اتانول (اتیل الکل) 96% و 99%
اتانول (Ethanol) یا اتیل الکل (Ethyl Alcohol) یک ترکیب آلی بی‌رنگ، فرار، قابل اشتعال و با بوی خاص الکلی است که به‌طور طبیعی در فرآیند تخمیر قندها یا به‌صورت صنعتی از هیدراسیون اتیلن تولید می‌شود. اتانول در صنایع مختلف به عنوان حلال، ضدعفونی‌کننده، حامل مواد فعال، ماده اولیه شیمیایی و سوخت زیستی کاربرد گسترده‌ای دارد.
این ماده معمولاً در دو گرید رایج زیر عرضه می‌شود:
-
اتانول ۹۶٪ (هیدروالکلی، نیمه‌خشک)
-
اتانول ۹۹٪ یا مطلق (Absolute Ethanol)
ساختار شیمیایی
-
فرمول مولکولی: C₂H₅OH
-
ساختار: زنجیره دوکربنی با گروه عاملی هیدروکسیل (–OH)
-
نام IUPAC: Ethanol
-
نوع ترکیب: الکل نوع اول ساده (primary alcohol)
ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی
| ویژگی | مقدار / توضیح |
|---|---|
| حالت فیزیکی | مایع شفاف، بی‌رنگ |
| بوی خاص | بوی تند و مشخص الکلی |
| نقطه جوش (۹۶٪) | حدود 78.2°C |
| نقطه ذوب | –114.1°C |
| چگالی (۹۶٪) | حدود 0.789 g/cm³ در 20°C |
| حلالیت در آب | کاملاً محلول در تمام نسبت‌ها |
| ویسکوزیته | پایین، بسیار روان |
| نقطه اشتعال | حدود 13°C (قابل اشتعال در دمای اتاق) |
| پایداری | پایدار در شرایط نرمال، اما فرار و قابل تبخیر |
| گریدهای رایج | 96٪ (دارویی، بهداشتی)، 99.5٪ (آزمایشگاهی، صنعتی، آنالیتیکال) |
کاربردهای اتانول
1. صنایع بهداشتی و ضدعفونی‌کننده‌ها:
-
پایه الکلی برای ژل‌ها، اسپری‌ها، محلول‌های ضدعفونی دست و سطوح
-
مؤثر علیه ویروس‌ها، باکتری‌ها و قارچ‌ها (غلظت بهینه: ۶۰٪ تا ۸۰٪)
2. صنایع دارویی و آزمایشگاهی:
-
حلال ترکیبات دارویی
-
استفاده در محلول‌های استخراج، تقطیر، کروماتوگرافی، واکنش‌های سنتزی
3. صنایع آرایشی و مراقبت فردی:
-
حلال در ادکلن، اسپری مو، تونر، لوسیون و دهان‌شویه‌ها
-
خشک‌کن سریع با خاصیت تبخیر بالا
4. صنایع غذایی (در صورت داشتن گواهی Food Grade):
-
استخراج عصاره‌ها (مانند وانیل)، طعم‌دهنده‌ها
-
نگهدارنده محلول‌های خوراکی در دوزهای محدود
5. کاربردهای صنعتی و شیمیایی:
-
حلال رنگ، لاک، چسب
-
پیش‌ماده تولید استرها، اترها، اتیل استات، سوخت زیستی (Bioethanol)
مزایای اتانول
-
حلالیت بالا برای طیف وسیعی از مواد قطبی و غیرقطبی
-
ضدعفونی‌کننده مؤثر با پایه طبیعی
-
تبخیر سریع بدون باقی‌مانده چربی یا لکه
-
سازگار با پوست (در گریدهای بهداشتی)
-
قابل تجدید (در صورت تولید از منابع زیستی)
-
مناسب برای فرمول‌های آرایشی طبیعی و بدون پارابن
معایب و محدودیت‌ها
-
قابلیت اشتعال بالا – خطر آتش‌سوزی در ذخیره‌سازی نامناسب
-
فراریت زیاد – نیاز به بسته‌بندی و نگهداری مناسب
-
خشک‌کنندگی پوست در مصرف مکرر (در غلظت بالا)
-
نیاز به مجوز یا استاندارد مصرف خوراکی یا دارویی (برای EtOH خوراکی)
-
در برخی کشورها مشمول مالیات و محدودیت‌های قانونی است
اتوکسی پروپانال
اتوکسی پروپانول
اتوکسی پروپانول (Ethoxypropanol) که با نام کامل 1-اتوکسی-2-پروپانول (1-Ethoxy-2-propanol) نیز شناخته می‌شود، یک ترکیب شیمیایی بی‌رنگ، شفاف، با بوی ملایم اتر مانند است که در گروه حلال‌های گلیکول اتر قرار دارد. این ماده به دلیل داشتن هم‌زمان گروه‌های قطبی و غیرقطبی، به‌عنوان حلال مؤثر در صنایع رنگ، جوهر، پوشش، مواد شوینده، رزین و چاپ استفاده می‌شود.
