کامپاند پلی پروپیلن تالک

ترکیبات پلی‌پروپیلن تقویت‌شده با تالک، ترکیبی از رزین پلی‌پروپیلن (PP) و تالک هستند؛ ماده‌ای معدنی که برای بهبود خواص مکانیکی، حرارتی و فرآیندی پلیمر مورد استفاده قرار می‌گیرد. تالک، که عمدتاً از سیلیکات منیزیم تشکیل شده است، به پلی‌پروپیلن افزوده می‌شود تا سختی، پایداری ابعادی و مقاومت حرارتی آن را افزایش داده و در عین حال تعادل مناسبی میان استحکام ضربه‌ای و فرآیندپذیری حفظ شود.

ساختار کامپاند پلی پروپیلن تالک

ترکیبات پلی‌پروپیلن-تالک از یک ماتریس پلیمری تشکیل شده‌اند که از پلی‌پروپیلن (یک ترموپلاست نیمه‌بلورین) به‌عنوان فاز پیوسته و ذرات ریز تالک به‌عنوان فاز تقویت‌کننده بهره می‌برند. تالک، یک ماده معدنی طبیعی بر پایه سیلیکات منیزیم است که در داخل پلیمر به صورت یکنواخت پراکنده شده و موجب بهبود خواص مکانیکی و حرارتی می‌گردد. ساختار این ترکیبات دارای فازی ناهمگن است که در آن، ذرات تالک به‌عنوان پرکننده تقویت‌کننده در میان فاز پلیمری پیوسته پراکنده شده‌اند. میزان پراکندگی و چسبندگی بین سطحی میان تالک و پلی‌پروپیلن تأثیر بسزایی در عملکرد نهایی ماده دارد. نواحی بلوری پلی‌پروپیلن استحکام و سختی را فراهم می‌کنند، در حالی که نواحی آمورف خاصیت انعطاف‌پذیری و مقاومت ضربه‌ای را حفظ می‌کنند. حضور تالک باعث تغییر در ساختار بلوری، افزایش سختی، کاهش جمع‌شدگی و بهبود پایداری ابعادی می‌شود. ساختار کلی ترکیب حاصل، ماده‌ای کامپوزیتی ایجاد می‌کند که تعادلی از استحکام، مقاومت حرارتی و فرآیندپذیری را ارائه می‌دهد و برای کاربردهایی که نیاز به دوام و عملکرد بالا در برابر تنش مکانیکی دارند، مناسب است.

خواص کامپاند پلی پروپیلن تالک

ترکیبات پلی‌پروپیلن-تالک ترکیبی از خواص مکانیکی، حرارتی و شیمیایی منحصربه‌فردی را ارائه می‌دهند که آن‌ها را برای کاربردهای متنوعی مناسب می‌سازد. افزودن تالک موجب افزایش قابل توجهی در سختی و سفتی می‌شود که به افزایش یکپارچگی ساختاری و ظرفیت تحمل بار کمک می‌کند. این ترکیبات همچنین پایداری ابعادی بسیار خوبی ارائه می‌دهند، به‌طوری‌که جمع‌شدگی و تاب‌برداشتن در قطعات قالب‌گیری‌شده کاهش می‌یابد، که این موضوع برای قطعات دقیق بسیار حائز اهمیت است. وجود تالک موجب افزایش دمای انحراف حرارتی (HDT) شده و ماده را در برابر تغییر شکل حرارتی در دماهای بالا مقاوم می‌سازد. در عین حال، ترکیبات پلی‌پروپیلن-تالک مقاومت ضربه‌ای مناسبی را حفظ می‌کنند، که میزان آن بستگی به درصد تالک و نوع پایه پلی‌پروپیلن دارد. این مواد مقاومت مناسبی در برابر خش‌افتادگی و سایش دارند و برای کاربردهای خودرو و لوازم خانگی بسیار مناسب‌اند. مقاومت شیمیایی پلی‌پروپیلن در برابر اسیدها، بازها و حلال‌های آلی نیز در این ترکیبات حفظ می‌شود. همچنین افزودن تالک موجب کاهش ضریب انبساط حرارتی شده و باعث کاهش تغییرات ابعادی ناشی از دما می‌گردد. چگالی این ترکیبات با افزایش میزان تالک بیشتر می‌شود و معمولاً بین ۰٫۹۵ تا ۱٫۲۰ گرم بر سانتی‌متر مکعب متغیر است. در مجموع، ترکیبات پلی‌پروپیلن-تالک تعادلی از استحکام، مقاومت حرارتی و فرآیندپذیری ارائه می‌دهند و در عین حال از نظر اقتصادی برای کاربردهای صنعتی به‌صرفه هستند.

