و خاصیت ارتجاعی الاستومرها را با استحکام و قابلیت فرآوری ترموپلاستیک‌ها ترکیب می‌کند. TPAها از بخش‌های نرم و سخت متناوب تشکیل شده‌اند که در آن بخش‌های نرم، خاصیت الاستیکی را فراهم می‌کنند، در حالی که بخش‌های سخت (معمولاً بر پایه پلی‌آمید) به استحکام مکانیکی و پایداری حرارتی کمک می‌کنند.

ساختار

ساختار الاستومر ترموپلاستیک پلی‌آمید (TPA) دارای یک مورفولوژی فاز جداگانه است که از بخش‌های نرم و سخت متناوب تشکیل شده است. بخش‌های نرم معمولاً از زنجیره‌های پلی‌اتر یا پلی‌استر ساخته شده‌اند که انعطاف‌پذیری، خاصیت ارتجاعی و عملکرد مطلوب در دماهای پایین را فراهم می‌کنند. بخش‌های سخت از ترکیبات پلی‌آمید (نایلون) تشکیل شده‌اند که به استحکام مکانیکی، مقاومت شیمیایی و پایداری حرارتی کمک می‌کنند. این ساختار کوپلیمر بلوکی باعث می‌شود که TPAها هم خاصیت ارتجاعی مشابه لاستیک داشته باشند و هم فرآوری‌پذیری ترموپلاستیک‌ها را حفظ کنند. بخش‌های سخت پلی‌آمیدی به عنوان پیوندهای فیزیکی عمل کرده و باعث تقویت ماده و حفظ شکل آن می‌شوند، در حالی که بخش‌های نرم، قابلیت کشسانی و جذب انرژی را ایجاد می‌کنند. این ساختار منحصر‌به‌فرد موجب می‌شود که TPAها در عین داشتن خواص مکانیکی عالی، مانند ترموپلاستیک‌های معمولی قابل بازیافت و فرآوری مجدد باشند.

ویژگی‌ها

الاستومر ترموپلاستیک پلی‌آمید (TPA) ترکیبی منحصر‌به‌فرد از انعطاف‌پذیری، استحکام و مقاومت شیمیایی دارد که آن را به ماده‌ای بسیار کاربردی تبدیل می‌کند. این ماده دارای خاصیت ارتجاعی بالا و بازگشت‌پذیری عالی است، به‌طوری که مانند لاستیک رفتار می‌کند اما قابلیت فرآوری ترموپلاستیک‌ها را حفظ می‌کند. TPAها استحکام مکانیکی فوق‌العاده‌ای دارند و در برابر سایش و تخریب مقاوم هستند، که آن‌ها را برای کاربردهای سنگین ایده‌آل می‌سازد. همچنین، این مواد مقاومت شیمیایی و روغنی عالی دارند، به‌ویژه در برابر سوخت‌ها، حلال‌ها و مواد شیمیایی صنعتی، که عملکرد آن‌ها را در محیط‌های سخت بهبود می‌بخشد. علاوه بر این، TPAها از پایداری حرارتی مناسبی برخوردارند و می‌توانند در طیف وسیعی از دماها بدون تخریب قابل توجه، عمل کنند. با این حال، به دلیل خاصیت جذب رطوبت (هیدروسکوپیک بودن)، ممکن است قبل از فرآوری نیاز به خشک کردن داشته باشند. با وجود این محدودیت، وزن سبک، قابلیت بازیافت و فرآوری آسان از طریق روش‌های استاندارد ترموپلاستیک مانند قالب‌گیری تزریقی و اکستروژن، باعث شده است که TPAها در صنایع مختلفی از جمله خودروسازی، الکترونیک و تجهیزات پزشکی مورد استفاده قرار گیرند.

کاربردهای TPA

صنعت خودروسازی: لوله‌های سوخت، کانال‌های هوا، درزگیرها، واشرها و شیلنگ‌ها.
الکترونیک: عایق سیم، کانکتورها و پوشش‌های محافظتی.
تجهیزات پزشکی: لوله‌ها، کاتترها، قطعات انعطاف‌پذیر و دستگیره‌های پزشکی.
ماشین‌آلات صنعتی: نوار نقاله، درزگیرها، ضربه‌گیرهای ارتعاشی و کوپلینگ‌های انعطاف‌پذیر.
کالاهای ورزشی و مصرفی: کفی کفش، دستگیره‌های انعطاف‌پذیر، تجهیزات محافظتی و پارچه‌های مقاوم در برابر سایش.