ساختار شیمیایی
-
فرمول مولکولی: C₅H₁₂O₂
-
فرمول ساختاری: CH₃CH(OCH₂CH₃)CH₂OH
-
نام IUPAC: 1-Ethoxy-2-propanol
-
نوع ترکیب: گلیکول اتر تک‌عاملی (Monoether of propylene glycol)
ترکیب دارای دو گروه عملکردی مهم است:
گروه هیدروکسیل (–OH) → قطبیت و قابلیت حل در آب
گروه اتری (–O–CH₂CH₃) → قابلیت انحلال مواد آلی
ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی
| ویژگی | مقدار / توضیح |
|---|---|
| حالت فیزیکی | مایع شفاف، بی‌رنگ |
| بوی خاص | ملایم و شبیه اتر |
| جرم مولکولی | 104.15 g/mol |
| نقطه جوش | حدود 135°C |
| نقطه انجماد | حدود –60°C |
| چگالی (20°C) | 0.925 – 0.935 g/cm³ |
| حلالیت در آب | کاملاً محلول |
| فشار بخار (20°C) | حدود 2.8 mmHg |
| ویسکوزیته (در 25°C) | حدود 2.5 mPa·s |
| قابلیت اشتعال | بله – نقطه اشتعال حدود 39°C |
کاربردهای اتوکسی پروپانول
-
صنایع رنگ و رزین:
-
به‌عنوان حلال با تبخیر کنترل‌شده برای رنگ‌های پایه‌آبی و پایه‌حلال
-
بهبود جریان‌پذیری و براقیت پوشش‌ها
-
-
صنایع چاپ و جوهر:
-
حامل رنگ‌دانه و حلال در جوهر چاپ (Inkjet, Screen, Flexo)
-
کنترل سرعت خشک‌شدن و جلوگیری از گرفتگی نازل‌ها
-
-
مواد شوینده و تمیزکننده صنعتی:
-
حلال برای چربی‌زدایی سطوح فلزی، شیشه و پلاستیک
-
کاربرد در پاک‌کننده‌های نیمه‌فرار و غیرخورنده
-
-
صنایع آرایشی و بهداشتی (محدود):
-
در فرمولاسیون برخی محصولات مو و پوست به عنوان حامل
-
-
فرمولاسیون‌های کشاورزی و آفت‌کش‌ها:
-
بهبود پخش‌پذیری و انحلال ترکیبات فعال در محلول‌های اسپری‌شونده
-
مزایای اتوکسی پروپانول
-
حلالیت دوگانه: انحلال ترکیبات قطبی و غیرقطبی
-
تبخیر متوسط: ایده‌آل برای کنترل سرعت خشک شدن پوشش‌ها
-
سازگاری بالا با آب و حلال‌های آلی دیگر
-
پایدار در فرمول‌های آبی و غیرآبی
-
کاهش تنش سطحی در سیستم‌های شیمیایی (Surfactant Effect)
معایب و محدودیت‌ها
-
قابل اشتعال – نیاز به تهویه مناسب و ظروف ایمن
-
در تماس مستقیم، ممکن است پوست و چشم را تحریک کند
-
استنشاق بخارات در غلظت بالا مضر است – نیاز به رعایت استاندارد OSHA
-
برای استفاده در محصولات بهداشتی یا خوراکی نیازمند گریدهای خاص و کنترل‌شده است
اتیدرونیک اسید
ساختار اتیدرونیک اسید
ساختار مولکولی اون شامل دو گروه فسفونات () است که به یک اتم کربن مرکزی متصل شدن. این اتم کربن همچنین به یک گروه هیدروکسیل () و یک گروه متیل () وصله.