کاربردهای ترکیبات پلی‌پروپیلن-تالک

  • صنعت خودرو: استفاده در داشبورد، تریم داخلی، سپر، پانل درب‌ها و قطعات زیر کاپوت به‌منظور افزایش سختی و مقاومت حرارتی.
  • لوازم خانگی و کالاهای مصرفی: قطعات ماشین لباسشویی، بدنه جاروبرقی، لوازم آشپزخانه و قطعات مبلمان به‌دلیل دوام و مقاومت در برابر خش.
  • صنایع صنعتی و بسته‌بندی: جعبه‌ها، پالت‌ها، ظروف سخت و قطعات فنی که نیاز به پایداری ابعادی دارند.
  • مصالح ساختمانی: لوله‌ها، اتصالات، پانل‌های دیواری و ورق‌های سقف برای مقاومت مکانیکی و حرارتی بیشتر.
  • الکترونیک و برق: محفظه‌ها، کلیدهای برق و قطعات عایق برای دوام مکانیکی و مقاومت در برابر حرارت.
  • پزشکی و مراقبت‌های بهداشتی: سینی‌ها، محفظه تجهیزات پزشکی و دستگاه‌ها به‌دلیل مقاومت شیمیایی و فرآیندپذیری.

مزایای کامپاند پلی پروپیلن تالک

  • افزایش سختی و سفتی: تقویت توسط تالک موجب بهبود قابل توجه خواص مکانیکی می‌شود.
  • پایداری ابعادی بالا: جمع‌شدگی و تاب‌برداشتن قطعات قالب‌گیری‌شده کاهش می‌یابد.
  • دمای انحراف حرارتی بالا (HDT): مقاومت بالاتر در برابر تغییر شکل حرارتی.
  • مقاومت بالا در برابر خش و سایش: مناسب برای سطوح با تماس زیاد مانند قطعات داخلی خودرو.
  • مقاومت شیمیایی خوب: دوام در برابر اسیدها، بازها و حلال‌های آلی.
  • ضریب انبساط حرارتی پایین: تغییر شکل کمتر در اثر دما.
  • صرفه‌جویی اقتصادی: عملکرد مناسب در کنار قیمت پایین‌تر نسبت به پلاستیک‌های مهندسی.
  • فرآیندپذیری بهتر: امکان قالب‌گیری، اکستروژن و شکل‌دهی حرارتی آسان با خواص جریان بهتر.

معایب کامپاند پلی پروپیلن تالک

  • کاهش مقاومت ضربه‌ای: درصد بالای تالک می‌تواند ماده را شکننده‌تر کند، به‌ویژه در دماهای پایین.
  • افزایش چگالی: افزودن تالک وزن کلی ماده را افزایش می‌دهد.
  • کاهش انعطاف‌پذیری: سختی بیشتر منجر به کاهش کشسانی و انعطاف‌پذیری می‌شود.
  • مقاومت UV محدود: برای کاربرد در فضای باز نیاز به افزودن پایدارکننده‌های UV دارد.
  • چالش‌های فرآیندی: بارگذاری بالای تالک ممکن است قالب‌گیری را دشوارتر کرده و موجب فرسایش ابزار شود.

متیل متا آکریلات

متیل متا آکریلات یک ترکیب آلی مهم از خانواده آکریلات‌ها است که به‌عنوان یک مونومر شیمیایی در صنایع مختلف به‌ویژه در تولید پلی‌متیل متا آکریلات (PMMA) یا همان «شیشه آکریلیک» کاربرد گسترده‌ای دارد. این ماده به دلیل شفافیت بالا، مقاومت مکانیکی مناسب و قابلیت شکل‌دهی عالی، جایگاه ویژه‌ای در زنجیره تأمین مواد اولیه شیمیایی و پلیمرهای صنعتی پیدا کرده است.


ساختار شیمیایی متیل متا آکریلات

متیل متا آکریلات دارای فرمول شیمیایی C₅H₈O₂ است. این ماده یک استر آکریلیک است که از ترکیب اسید متا آکریلیک و متانول تشکیل می‌شود. ساختار آن شامل یک گروه کربونیل (C=O) و یک گروه آلکنیل است که همین ویژگی، قابلیت پلیمریزاسیون و تبدیل آن به پلیمرهایی با خواص متنوع را فراهم می‌سازد.


ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی متیل متا آکریلات

  • حالت فیزیکی: مایع بی‌رنگ و شفاف

  • جرم مولکولی: 100.12 g/mol

  • نقطه جوش: حدود 101 °C

  • نقطه ذوب: -48 °C

  • چگالی: 0.94 g/cm³ در دمای 20 °C

  • انحلال‌پذیری: در آب کم‌محلول، اما در اغلب حلال‌های آلی مانند اتانول و استون قابل‌حل است

  • بو: تند و مشخص، مشابه استرها

  • ویژگی واکنشی: به‌راحتی پلیمریزه می‌شود و نیاز به افزودن پایدارکننده‌ها (Inhibitors) برای ذخیره‌سازی دارد


کاربردهای متیل متا آکریلات

  • تولید پلی‌متیل متا آکریلات (PMMA): ماده اولیه اصلی در تولید شیشه‌های آکریلیک با شفافیت بالا و مقاومت در برابر ضربه

  • صنایع رنگ و پوشش: استفاده به‌عنوان رزین شفاف و مقاوم در برابر اشعه UV و شرایط جوی

  • چسب‌ها و درزگیرها: به‌کارگیری در فرمولاسیون چسب‌های صنعتی به دلیل خواص چسبندگی بالا

  • صنایع پزشکی و دندانپزشکی: در ساخت پروتزها، دندان مصنوعی و لنزهای تماسی

  • صنایع خودروسازی: در تولید قطعات سبک و مقاوم، چراغ‌ها و پنل‌های شفاف

  • ساخت فیبرهای نوری و قطعات الکترونیکی: به‌دلیل رسانایی پایین و شفافیت نوری بالا


معایب متیل متا آکریلات

  • قابلیت اشتعال بالا: مایع قابل‌اشتعال که نیاز به شرایط حمل‌ونقل و نگهداری ایمن دارد

  • تحریک‌کننده پوست و چشم: در صورت تماس مستقیم ممکن است باعث حساسیت و التهاب شود

  • نیاز به پایدارکننده: در غیاب مواد مهارکننده، تمایل بالایی به پلیمریزاسیون ناخواسته دارد

  • انتشار بو: در محیط‌های بسته ممکن است مشکلات زیست‌محیطی و ایمنی ایجاد کند


مزایای متیل متا آکریلات

  • شفافیت نوری فوق‌العاده: امکان جایگزینی با شیشه در بسیاری از کاربردها

  • مقاومت بالا در برابر اشعه UV و شرایط جوی

  • سبک و مقاوم: گزینه‌ای مناسب برای صنایع خودروسازی و ساختمانی

  • قابلیت شکل‌دهی آسان: امکان قالب‌گیری و تولید قطعات پیچیده

  • ارزش اقتصادی بالا: به‌عنوان ماده اولیه در صنایع گوناگون، سودآوری قابل توجهی ایجاد می‌کند


ایمنی و نگهداری متیل متا آکریلات

  • شرایط نگهداری: در ظروف محکم، دربسته و در محیط خشک و خنک دور از منابع حرارت و شعله نگهداری شود

  • اقدامات ایمنی: استفاده از دستکش، عینک ایمنی و ماسک در حین کار با این ماده توصیه می‌شود

  • حمل‌ونقل: باید طبق استانداردهای بین‌المللی حمل مواد شیمیایی انجام شود (UN 1247 – Class 3 Flammable Liquid)

  • پیشگیری از پلیمریزاسیون ناخواسته: افزودن مهارکننده‌هایی مانند هیدروکینون در ذخیره‌سازی الزامی است


نتیجه‌گیری

متیل متا آکریلات به‌عنوان یک ماده اولیه کلیدی در صنایع پلیمر، رنگ، پوشش و پزشکی نقشی اساسی در تولید محصولات پیشرفته دارد. ویژگی‌هایی مانند شفافیت، مقاومت مکانیکی، قابلیت شکل‌دهی و دوام در شرایط محیطی آن را به یک انتخاب ایده‌آل برای صنایع مختلف تبدیل کرده است. در عین حال، رعایت الزامات ایمنی در ذخیره‌سازی و کاربری این ماده برای پیشگیری از خطرات احتمالی ضروری است.

