دسته بندی
کاربرد

    حلال نفتی 100

    حلال نفتی 100 (White Spirit 100) یک ترکیب هیدروکربنی حاصل از پالایش نفت خام است که به عنوان یک حلال آلی با قدرت حل‌کنندگی بالا در صنایع مختلف کاربرد دارد. این ماده بی‌رنگ، شفاف و دارای بوی مشخص هیدروکربنی بوده و به دلیل نقطه جوش و فراریت مناسب، در رنگ‌سازی، لاک، تینر و فرمولاسیون‌های صنعتی به‌طور گسترده استفاده می‌شود.


    ساختار شیمیایی حلال نفتی 100

    حلال نفتی 100 شامل هیدروکربن‌های آلیفاتیک و آروماتیک با تعداد اتم کربن متوسط بین 7 تا 12 است. ساختار مولکولی آن فاقد پیوندهای قطبی بوده و به همین دلیل خاصیت غیرقطبی دارد، که این ویژگی سبب افزایش قدرت حل‌کنندگی آن برای رزین‌ها، روغن‌ها و پلیمرهای غیرقطبی می‌شود.


    ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی حلال نفتی 100

    • فرمول کلی: مخلوط هیدروکربن‌های C₇–C₁₂

    • ظاهر: مایع شفاف و بی‌رنگ

    • چگالی (در 20°C): حدود 0.77–0.79 g/cm³

    • نقطه جوش: 160–200°C

    • نقطه اشتعال: حدود 40°C

    • حلالیت در آب: نامحلول

    • ویسکوزیته: پایین، جریان‌پذیری بالا

    • بوی مشخص: هیدروکربنی ملایم تا متوسط


    کاربردهای حلال نفتی 100

    1. صنعت رنگ و رزین: استفاده به عنوان رقیق‌کننده و حل‌کننده رنگ‌های روغنی و آلکیدی

    2. صنایع شیمیایی: حلال در تولید چسب‌ها، لاک‌ها و تینرها

    3. پاک‌کننده صنعتی: حذف چربی و آلودگی‌های سطحی از فلزات و قطعات صنعتی

    4. فرمولاسیون‌های پوششی: بهبود قابلیت اعمال و یکنواختی پوشش‌ها

    5. تجهیزات چاپ و نقاشی صنعتی


    معایب حلال نفتی 100

    • انتشار بخارات فرار و ایجاد آلودگی هوا در صورت تهویه نامناسب

    • قابلیت اشتعال بالا که نیازمند شرایط ذخیره‌سازی ایمن است

    • اثرات تحریک‌کننده بر سیستم تنفسی و پوست در تماس مستقیم

    • غیرقابل استفاده برای مواد حساس به هیدروکربن‌های آروماتیک


    مزایای حلال نفتی 100

    • قدرت حل‌کنندگی بالا برای طیف وسیعی از ترکیبات آلی

    • نقطه جوش مناسب برای استفاده در فرمولاسیون‌های صنعتی

    • قیمت اقتصادی نسبت به حلال‌های آلی مشابه

    • پایداری شیمیایی مناسب و عدم واکنش با بسیاری از ترکیبات صنعتی


    ایمنی و نگهداری حلال نفتی 100

    • شرایط نگهداری: در ظروف فلزی یا پلاستیکی مقاوم، به دور از منابع حرارت و شعله

    • تهویه: استفاده در محیط‌های با تهویه کافی برای جلوگیری از تجمع بخارات

    • تجهیزات ایمنی فردی: استفاده از دستکش مقاوم، عینک ایمنی و ماسک فیلتردار

    • حمل و جابجایی: رعایت مقررات حمل مواد قابل اشتعال (UN Number 1300)

    • اقدامات اضطراری: در صورت تماس با پوست، شست‌وشوی فوری با آب و صابون؛ در صورت استنشاق زیاد، انتقال فرد به هوای آزاد

    حلال نفتی 100