به طور کلی یک اتم کربن داره که از یک طرف به یک گروه متیل و یک گروه هیدروکسیل، و از دو طرف دیگه به دو گروه اسید فسفونیک متصل شده. این ساختار خاص بهش اجازه می‌ده تا یون‌های فلزی رو به خوبی به خودش جذب و جداسازی کنه.
ویژگی‌های اتیدرونیک اسید
- شکل ظاهری: معمولاً به صورت پودر کریستالی سفید رنگ یا مایع بی‌رنگ تا زرد کم‌رنگ (بسته به گرید و غلظت) موجوده.
- حلالیت: در آب به خوبی حل می‌شه. همچنین در برخی حلال‌های آلی هم محلوله.
- پایداری: در برابر حرارت و اکسیداسیون نسبتاً پایداره. همچنین در محدوده‌های وسیع pH (اسیدی تا قلیایی) می‌تونه فعال باقی بمونه، اگرچه کاراییش در pHهای مختلف می‌تونه متفاوت باشه.
- خاصیت شلاته‌کنندگی (Chelating Agent): این ماده توانایی بالایی در اتصال به یون‌های فلزی چندظرفیتی مثل کلسیم
کاربردهای اتیدرونیک اسید
اتیدرونیک اسید به دلیل خواص منحصربه‌فردش در صنایع مختلفی استفاده می‌شه:
- تصفیه آب صنعتی: به عنوان مهارکننده رسوب و خوردگی در بویلرها، برج‌های خنک‌کننده و سیستم‌های آب شیرین‌کن (RO).
- شوینده‌ها و پاک‌کننده‌ها: به عنوان پایدارکننده سفیدکننده‌های پراکسیدی (مثل آب اکسیژنه)، نرم‌کننده آب (با جداسازی یون‌های سختی آب) و جلوگیری از رسوب در ماشین‌های لباسشویی و ظرفشویی.
- صنایع آرایشی و بهداشتی: در تولید صابون‌ها، شامپوها و برخی کرم‌ها به عنوان عامل شلاته‌کننده و پایدارکننده فرمولاسیون.
- صنایع نساجی: در فرآیندهای رنگرزی و تکمیل پارچه برای حذف یون‌های فلزی که می‌تونن در کیفیت رنگ اختلال ایجاد کنن.
- صنایع نفت و گاز: برای جلوگیری از تشکیل رسوب در چاه‌ها و خطوط لوله.
- کشاورزی: گاهی در کودها برای بهبود جذب مواد مغذی توسط گیاهان از طریق شلاته کردن ریزمغذی‌ها.
مزایای اتیدرونیک اسید
- کارایی بالا در غلظت‌های کم: مقدار کمی از اون برای مهار رسوب و شلاته کردن یون‌ها کافیه.
- پایداری حرارتی و شیمیایی خوب: در شرایط سخت صنعتی عملکرد مناسبی داره.
- سازگاری با سایر مواد شیمیایی: می‌تونه به راحتی با سایر افزودنی‌ها در فرمولاسیون‌های مختلف ترکیب بشه.
- جلوگیری مؤثر از رسوبات متنوع: روی طیف وسیعی از رسوبات معدنی (به خصوص کربنات و سولفات کلسیم) مؤثره.