مستربچ لیزکننده

مستربچ صاف‌کننده یک افزودنی است که در تولید پلاستیک برای بهبود کیفیت سطح محصولات پلاستیکی استفاده می‌شود. این افزودنی باعث کاهش زبری سطح، افزایش براقیت و حذف عیوب سطحی مانند علائم جریان، خطوط جوش و خطوط قالب‌گیری می‌شود.

ساختار مستربچ صاف‌کننده

مستربچ صاف‌کننده معمولاً از یک رزین حامل، افزودنی‌های عملکردی و کمک‌فرآیندها تشکیل شده است. رزین حامل، که اغلب پلی‌اتیلن (PE) یا پلی‌پروپیلن (PP) است، با پلیمر پایه سازگار بوده و توزیع یکنواخت اجزاء را تسهیل می‌کند. افزودنی‌های عملکردی مانند ترکیبات پایه سیلیکون، واکس‌ها یا روان‌کننده‌های خاص به منظور کاهش زبری سطح و بهبود خواص جریان در ساختار آن وارد می‌شوند. کمک‌فرآیندها نیز با بهبود رفتار رئولوژیکی پلیمر در حین اکستروژن یا قالب‌گیری، به حداقل رساندن عیوبی مانند ترک‌های مذاب، پوست‌کوسه‌ای و علائم جریان کمک می‌کنند. ساختار این مستربچ به گونه‌ای طراحی شده که از پایداری حرارتی بالایی برخوردار بوده و با پلیمر هدف به خوبی مخلوط شود تا عملکرد مؤثر بدون تأثیر منفی بر خواص مکانیکی حاصل گردد. این مستربچ معمولاً به شکل گرانول یا پلت عرضه می‌شود و استفاده از آن در فرآیندهای تولید پلاستیک آسان است.

ویژگی‌های مستربچ صاف‌کننده

مستربچ صاف‌کننده دارای ویژگی‌های کلیدی متعددی است که کیفیت سطح و فرآیندپذیری محصولات پلاستیکی را بهبود می‌بخشد. این مستربچ از قابلیت پراکندگی عالی برخوردار است و توزیع یکنواخت در ماتریس پلیمری را تضمین می‌کند. با تغییر رفتار جریان مذاب پلیمر، زبری سطح را کاهش داده و براقیت را افزایش می‌دهد و از ایجاد عیوبی مانند ترک‌های مذاب و علائم جریان جلوگیری می‌کند. همچنین پایداری حرارتی خوبی دارد و در دماهای بالای فرآیند، بدون تخریب، مؤثر باقی می‌ماند. علاوه بر این، روان‌کنندگی را بهبود داده، اصطکاک بین زنجیره‌های پلیمری را کاهش می‌دهد و جریان مذاب را افزایش می‌دهد که به پر شدن بهتر قالب و عملکرد بهتر اکستروژن منجر می‌شود. مستربچ صاف‌کننده با طیف وسیعی از ترموپلاستیک‌ها مانند PE، PP و PS سازگار است و تأثیر منفی بر خواص مکانیکی محصول نهایی ندارد. توانایی آن در بهبود زیبایی سطحی در کنار حفظ یکپارچگی ساختاری، آن را به افزودنی ارزشمندی در بسیاری از کاربردهای پلاستیکی تبدیل کرده است.

کاربردهای مستربچ صاف‌کننده

• فیلم‌های دمشی و ریخته‌گری: افزایش شفافیت، کاهش زبری سطح و بهبود براقیت
• قالب‌گیری تزریقی: کاهش عیوب سطحی مانند خطوط جوش، علائم جریان و ترک‌های مذاب
• پوشش اکستروژن و لمینیشن: بهبود چسبندگی و کیفیت سطح برای ارتقای کیفیت محصول
• لوله‌ها و پروفیل‌ها: ایجاد سطحی صاف و یکنواخت، کاهش اصطکاک و سایش
• صنایع خودروسازی و کالاهای مصرفی: بهبود ظاهر و حس لمس سطح قطعات پلاستیکی

مزایای مستربچ صاف‌کننده

• بهبود صافی و براقیت سطح برای دستیابی به ظاهری باکیفیت
• کاهش عیوبی مانند پوست‌کوسه‌ای، ترک مذاب و بافت‌های زبر
• بهبود خواص جریان، پر شدن بهتر قالب و عملکرد بهتر اکستروژن
• سازگار با پلیمرهای مختلف بدون کاهش خواص مکانیکی
• بهبود کارایی فرآیند با کاهش اصطکاک و تنش‌های داخلی
• کمک به دستیابی به ظاهری زیبا در بسته‌بندی، خودروسازی و محصولات خانگی