مزایای TPA

مقاومت شیمیایی و روغنی بالا – در برابر سوخت‌ها، حلال‌ها و مواد شیمیایی صنعتی مقاوم است.
استحکام مکانیکی فوق‌العاده – دارای استحکام، دوام و مقاومت سایشی بالا.
انعطاف‌پذیری و خاصیت ارتجاعی مناسب – خواصی شبیه لاستیک را با مزایای فرآوری ترموپلاستیک ترکیب می‌کند.
پایداری در دامنه وسیع دمایی – در دماهای بالا و پایین عملکرد خوبی دارد.
سبک‌وزن و قابل بازیافت – نسبت به لاستیک‌های سنتی گزینه‌ای پایدارتر و سازگارتر با محیط زیست است.
فرآوری آسان – قابلیت قالب‌گیری تزریقی، اکستروژن و قالب‌گیری دمشی دارد.

معایب TPA

هزینه بالا – گران‌تر از الاستومرهای ترموپلاستیک استاندارد (TPEs) است.
ماهیت هیدروسکوپیک – رطوبت را جذب کرده و نیاز به خشک کردن قبل از فرآوری دارد.
انعطاف‌پذیری کمتر نسبت به لاستیک‌های کاملاً ولکانیزه – ممکن است به‌اندازه برخی الاستومرها خاصیت کشسانی نداشته باشد.
مقاومت محدود در برابر اشعه UV – برخی از گریدهای آن نیاز به تثبیت‌کننده‌های UV برای استفاده در فضای باز دارند.

پلاستیک پلی اکسی متیلن (POM/Acetal)

پلی‌اکسی‌متیلن (POM) که با نام‌های استال، دلرین® (Delrin® - نام تجاری شرکت DuPont) یا پلی‌استال نیز شناخته می‌شود، یک ترموپلاستیک مهندسی با عملکرد بالا است. این پلیمر به دلیل استحکام بالا، اصطکاک کم و پایداری ابعادی عالی، کاربرد گسترده‌ای در صنایع مختلف دارد.

ساختار

پلی‌اکسی‌متیلن (POM) یک ترموپلاستیک نیمه‌بلورین است که از واحدهای تکراری اکسی‌متیلن (-CH₂O-) در ساختار مولکولی خود تشکیل شده است. این پلیمر در دو نوع اصلی تولید می‌شود:

  • POM هموپلیمر (POM-H): مانند Delrin® شرکت DuPont، که دارای ساختار بلورین منظم و استحکام مکانیکی و سختی بالاتر است.
  • POM کوپلیمر (POM-C): که شامل کومونومرهایی برای کاهش خطر تخریب حرارتی و اکسیداتیو بوده و مقاومت شیمیایی و پایداری حرارتی بهتری دارد.

وجود پیوندهای قوی کربن-اکسیژن در ساختار POM باعث ایجاد استحکام بالا، اصطکاک کم و مقاومت سایشی عالی می‌شود، که آن را برای قطعات دقیق در صنایع مختلف ایده‌آل می‌کند. با این حال، به دلیل ماهیت بلورین بالا، POM ممکن است در برخی شرایط شکننده باشد و چسبندگی محدودی داشته باشد، بنابراین برای رنگ‌آمیزی یا اتصال، نیاز به عملیات سطحی دارد.

ویژگی‌ها

پلی‌اکسی‌متیلن (POM) یا استال، یک ترموپلاستیک مهندسی با خواص مکانیکی، حرارتی و شیمیایی فوق‌العاده است. این پلیمر دارای استحکام و سختی بالا بوده و ضریب اصطکاک پایین و مقاومت سایشی عالی دارد که آن را برای قطعات متحرک ایده‌آل می‌سازد. POM همچنین مقاومت شیمیایی خوبی در برابر حلال‌ها، سوخت‌ها و اسیدهای ضعیف دارد و جذب رطوبت کمی دارد، که پایداری ابعادی در محیط‌های مرطوب را تضمین می‌کند. این ماده دارای خواص عایق الکتریکی خوبی است و به‌راحتی ماشین‌کاری و قالب‌گیری می‌شود.

با این حال، POM دارای محدودیت‌هایی نیز هست، از جمله مقاومت کم در برابر اشعه UV، حساسیت به تخریب حرارتی در دماهای بالا و چسبندگی ضعیف، که نیاز به فرآیندهای سطحی برای اتصال و رنگ‌آمیزی دارد.