- قیمت نسبتاً مناسب: در مقایسه با برخی دیگر از شلاته‌کننده‌ها و مهارکننده‌های رسوب، از نظر اقتصادی مقرون‌به‌صرفه است.
معایب اتیدرونیک اسید
- زیست‌تخریب‌پذیری پایین: یکی از نگرانی‌های اصلی در مورد اتیدرونیک اسید و سایر فسفونات‌ها، تجزیه‌پذیری کند اون‌ها در محیط زیسته که می‌تونه منجر به تجمع اون‌ها در آب‌های سطحی بشه.
- پتانسیل ایجاد یوتروفیکاسیون: به دلیل داشتن فسفر در ساختارش، در صورت ورود مقادیر زیاد به منابع آبی می‌تونه به رشد بیش از حد جلبک‌ها و کاهش اکسیژن آب (پدیده یوتروفیکاسیون یا مغذی‌شوندگی) کمک کنه، هرچند این اثر نسبت به فسفات‌های ساده کمتره.
- خورندگی در غلظت‌های بالا: در غلظت‌های بسیار بالا و شرایط خاص می‌تونه برای برخی فلزات خورنده باشه.
- محدودیت در حذف برخی یون‌های خاص: کاراییش برای همه یون‌های فلزی یکسان نیست و در برخی موارد ممکنه نیاز به ترکیبات مکمل باشه.
- تحریک‌کنندگی: مانند بسیاری از مواد شیمیایی، در حالت غلیظ می‌تونه برای پوست و چشم‌ها تحریک‌کننده باشه و نیاز به رعایت اصول ایمنی هنگام کار با اون هست.
اتیل آکریلات
اتیل استات
اتیلن تترافلوئورواتیلن (ETFE)
اتیلن تترافلوئورواتیلن (ETFE) یک فلوئوروپلیمر با عملکرد بالا است که به دلیل استحکام استثنایی، وزن سبک و مقاومت در برابر شرایط محیطی شناخته شده است. این ماده در ابتدا به عنوان یک عایق در صنایع هوافضا توسعه یافت، اما امروزه به طور گسترده در کاربردهای معماری و صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
ساختار اتیلن تترافلوئورواتیلن
اتیلن تترافلوئورواتیلن (ETFE) یک کوپلیمر متشکل از واحدهای اتیلن (C₂H₄) و تترافلوئورواتیلن (C₂F₄) است. ساختار مولکولی آن شامل زنجیره‌های کربنی متصل به اتم‌های فلوئور و هیدروژن است که ترکیبی منحصر‌به‌فرد از مقاومت شیمیایی، استحکام مکانیکی و پایداری حرارتی را فراهم می‌کند. حضور اتم‌های فلوئور موجب خواص غیرچسبندگی و مقاومت بالای آن در برابر اشعه ماوراء بنفش می‌شود، در حالی که جزء اتیلن به انعطاف‌پذیری و استحکام آن کمک می‌کند. برخلاف پلی‌تترافلوئورواتیلن (PTFE)، ETFE دارای مقدار فلوئور کمتری است که باعث کاهش اندک در بی‌اثری شیمیایی آن می‌شود اما در عین حال، استحکام و مقاومت به ضربه آن را به میزان قابل‌توجهی افزایش می‌دهد. این ترکیب ساختاری منجر به تولید ماده‌ای سبک و بادوام می‌شود که حتی در شرایط محیطی شدید، شفافیت و خواص مکانیکی خود را حفظ می‌کند. ساختار نیمه‌بلوری ETFE همچنین امکان پردازش آن به صورت فیلم‌های نازک را فراهم می‌کند که باعث شده در کاربردهای معماری، عایق‌بندی و پوشش‌های محافظتی بسیار مورد توجه قرار گیرد.