معایب مستربچ صاف‌کننده 

• ممکن است هزینه تولید را به دلیل مصرف مواد اضافی افزایش دهد
• استفاده بیش از حد می‌تواند بر استحکام مکانیکی محصول نهایی تأثیر منفی بگذارد
• ممکن است در برخی پلیمرهای خاص ناسازگاری ایجاد کند
• استفاده بیش از اندازه ممکن است باعث بروز مشکلات چسبندگی در پوشش‌دهی و چاپ شود
• نیاز به دوزینگ دقیق برای دستیابی به عملکرد بهینه بدون افت کیفیت

مواد ضد هیدرولیز

مواد ضد هیدرولیز اغلب ترکیبات آلی یا معدنی هستند که به پلیمرها افزوده می‌شوند تا مقاومت آن‌ها را در برابر تخریب ناشی از رطوبت و آب افزایش دهند. این افزودنی‌ها معمولاً شامل کربودی‌آمیدها، فسفیت‌ها، اورگانوفسفیت‌ها، یا مشتقات فنولیک هستند که با جذب یا خنثی‌سازی مولکول‌های آب یا جلوگیری از واکنش‌های تخریبی، از شکستن زنجیره‌های پلیمری جلوگیری می‌کنند.

این مواد به ویژه برای پلیمرهایی مانند پلی‌یورتان (PU)، پلی‌استر (PET, PBT) و پلی‌آمیدها استفاده می‌شوند که در برابر هیدرولیز حساس‌تر هستند.


ویژگی‌های مواد ضد هیدرولیز

  • افزایش پایداری در برابر رطوبت و بخار آب

  • کاهش تخریب زنجیره‌های پلیمری در شرایط محیطی مرطوب

  • پایداری حرارتی مناسب برای فرآیندهای صنعتی مانند قالب‌گیری تزریقی یا اکستروژن

  • سازگاری با طیف وسیعی از پلیمرها بدون تأثیر بر رنگ یا ویژگی‌های مکانیکی


کاربردهای مواد ضد هیدرولیز

  • صنایع خودروسازی
    مورد استفاده در قطعات داخلی خودروها برای جلوگیری از تخریب ناشی از رطوبت در مناطق با رطوبت بالا یا شرایط سخت آب‌و‌هوایی.

  • صنایع بسته‌بندی
    افزایش دوام بسته‌بندی‌های پلیمری که در معرض بخار یا آب قرار دارند، مانند بسته‌بندی مواد غذایی سردخانه‌ای یا مرطوب.

  • صنایع ساختمانی
    به‌کارگیری در عایق‌ها، پروفیل‌های پنجره و سایر اجزای پلیمری ساختمان برای مقابله با شرایط جوی و رطوبتی.

  • صنایع الکترونیک
    جلوگیری از تخریب پلیمرها در محفظه‌های الکترونیکی و روکش کابل‌ها که در معرض رطوبت یا تغییرات دما هستند.

  • صنایع کفش و نساجی
    استفاده در زیره کفش‌های پلیمری و الیاف مصنوعی برای افزایش دوام و مقاومت در برابر پوسیدگی رطوبتی.


معایب مواد ضد هیدرولیز

  • افزایش نسبی هزینه نهایی محصول

  • نیاز به انتخاب دقیق براساس نوع پلیمر و شرایط استفاده

  • امکان تداخل با برخی افزودنی‌های دیگر مانند پایدارکننده‌های UV


مزایای مواد ضد هیدرولیز

  • ✅ افزایش عمر مفید قطعات پلیمری

  • ✅ مناسب برای محیط‌های گرم و مرطوب یا کاربردهای در فضای باز

  • ✅ پایداری شیمیایی و عملکرد طولانی‌مدت

  • ✅ عدم تأثیر منفی بر خواص اصلی پلیمر در صورت استفاده صحیح

وایت اسپریت

وایت اسپریت، که با نام‌هایی مانند نفت سفید صنعتی، تینر معدنی (Mineral Spirits) یا نفتالین سبک نیز شناخته می‌شود، یک ترکیب آلیفاتیک و آروماتیک سبک است که از تقطیر جز به جز نفت خام به‌دست می‌آید. این ماده، مایعی بی‌رنگ، شفاف، فرار و قابل اشتعال است و به‌طور گسترده به‌عنوان حلال در صنایع مختلف مانند رنگ و پوشش، چربی‌زدایی، خودروسازی و چوب استفاده می‌شود.