مزایا

• استحکام مکانیکی و سختی بالا
• مقاومت عالی در برابر سایش و اصطکاک کم
• پایداری ابعادی بالا و جذب رطوبت کم
• مقاومت شیمیایی خوب در برابر حلال‌ها، سوخت‌ها و اسیدهای ضعیف
• خواص عایق الکتریکی عالی
• سهولت ماشین‌کاری و قالب‌گیری برای تولید قطعات دقیق

معایب

• مقاومت کم در برابر اشعه UV، که منجر به تخریب در طول زمان می‌شود
• محدودیت در مقاومت حرارتی، معمولاً قابل استفاده در دماهای کمتر از 120 درجه سانتی‌گراد
• شکنندگی در بارهای ضربه‌ای بالا
• چسبندگی و رنگ‌پذیری ضعیف، که نیازمند پردازش‌های سطحی ویژه است
• حساسیت به تخریب حرارتی در صورت بیش‌ازحد گرم شدن در فرآیند تولید

کاربردها

صنعت خودروسازی – قطعات سیستم سوخت، چرخ‌دنده‌ها، قفل‌های در، قطعات کمربند ایمنی
ماشین‌آلات صنعتی – یاتاقان‌ها، بوش‌ها، قطعات تسمه نقاله، غلطک‌ها
محصولات مصرفی – زیپ‌ها، سگک‌ها، قاب عینک، دسته‌ی چاقو
الکترونیک – کلیدها، کانکتورها، محفظه‌های الکتریکی
تجهیزات پزشکی – قلم‌های انسولین، اجزای استنشاقی، ابزارهای جراحی
هوافضا – چرخ‌دنده‌های سبک، بست‌ها، قطعات داخلی کابین هواپیم

پلی آریلات (PAR)

پلی‌آریلات (PAR) یک نوع پلی‌استر آروماتیک با عملکرد بالا است که به دلیل پایداری حرارتی عالی، استحکام مکانیکی بالا و مقاومت در برابر مواد شیمیایی و اشعه UV شناخته شده است. این پلیمر معمولاً در کاربردهای مهندسی که نیاز به دوام و مقاومت در برابر حرارت دارند، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

ساختار

پلی‌آریلات (PAR) یک پلیمر ترموپلاستیک با عملکرد بالا است که از واحدهای تکرارشونده استر آروماتیک در ساختار خود تشکیل شده است. این ساختار شامل حلقه‌های آروماتیک (بنزن) متصل به پیوندهای استری (-COO-) است که باعث افزایش استحکام، پایداری ابعادی و مقاومت در برابر گرما و اشعه UV می‌شود. برخلاف پلی‌استرهای آلیفاتیک که زنجیره‌های کربنی انعطاف‌پذیر دارند، اسکلت آروماتیک سفت و سخت پلی‌آریلات‌ها از چرخش آسان مولکول‌ها جلوگیری کرده و باعث مقاومت بالاتر در برابر گرما و استحکام مکانیکی بیشتر می‌شود. یکی از انواع رایج پلی‌آریلات بر پایه بیسفنول A (BPA) و اسید ترفتالیک یا ایزوفتالیک ساخته شده است که دارای دمای انتقال شیشه‌ای بالا و دوام عالی است. این ساختار منحصر‌به‌فرد، پلی‌آریلات‌ها را به گزینه‌ای ایده‌آل برای کاربردهای نیازمند شفافیت، مقاومت در برابر گرما و ثبات شیمیایی تبدیل می‌کند، مانند لنزهای نوری، قطعات خودرو و قطعات الکترونیکی.

ویژگی‌ها

پلی‌آریلات (PAR) ترکیبی از پایداری حرارتی بالا، استحکام مکانیکی عالی و مقاومت شیمیایی را ارائه می‌دهد و به عنوان یک ترموپلاستیک مهندسی ارزشمند شناخته می‌شود.