ویژگی‌های اتیلن تترافلوئورواتیلن
اتیلن تترافلوئورواتیلن (ETFE) دارای مجموعه‌ای از ویژگی‌های منحصر‌به‌فرد است که باعث شده در کاربردهای مختلف مورد استفاده قرار گیرد. این ماده به طرز چشمگیری سبک است و تنها ۱٪ وزن شیشه را دارد، در حالی که استحکام کششی و مقاومت بالایی در برابر ضربه دارد. ساختار شیمیایی آن، مقاومت فوق‌العاده‌ای در برابر اشعه ماوراء بنفش، شرایط جوی و اکثر مواد شیمیایی ایجاد می‌کند که دوام طولانی‌مدت را در محیط‌های سخت تضمین می‌کند. ETFE از شفافیت بالایی برخوردار است و تا ۹۵٪ نور طبیعی را عبور می‌دهد که آن را برای کاربردهای معماری ایده‌آل می‌کند. علاوه بر این، ضریب اصطکاک پایینی دارد که به آن خاصیت خودتمیزشوندگی و مقاومت در برابر چسبندگی آلودگی را می‌بخشد. این ماده همچنین بسیار انعطاف‌پذیر است و می‌تواند تا سه برابر طول اولیه خود کشیده شود بدون اینکه دچار پارگی شود. با داشتن نقطه ذوب حدود ۲۶۵ درجه سانتی‌گراد، ETFE پایداری حرارتی عالی دارد و می‌تواند نوسانات دمایی شدید را بدون تخریب تحمل کند. علاوه بر این، این ماده قابل بازیافت است که آن را از نظر زیست‌محیطی پایدار می‌سازد و اثرات زیست‌محیطی آن را کاهش می‌دهد. این ویژگی‌های منحصر‌به‌فرد، ETFE را به یک انتخاب برتر در صنایع معماری، هوافضا، پزشکی و انرژی‌های تجدیدپذیر تبدیل کرده است.
مزایای اتیلن تترافلوئورواتیلن
- وزن سبک: تنها ۱٪ وزن شیشه را دارد.
- استحکام و دوام بالا: مقاوم در برابر تنش مکانیکی، ضربه و سوراخ شدن.
- شفافیت: امکان عبور تا ۹۵٪ نور طبیعی را فراهم می‌کند.
- مقاومت در برابر اشعه ماوراء بنفش و شرایط جوی: تحت نور خورشید دچار تخریب نمی‌شود.
- مقاومت شیمیایی: در برابر اکثر اسیدها، حلال‌ها و مواد شیمیایی قوی مقاوم است.
- سطح خودتمیزشونده: به دلیل اصطکاک پایین، از تجمع گرد و غبار و آلودگی جلوگیری می‌کند.
- پایداری حرارتی: قادر به تحمل دماهای شدید از ۱۸۵- تا ۱۵۰+ درجه سانتی‌گراد است.
- انعطاف‌پذیری و کشسانی: تا سه برابر طول اولیه خود کشیده می‌شود بدون اینکه آسیب ببیند.
- دوستدار محیط زیست و قابل بازیافت: قابل ذوب و استفاده مجدد است.
معایب اتیلن تترافلوئورواتیلن
- هزینه بالا: گران‌تر از مواد سنتی مانند شیشه یا پلی‌کربنات است.
- مسائل مربوط به اشتعال‌پذیری: در شرایط شدید قابل اشتعال است، اما خاصیت خودخاموش‌شوندگی دارد.
- پشتیبانی ساختاری محدود: برای استحکام بیشتر به فریم‌های اضافی یا سیستم‌های پرفشار نیاز دارد.
- حساسیت به خراش: نسبت به شیشه سریع‌تر دچار خط و خش می‌شود.
- عایق صوتی ضعیف: نسبت به مواد جامد، میزان عایق‌بندی صدای کمتری دارد.
کاربردهای اتیلن تترافلوئورواتیلن
- معماری و ساخت‌وساز: در طراحی استادیوم‌ها، نورگیرها و گنبدها (مانند استادیوم آلیانتس آرنا و پروژه عدن) استفاده می‌شود.
- صنایع هوافضا و خودروسازی: به عنوان عایق سیم‌ها و پوشش‌های محافظتی کاربرد دارد.