ساختار شیمیایی وایت اسپریت

  • فرمول کلی: ترکیبی از آلکان‌ها (n-آلکان و iso-آلکان)، سیکلوآلکان‌ها و درصد کمی آروماتیک‌ها مانند تولوئن و زایلن
  • ترکیب شیمیایی: بسته به گرید محصول، عمدتاً شامل هیدروکربن‌های C₇ تا C₁₂
  • ساختار مولکولی: زنجیره‌های خطی و شاخه‌دار از هیدروکربن‌های اشباع‌شده با بخش کوچکی از ترکیبات معطر
  • شماره CAS: 8052-41-3 (برای وایت اسپریت نوع 1)

ویژگی‌های وایت اسپریت

  • حالت فیزیکی: مایع بی‌رنگ، شفاف و فرار
  • بوی مشخصه: بوی ملایم نفتی
  • نقطه جوش: در محدوده 130 تا 230 درجه سانتی‌گراد
  • نقطه اشتعال: بین 38 تا 55 درجه سانتی‌گراد، بسته به نوع
  • ویسکوزیته در 40 درجه: حدود 1 تا 2 سانتی‌استوکس
  • ضریب شکست نوری: بین 1.43 تا 1.46
  • حلالیت در آب: عملاً نامحلول
  • ضریب LogP: حدود 3.5، چربی‌دوست و قابل جذب در ترکیبات آلی

کاربردهای وایت اسپریت

صنعت رنگ و تینر:
  • حلال در رنگ‌های روغنی، آلکیدی و رزینی
  • تنظیم‌کننده ویسکوزیته در تولید تینرها و لاک‌ها
  • استفاده در پوشش‌دهی‌های پایه حلال برای یکنواخت‌سازی خشک‌شدن رنگ
پاک‌کننده و چربی‌زدا:
  • پاک‌سازی تجهیزات صنعتی از روغن و گریس
  • شست‌وشوی قطعات فلزی پیش از رنگ‌آمیزی
  • استفاده در چربی‌زدایی خشک (dry degreasing) در خطوط تولید فلزکاری
صنعت چاپ و خودروسازی:
  • حلال برای جوهرهای چاپی پایه نفتی (فلکسو، گراور)
  • پاک‌کننده قطعات موتوری، ابزارآلات فلزی و قطعات مکانیکی
صنعت چوب و مبلمان:
  • رقیق‌کننده برای روغن جلا، واکس و پلیش چوب
  • حذف روغن‌های اضافی و چربی پیش از رنگ‌آمیزی چوب
  • استفاده در پرداخت نهایی مبلمان برای افزایش یکنواختی سطح

مزایای وایت اسپریت

  • قدرت حلالیت بالا برای روغن‌ها، رزین‌ها و رنگ‌های پایه نفتی
  • فراریت متوسط که باعث خشک‌شدن مناسب بدون تبخیر سریع می‌شود
  • ایمنی نسبی نسبت به حلال‌هایی مانند استون یا زایلن، مخصوصاً برای سطوح چوبی
  • قیمت مقرون‌به‌صرفه و در دسترس بودن در مقیاس صنعتی
  • پایداری بالا در شرایط نگهداری استاندارد

معایب وایت اسپریت

  • قابل اشتعال و نیازمند رعایت کامل ایمنی در محیط‌های بسته
  • تحریک‌کننده چشم و پوست در تماس مستقیم
  • بخارات آن در صورت استنشاق باعث گیجی، تهوع یا سردرد می‌شود
  • دارای بوی نسبتاً آزاردهنده در غلظت بالا
  • ناسازگار با مواد اکسیدکننده قوی مانند پرمنگنات یا پراکسیدها

ایمنی و نگهداری وایت اسپریت

  • بر اساس طبقه‌بندی GHS، دارای خطر اشتعال (H226)، کشندگی در صورت بلع (H304) و آثار عصبی (H336) است
  • استفاده از تجهیزات حفاظت فردی شامل دستکش نیتریل، ماسک نیم‌صورت با فیلتر بخارات آلی و عینک ایمنی ضروری است
  • تهویه محیط کار الزامی است (ترجیحاً تهویه موضعی یا مکانیکی)
  • باید در ظروف بسته، مقاوم، و دور از گرما، شعله و نور مستقیم خورشید نگهداری شود
  • در حمل‌ونقل، تحت کد UN 1300 طبقه‌بندی شده و برچسب اشتعال‌زا باید روی ظرف درج شود