دمای انتقال شیشه‌ای بالا (~180°C): در دماهای بالا شکل و استحکام خود را حفظ می‌کند.
ویژگی‌های مکانیکی برجسته: دارای استحکام کششی بالا و مقاومت در برابر ضربه است.
مقاومت فوق‌العاده در برابر اشعه UV و شرایط جوی: در معرض نور خورشید تجزیه نمی‌شود، که آن را برای کاربردهای فضای باز مناسب می‌کند.
مقاومت شیمیایی: در برابر روغن‌ها، اسیدها و حلال‌ها مقاوم است.
شفافیت نوری: برخی از گریدهای آن برای لنزها و نمایشگرها شفاف بوده و وضوح بالای نوری را ارائه می‌دهند.
پایداری ابعادی: دارای حداقل تغییر شکل و سختی بالا است، که برای قطعات دقیق و حساس ایده‌آل است.

کاربردها

قطعات الکترونیکی و الکتریکی: به دلیل مقاومت در برابر حرارت و عایق الکتریکی بالا در اتصالات، عایق‌ها و بردهای مدار استفاده می‌شود.
قطعات خودرو: در قطعاتی که در معرض دمای بالا و تنش مکانیکی قرار دارند، کاربرد دارد.
صنایع هوافضا: به دلیل وزن سبک و دوام بالا در قطعات ساختاری مورد استفاده قرار می‌گیرد.
لنزهای اپتیکی و نمایشگرها: برخی از گریدهای آن برای عینک، لنزهای دوربین و پنل‌های LCD مناسب هستند.
تجهیزات پزشکی: در ابزارهای پزشکی مقاوم به استریل‌سازی و کاربردهای زیست‌سازگار استفاده می‌شود.
ماشین‌آلات صنعتی: در چرخ‌دنده‌ها، آب‌بندها و قطعات با استحکام بالا کاربرد دارد.
محصولات مصرفی: در ظروف آشپزخانه با کیفیت بالا، پوشش‌های محافظ و محصولات فضای باز مقاوم در برابر اشعه UV یافت می‌شود.

مزایا

مقاومت حرارتی بالا: استحکام خود را در دمای بالا حفظ می‌کند.
استحکام مکانیکی عالی: دارای استحکام کششی بالا و مقاومت در برابر ضربه است.
مقاومت در برابر اشعه UV و شرایط جوی: برای کاربردهای فضای باز بسیار مناسب است.
مقاومت شیمیایی: در برابر روغن‌ها، اسیدها و حلال‌ها مقاوم است.
شفافیت نوری: برخی از گریدهای آن برای لنزها و نمایشگرها مناسب هستند.
پایداری ابعادی: دارای کمترین تغییر شکل و سختی بالا است، که آن را برای قطعات دقیق مناسب می‌کند.

معایب

هزینه بالا: نسبت به پلاستیک‌های معمولی قیمت بیشتری دارد.
فرآیند تولید دشوار: به دماهای پردازش بالا و تجهیزات ویژه نیاز دارد.
شکنندگی در برخی شرایط: در برخی شرایط تنشی، احتمال ترک‌خوردگی وجود دارد.
محدودیت در دسترسی تجاری: نسبت به پلاستیک‌های مهندسی رایج، تنوع تجاری کمتری دارد.

پلی کربنات ها (PC)

پلی‌کربنات یک ترموپلاستیک با عملکرد بالا است که به دلیل شفافیت، مقاومت در برابر ضربه، مقاومت حرارتی و پایداری ابعادی شناخته می‌شود. این ماده در کاربردهایی که نیاز به استحکام و وضوح نوری دارند، به طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد.

ساختار

پلی‌کربنات (PC) یک پلیمر ترموپلاستیک با ساختار مولکولی شامل گروه‌های کربنات (-O-(C=O)-O-) در زنجیره اصلی خود است. این ماده معمولاً از واکنش بیسفنول A (BPA) و فسژن (COCl₂) یا از طریق پلیمریزاسیون ذوبی با استفاده از دی‌فنیل کربنات سنتز می‌شود. زنجیره پلیمری حاصل از حلقه‌های آروماتیک متصل به گروه‌های کربنات تشکیل شده است که مقاومت بالا در برابر ضربه، شفافیت نوری و پایداری حرارتی را فراهم می‌کند. حلقه‌های آروماتیک سختی مکانیکی را تأمین می‌کنند، در حالی که پیوندهای کربنات مقداری انعطاف‌پذیری ایجاد می‌کنند و پلی‌کربنات را همزمان قوی و مستحکم می‌سازند. این ساختار منحصر‌به‌فرد باعث شفافیت بالا، مقاومت حرارتی زیاد و خواص عالی عایق الکتریکی در این ماده می‌شود و آن را برای طیف گسترده‌ای از کاربردها در صنایع خودروسازی، الکترونیک و ساخت‌وساز مناسب می‌کند.