- صنعت پزشکی: برای تولید لوله‌های پزشکی، کاتترها و پوشش‌های زیست‌سازگار استفاده می‌شود.
- صنعت شیمیایی: به عنوان روکش مقاوم در برابر مواد شیمیایی برای لوله‌ها و مخازن به کار می‌رود.
- انرژی خورشیدی و تجدیدپذیر: در پوشش‌های پنل‌های فتوولتائیک و گلخانه‌ها استفاده می‌شود.
- الکترونیک: در عایق‌بندی کابل‌های با عملکرد بالا در صنایع هوافضا و مخابرات استفاده می‌شود.
اتیلن تترافلوئورواتیلن (ETFE) به دلیل ترکیب منحصربه‌فردی از مقاومت شیمیایی، دوام بالا، وزن سبک و قابلیت بازیافت، به یکی از محبوب‌ترین مواد در صنایع پیشرفته تبدیل شده است.
اتیلن گلیکول
اتیلن گلیکول مونو استئارات
اتیلن وینیل استات / کوپلیمرهای VAC (EVA)
اتیلن وینیل استات (EVA) یک کوپلیمر متشکل از اتیلن و وینیل استات (VAC) است. ویژگی‌های EVA بسته به نسبت این دو ترکیب متغیر است، به‌طوری که مقدار وینیل استات معمولاً بین 1٪ تا 40٪ وزنی متغیر می‌باشد.
ساختار
اتیلن وینیل استات (EVA) یک کوپلیمر متشکل از مونومرهای اتیلن و وینیل استات است که ساختار آن شامل توزیع تصادفی واحدهای وینیل استات در یک زنجیره اصلی مشابه پلی‌اتیلن می‌باشد. نسبت وینیل استات در کوپلیمر تأثیر قابل‌توجهی بر ویژگی‌های آن دارد؛ به‌طوری که در مقادیر کمتر از 10٪، EVA ساختاری سخت و مشابه پلی‌اتیلن دارد، در حالی که در مقادیر بالای 40٪، ساختار آن نرم‌تر و انعطاف‌پذیرتر می‌شود. وجود وینیل استات باعث کاهش بلورینگی پلی‌اتیلن می‌شود و در نتیجه انعطاف‌پذیری، مقاومت در برابر ضربه و شفافیت آن افزایش می‌یابد. EVA تعادلی میان خواص ترموپلاستیک و الاستومری دارد که آن را برای استفاده در چسب‌ها، فوم‌ها، فیلم‌ها و کفش‌سازی ایده‌آل می‌کند. ساختار مولکولی آن استحکام بالا، مقاومت در برابر ترک‌های ناشی از تنش و چسبندگی عالی به سطوح مختلف را فراهم می‌کند، که باعث کاربرد گسترده آن در صنایع مختلف شده است.
ویژگی‌ها
کوپلیمرهای اتیلن وینیل استات (EVA) ترکیبی منحصر‌به‌فرد از ویژگی‌ها را ارائه می‌دهند که بسته به مقدار وینیل استات (VAC) متغیر است. این پلیمر انعطاف‌پذیری، کشسانی و مقاومت بالایی دارد و با افزایش مقدار وینیل استات، نرمی، شفافیت و مقاومت در برابر ضربه آن افزایش می‌یابد. EVA مقاومت خوبی در برابر دمای پایین دارد و حتی در دماهای زیر صفر نیز انعطاف خود را حفظ می‌کند. این ماده همچنین در برابر ترک‌خوردگی ناشی از تنش مکانیکی مقاوم بوده و وزن سبکی دارد. به دلیل چگالی پایین، چسبندگی بالایی به سطوح مختلف دارد و در تولید چسب‌ها و پوشش‌ها استفاده می‌شود. همچنین در برابر اشعه ماوراء بنفش و تنش‌های محیطی مقاوم است که به دوام آن در کاربردهای فضای باز کمک می‌کند. از نظر شیمیایی، EVA در برابر آب، روغن‌ها و برخی حلال‌ها مقاوم است، اما ممکن است در دماهای بالا یا قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض مواد شیمیایی قوی تخریب شود. این کوپلیمر غیر‌سمی است و در بسته‌بندی مواد غذایی و کاربردهای پزشکی استفاده می‌شود. علاوه بر این، خواص عایق حرارتی و الکتریکی آن، کاربردهای صنعتی، بسته‌بندی و تولید کفش را گسترش داده است.
کاربردهای کوپلیمر اتیلن وینیل استات (EVA)
- کفش‌سازی: در لایه‌های میانی، کفی‌ها و زیره‌های کفش برای ایجاد نرمی و انعطاف استفاده می‌شود.
- چسب‌ها: در چسب‌های حرارتی برای بسته‌بندی، صحافی کتاب و نجاری کاربرد دارد.
- فوم‌ها: در تولید تشک‌های ورزشی، تشک‌های یوگا و مواد ضربه‌گیر استفاده می‌شود.
- بسته‌بندی: در فیلم‌های بسته‌بندی مواد غذایی و فیلم‌های پزشکی کاربرد دارد.
- صنعت خودروسازی: در قطعات داخلی خودرو، عایق‌های صوتی و قطعات زیر کاپوت استفاده می‌شود.
- پنل‌های خورشیدی: برای محصورسازی سلول‌های فتوولتائیک به‌منظور دوام و عایق‌بندی کاربرد دارد.
- عایق سیم و کابل: در صنایع الکتریکی به دلیل انعطاف‌پذیری و ویژگی‌های عایق‌بندی استفاده می‌شود.
- اسباب‌بازی‌ها و کالاهای مصرفی: در تولید محصولات ایمن و انعطاف‌پذیر استفاده می‌شود.
مزایای کوپلیمر EVA
- انعطاف‌پذیری و نرمی بالا: خاصیتی مشابه لاستیک با کشسانی بالا فراهم می‌کند.
- وزن سبک: باعث کاهش وزن کلی محصولات بدون افت دوام می‌شود.
- چسبندگی عالی: به‌خوبی به سطوح مختلف می‌چسبد که آن را برای چسب‌ها مناسب می‌کند.
- مقاومت در برابر شرایط جوی و اشعه ماوراء بنفش: برای کاربردهای فضای باز مانند پنل‌های خورشیدی و کفش‌ها ایده‌آل است.
- مقاومت شیمیایی مناسب: در برابر بسیاری از مواد شیمیایی، روغن‌ها و حلال‌ها مقاوم است.
- عملکرد عالی در دماهای پایین: انعطاف‌پذیری خود را در شرایط سرد حفظ می‌کند.
- غیر‌سمی و ایمن: در بسته‌بندی مواد غذایی و تجهیزات پزشکی استفاده می‌شود.
معایب کوپلیمر EVA
- مقاومت حرارتی پایین‌تر: ممکن است در دماهای بالا تخریب یا تغییر شکل دهد.
- استحکام مکانیکی کمتر: در مقایسه با سایر ترموپلاستیک‌ها مانند پلی‌اتیلن یا پلی‌پروپیلن، مقاومت مکانیکی پایین‌تری دارد.
- فرسودگی و کاهش کیفیت در طول زمان: در معرض طولانی‌مدت اشعه ماوراء بنفش یا شرایط سخت محیطی، تخریب می‌شود.
- قابلیت اشتعال‌پذیری: به‌طور طبیعی ضد‌حریق نیست و نیاز به افزودنی‌های ضد‌آتش دارد.
- هزینه نسبتا بالا: در مقایسه با برخی پلاستیک‌های جایگزین مانند PVC، قیمت بالاتری دارد.
اتیلن وینیل استات (EVA) به دلیل انعطاف‌پذیری، چسبندگی بالا، مقاومت در برابر شرایط جوی و ایمنی، گزینه‌ای محبوب در صنایع مختلف از جمله بسته‌بندی، تولید کفش، خودروسازی و انرژی خورشیدی محسوب می‌شود.
ادتا (2 سدیم، 4 سدیم)