ویژگی‌ها

پلی‌کربنات (PC) به دلیل مقاومت استثنایی در برابر ضربه، وضوح نوری بالا و پایداری حرارتی عالی شناخته شده است. این ماده دارای دمای انتقال شیشه‌ای حدود ۱۵۰ درجه سانتی‌گراد است که به آن اجازه می‌دهد در دماهای بالا شکل و خواص مکانیکی خود را حفظ کند. پلی‌کربنات از پایداری ابعادی خوبی برخوردار بوده و در برابر تغییر شکل تحت تنش مقاوم است، که این ویژگی آن را برای کاربردهای دقیق مناسب می‌سازد. این ماده همچنین ذاتاً مقاوم در برابر شعله بوده و برخی از گریدهای آن مطابق با استاندارد UL 94 V-0 هستند. به دلیل خواص عالی عایق الکتریکی، پلی‌کربنات به طور گسترده در قطعات الکترونیکی و الکتریکی استفاده می‌شود. این ماده دارای مقاومت شیمیایی متوسطی است اما در برابر برخی حلال‌ها و مواد قلیایی حساس بوده و ممکن است دچار ترک‌خوردگی ناشی از تنش شود. علاوه بر این، پلی‌کربنات به شدت شفاف است و انتقال نور آن با شیشه قابل مقایسه می‌باشد که آن را برای کاربردهای اپتیکی مانند لنزها و صفحه‌های محافظ ایده‌آل می‌کند. اگرچه پلی‌کربنات مقاومت خوبی در برابر عوامل جوی دارد، اما قرارگیری طولانی‌مدت در معرض اشعه UV می‌تواند منجر به زرد شدن و تخریب آن شود، مگر اینکه با مواد افزودنی تثبیت شده باشد. این ویژگی‌ها پلی‌کربنات را به یک ماده چند‌منظوره تبدیل کرده است که در صنایع مختلفی مانند خودروسازی، ساخت‌وساز، پزشکی و الکترونیک مصرفی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

کاربردهای پلی‌کربنات (PC)

خودروسازی: پوشش چراغ‌های جلو، سانروف‌ها، پانل‌های داخلی، داشبوردها
الکترونیک و برق: بدنه لپ‌تاپ، قاب گوشی‌های هوشمند، محفظه‌های الکتریکی، کانکتورها
ساختمان‌سازی: پنل‌های سقفی، شیشه‌های ایمنی، گلخانه‌ها، موانع صوتی
پزشکی: ابزارهای جراحی، قطعات سرنگ، بدنه دستگاه‌های پزشکی
محصولات مصرفی: لنزهای عینک، دیسک‌های CD/DVD، بطری‌های آب چندبار مصرف، محافظ‌های ایمنی
صنعتی: محافظ ماشین‌آلات، کلاه‌های ایمنی، شیشه‌های ضدگلوله

مزایای پلی‌کربنات (PC)

مقاومت بالا در برابر ضربه: تقریباً نشکن، ایده‌آل برای کاربردهای ایمنی
وضوح نوری بالا: شفافیت مشابه شیشه با انتقال نور بالا
مقاومت حرارتی عالی: تحمل دماهای بالا بدون تغییر شکل
عایق الکتریکی خوب: مناسب برای کاربردهای الکترونیکی و الکتریکی
مقاومت در برابر شعله: برخی گریدها دارای استاندارد UL 94 V-0 هستند
وزن سبک: بسیار سبک‌تر از شیشه در عین حفظ استحکام بالا
فرآیندپذیری آسان: قابلیت قالب‌گیری به اشکال پیچیده

معایب پلی‌کربنات (PC)

مستعد خراشیدگی: نیاز به پوشش‌های مخصوص برای بهبود سختی سطح
حساسیت شیمیایی: مستعد ترک‌خوردگی ناشی از تنش در تماس با برخی حلال‌ها و مواد شیمیایی
حساسیت به UV: در معرض طولانی‌مدت نور خورشید ممکن است زرد شود و تخریب شود، مگر اینکه تثبیت شود
هزینه بالا: گران‌تر از پلاستیک‌هایی مانند اکریلیک یا ABS
انعطاف‌پذیری کم: ممکن است در شرایط شدید شکننده شود، با وجود استحکام بالا